The Nextchange (2) ↠ 5SOS ✔️

Hoofdstuk 148

ELENA CLIFFORD.

De jongen met het blonde haar glimlacht zwak naar het meisje voor zijn neus en vervolgens gaat hij langzaam op één knie zitten, waardoor het meisje haar handen voor haar mond slaat.

"Lieve, lieve schat," begint hij langzaam en kijkt het meisje zenuwachtig aan.

Hij slikt even kort en vervolgens tovert hij een klein, zwart doosje uit zijn jaszak.

De jongen is Luke en het meisje is Sam. Ik herken ze beide meteen.

Met trillende vingers weet Luke het doosje te openen en direct komt er een bloedmooie ring te voorschijn.

Luke pakt Sam haar hand vast en vervolgens perst hij zijn lippen even kort op elkaar.

"Ik wil je eigenlijk iets vragen." Luke kijkt Sam met een lieve blik in zijn ogen aan. "Je weet dat ik heel veel van je hou,"

Sam is zo te zien te sprakeloos en kan niets anders doen dan knikken.

"Wil je met me trouwen?"

Luke zet zijn boventanden in zijn onderlip en kijkt Sam zenuwachtig aan.

"Ja Luke, oh my god."

Er ontstaat een brede glimlach rond Luke zijn lippen en in een beweging weet hij recht te staan.

"Echt?" Brent hij langzaam en twijfelend uit waardoor Sam wild met haar hoofd knikt en begint te lachen.

"Ja natuurlijk, crazy." Ze legt haar armen rond Luke zijn hals die haar vervolgens voorzichtig hij bij haar taille vast pakt.

Luke lijkt zo gelukkig.

Sam lijkt zo gelukkig.

Maar ik? Ben ik gelukkig?

Ik heb werkelijk geen idee.

•

•

•

•

Langzaam open ik weer mijn ogen voor de tweede keer van vandaag.

Het was maar een droom, Luke heeft Sam niet ten huwelijk gevraagd. Nog niet.

Ik slik even en ga recht zitten.

Vind ik het dan echt zo erg dat Luke die 'plannen' heeft soms? Nee toch?

Zoals ik al zei: Luke verdient al het geluk van de wereld. En ja, Sam is nou eenmaal dat geluk.

En in dat geval heb ik ook nog een relatie met Ashton. Dus waar maak ik me zo veel zorgen om?

Ik wrijf even in m'n ogen en kijk op Ashton zijn wekker die een uur s'middags aangeeft.

Wow, toen ik weer in m'n bed ging liggen was het net iets over tien volgens mij. Ik heb bijna gewoon weer drie uur geslagen.

"Oh ook een goede morgen Leenie." Hoor ik ineens een stem lachend zeggen waardoor ik mijn hoofd een paar graden opzij draai.

"Hey Anna." Ik veeg een pluk van mijn haar voor mijn gezicht vandaan en kijk even naar Anouk die in de deuropening verschenen is.

"Ehm, ik wil graag even met je praten. Gewoon onder vier ogen weet je?" Anouk perst haar lippen op elkaar en kijkt me even met gefronste wenkbrauwen aan, waardoor mijn ogen groot worden.

Ze weet toch niets van mij en Luke van wat er vannacht gebeurt is?

Ik herstel mezelf snel weer.

Misschien is het even goed om met Anouk te praten. Ik bedoel, ik moet het Anouk wel echt gaan vertellen van mij en Luke. Ze is in dat geval wel m'n beste vriendin.

Ik wil niet dat ze er zelf achter komt zonder dat ik haar iets er van heb verteld.

Zo'n fout heb ik namelijk al eens een keer eerder gemaakt – met Tessa – en daardoor ben ik haar ook kwijtgeraakt. Ik wil dat niet nog eens meemaken

Ik wil Anouk ook gewoon niet kwijtraken.

"Eh, ja of course." Stamel ik een beetje waardoor Anouk haar gezichtsuitdrukking veranderd.

"Oh Leen, don't worry. Het is gewoon iets wat ik je wil vertellen. En jij bent mijn beste vriendin, dus ik vind dat je gewoon moet weten," Anouk trekt een van haar wenkbrauwen omhoog waardoor er bij mij een opgeluchte zucht m'n mond verlaat.

Ik was even bang dat ze.. nou ja, je weet denk ik wel wat ik bedoel.

"Zullen we anders ergens gaan drinken of zo? Dat is misschien ook nog wel eens gezellig." Stelt Anouk vervolgens voor, waardoor ik even knik.

"Yeah, klinkt leuk." Ik zet even een zwak glimlachje op waardoor Anouk even met haar vingers knipt.

"Yes! Ga jij je dan even klaar maken, eitje?" Ik rol even met m'n ogen en klim traag het bed uit.

"On my way." Murmel ik en vervolgens begin ik door Ashton zijn kledingkast te zoeken naar een fatsoenlijk kleding setje.

Zodra ik iets gevonden heb loop ik weer naar de badkamer, kleed mezelf daar vluggetjes om en smeer ook wat make-up op m'n gezicht zodat de wallen onder mijn ogen ook niet te zien zijn.

Wanneer ik ook klaar ben met mijn make-up en haar bekijk ik mezelf even kort in de spiegel.

Ik zucht even.

Nope, ik zie er echt niet uit. Nog steeds niet

----

hahaha voor de gene die het nog niet doorhadden, het eerste stukje kwam uit het proloog (; of nouja, is het proloog! yk

heheh i'm curious, waar zou anouk over willen praten?😏

wehhehe er gaat zo veel drama komen en ik mag het allemaal niet zeggen want dan is het niet meer leuk voor jullie mweh ):

BE CONTINUED

;-)