Stellar Academy (School Of Magic)

Chapter 28: Should I or should I not?

Stellar Academy
A School of Magic
By: JeRein_14

✴✴✴

Chapter 28: Should I or Should I not?

Alli's POV

"Why do you hate me so much?" I finally asked. Matagal ko na rin gustong malaman yung sagot dyan. Ever since nakilala ko siya, ang sama na ng trato niya sakin. Simula pa nung time na muntik na kong matalisod sa cafeteria. He did helped me but was that a reasonable excuse to insult me? He called me stupid! Aish. Sana pala hinayaan niya na lang akong madapa at mapahiya. At least hindi nagtagpo ang landas namin! Edi sana tahimik pa buhay ko.

"What?" Patay malisya ba naman. Nagcross arms ako at sinamaan siya ng tingin. I'm not leaving unless he gives me a proper reason. Nakakapagod makipagbangayan sa kanya sa araw-araw na pagkikita namin. If we're going to continue this set up, kailangan namin magkaayos. At least maging civilized sa isa't isa. I don't want to fight him every chance we see each other. Nakakadrain ng energy.

"You heard me loud and clear. Wag kang magpanggap na bingi." i snapped. Nakakainis kasi. I just want to get this over with para makabalik na ko sa dorm para matulog.

"You're asking why I hate you?" he sighed before jumping off the tree. Humakbang siya papalapit sakin hanggang sa magkaharapan na kami.

"Yes. Bakit ba ang init ng dugo mo sakin?" Nakakunot ang noo kong pagtatanong. He just have me a 'what-the-hell-are-you-talking-about' kind of look.

"Nagbibiro ka ba? Di ba ikaw yung galit na galit sakin? I'm just returning the favor." sabi niya na agad kong pinagtaka. Ano daw? Ako pa?

"Anong ako? Di ba ikaw yung nambato ng fire ball sakin nung beses tayong nagkausap?" i clarified. Tinaasan niya ko ng kilay.

"I only did that to make sure that you really do have the 7th sense." pagpapaliwanag niya. So, kailangan niya kong pagtangkaang patayin para lang ma-confirm yun?

"Pwede naman magtanong ng ayos di ba?! Ganun ka ba bumati sa mga taong hindi mo kilala?! By throwing a blazing fire ball at them?!"

"You didn't even knew the answer back then! So, I did an initiative instead. Dapat nga magpasalamat ka pa sakin. I confirmed it for you." pagmamayabang niya sakin. Aish. This guy is seriously getting into my nerves. Ang yabang masyado! Ang sarap ihambalos ang pagkakapal na mukha sa pader. Baka sakali magtino kung nagkataon.

"You could have killed me!" i countered.

"I would never hurt you!" balak ko pa sana makipagtalo pero nagulat ako sa sinabi niya. Ano daw? Was he serious? Ewan ko ba. Parang bumilis bigla yung tibok ng puso ko.. 'Nak ng. Hindi pwede to!

"What..?" instead of answering, he looked away. Seryoso ba talaga siya sa sinabi niya? Pero bakit? I can't help but wonder. May double meaning ba yun? Or am I reading too much into this?

"Nothing. Forget what I said." para bang ang dali lang nun. Sobrang weird kasi ng sinabi niya. Mahihirapan akong kalimutan yun!

"Ano ba kasi-"

"Just leave. Baka abutin ka pa ng curfew." he said with finality. Makikipagtalo pa sana ako pero nagsimula na siyang maglakad palayo. Siguro pabalik ng Boys Dormitory. Pinanuod ko lang siya maglakad habang nagtataka. Ang weird niya ata ngayon. He didn't even looked back at me. Not even once.

Why does my heart ache?

~••~

Bwisit na devil yun! Hindi ako pinatulog! Gawa kasi ng sinabi niya kagabi. Hindi ako pinatahimik. Talagang hindi mawala sa isip ko yung sinabi niyang yun. Para kasing may something na wala. Alam niyo yun? Aish. Nevermind. Asa na lang ako na lilinawin sakin ni Zayne yun. That guy is a freakin' puzzle. A puzzle that's almost impossible to solve. Masyadong magulo!