Mimo Pozorów

1. "Poranki bywają ciężkie. Może nie moje"

*pib*bip*pib*bip*pib*

Kładę leniwie rękę na budzik, szukając po omacku wyłącznika tego ustrojstwa. Gdy alarm cichnie, zaczynam się przeciągać. Tak, wiem że wygląda to jak w tych reklamach podpasek, gdy kobieta budzi się uśmiechnięta w promieniach słońca, a wszystko wokół jest idealnie czyste i nawet pościel idealnie pomięta. Pewnie bym tak teraz wyglądała, gdyby nie fakt, że właśnie spadłam z łóżka i wybuchłam śmiechem. Bo zawsze jest jakiś szczegół, który sprawia że mimo mojego życia w perfekcjonizmie, coś wyróżnia mnie z tłumu tych idealnych lasek bez pryszcza na twarzy w idealnie wyprasowanych, białych koszulach.

Podchodzę do lustra i przeczesuję palcami moje lekko lokowane, krucze włosy z nadzieją, że się ułożą. Jednak
bezskutecznie. Patrzę w odbicie na moje szare oczy i chce zrozumieć dlaczego nie mogłyby być 'kolorowsze'. Idę więc do łazienki zacząć kolejny idealny dzień.

———————————————————

Wybaczcie mi za tak krótki rozdział, ale reszta będzie zdecydowanie dłuższa i ciekawsza. Z początkiem zawsze mam problem ;) Z każdym rozdziałem będzie coraz to więcej przygód i tekstu. Zostaw po sobie gwiazdkę, a napewno zajrzę też na twój profil! Pozdrawiam serdecznie i miłego czytania!

                                   dominica_styles