The Nextchange (2) ↠ 5SOS ✔️

Hoofdstuk 171

ELENA CLIFFORD.

Het is ondertussen al een paar dagen later en ook ben ik weer uit het ziekenhuis ontslagen.

Ik weet eerlijk gezegd echt niet hoe ik mezelf de laatste dagen heb moeten voelen.

Ergens leed ik erg veel pijn aan het verlies van mijn kindje, maar ergens viel er ook een enorme last van mijn schouders af? Ik weet niet precies hoe ik het moet verwoorden eigenlijk.

Het is absoluut niet dat ik 'blij' ben dat de baby dood is, helemaal niet, ik vind het nog steeds vreselijk en wil het ook niet geloven.. maar de baby was niet van Ashton. Het was Luke zijn kindje.

Ik zou een kind krijgen van wie de vader niet eens zou weten dat hij überhaupt een vader zou zijn, en het kind zou ook nooit de waarheid te horen krijgen. Ik zou een enorme chaos daarmee kunnen veroorzaken als het óóit uit zou lekken.

De reden trouwens waarom ik de baby kwijt ben geraakt is schijnbaar omdat mijn lichaam tijdens de zwangerschap te weinig Humaan Choriongonadotrofine heeft aangemaakt. Dat is een hormoon die voornamelijk bij een vrouw haar menstruatie en ovulatie regelt. Zonder het Humaan Choriongonadotrofine hormoon kan je lichaam nog wel normaal blijven functioneren, maar als het afzwakt kan je lichaam geen baby in leven houden. 

De eerst volgende keer dat ik zwanger word is mij dus ook aangeraden om het allemaal zo goed mogelijk in de gaten te houden in een ziekenhuis door echo's en et cetra en dan moet ik ook waarschijnlijk medicijnen gaan slikken om zo het hormoon weer een beetje op gang te brengen. 

Verder is het gewoon iets wat iedere vrouw kan overkomen, dus het is niet dat ik een of andere afwijking in mijn lichaam heb of zo. De eerst volgende keer willen ze alleen wel het bij mij extra goed in de gaten houden, wat ik ook wel begrijp.

Maar goed, ik wil voorlopig echt even niet meer zwanger worden, maar misschien is dat ook wel best logisch.

"Hmpf Leen, we moeten écht shoppen." Zucht Anouk terwijl ze een paar kledingstukken uit haar kast pakt en die allemaal op één grote stapel gooit.

Over vijf dagen is de bruiloft van Luke en Sam en ja.. Anouk wilt er zoals gewoonlijk perfect uit zien.

Ik was al een klein beetje dikker geworden door mijn zwangerschap en had dus ook nog geen passende jurk gevonden, maar nu ik niet meer zwanger ben hoef ik eigenlijk voor mijn doen niet echt meer een 'speciale' jurk meer te kopen of zo. Ik heb wel genoeg geschikte jurkjes voor zo iets als dit.

Maar waarom Anouk nog geen 'perfecte' jurk heeft is omdat ze perse met mij samen een jurk wou kopen, terwijl ik haar nog zo duidelijk had gemaakt dat ze er heus wel eentje in d'r eentje mocht gaan kopen. Maar ja, dat wou madam niet.

"I know." Murmel ik zacht en draai een stukje van het laken van het bed van Anouk en Michael rond mijn vinger.

Ik hoor Anouk een kort geluidje maken voordat ze zich omdraait.

"Dus, wanneer gaan we?"

Ik zucht en duw mijn handpalm vervolgens tegen mijn voorhoofd aan.

"Anna..."

"Girl, c'mon, je hebt wel eventjes wat afleiding nodig na.. al dat gedoe," Anouk glimlacht kleintjes en laat zich vervolgens ook zakken op haar bed. "Elena ik meen het, je moet er echt even uit. Wacht wat! Ik heb een idee; we gaan vanavond uit! Ik bedoel.. je mag weer alcohol drinken omdat– je weet wel." Anouk haar glimlach word breder en vervolgens legt ze haar hand op de mijne.

Ik speel even met mijn onderlip en schud mijn hoofd vervolgens.

Anouk die het meteen ziet, pruilt haar lippen.

"Maar waarom niet..?"

"Ik kan niet dronken worden of zo Anouk. Weet je nog wat er de vorige keer gebeurde toen ik dronken was? Ik had seks met Luke en werd zwanger van hem." Sis ik fluisterend naar haar, waardoor Anouk haar lippen tuit.

"Ja maar.. Luke was ook dronken." Kaatst Anouk meteen terug, waardoor ik even mijn ogen weg draai.

Soms valt er gewoon echt geen gesprek met Anouk te beginnen. Ze moet altijd zo'n vervelend weer-woord hebben net zoals Michael. Daarom passen ze misschien wel zo goed bij elkaar.. pff.

"Dus? Ik hoef maar een of andere dronken vent tegen te komen en dan beginnen we weer opnieuw. Ik heb er gewoon geen zin in Anouk.."

Anouk lijkt me eindelijk te snappen en knikt vervolgens met haar hoofd.

"Okay, okay. Ik snap het Leen. We gaan niet uit. Maar we gaan wel shoppen. En daar mee bedoel ik vandaag aka nu. Dus kom,"

Anouk springt op van het bed en kijkt me met glimmende ogen aan.

Ik open mijn mond om iets te zeggen, maar Anouk is me al gouw voor.

"Nee, ik wil geen weer-woord van je horen. Je hebt geen keus Elena. Kom op."

------

Hmm wat denken jullie dat er gaat gebeuren? Zal Luna ooit nog samenkomen? 🙄😬