The Nextchange (2) ↠ 5SOS ✔️

Hoofdstuk 154

- d r i e w e k e n   l a t e r -

ELENA CLIFFORD.

"Psstt, Leenie." Giechelt een stem naast m'n oor, waardoor ik even kort kreun.

"Hmm, ga weg."

Ik hoor Ashton lachen en vervolgens voel ik een paar lippen tegen de mijne aan.

"Word wakker baby,"

Ik houd mijn ogen gesloten, schud mijn hoofd en draai me met mijn rug naar Ashton toe.

"Voel je jezelf trouwens al weer wat beter of.." begint Ashton zacht en vervolgens hoor ik dat hij rechtop gaat zitten. "Of niet?" Hij strijkt voorzichtig met zijn vingers door mijn haar.

Ik slik even en draai mezelf vervolgens weer naar hem toe.

Traag open ik mijn ogen en direct kijk ik in Ashton zijn bezorgde, hazel-bruine ogen.

Jup, je hoort het goed, ik ben de afgelopen twee dagen goed ziek geweest. En niet zo'n klein beetje ook.

Waarschijnlijk heb ik iets van een voedselvergiftiging gehad want sinds dat we met z'n allen sushi hebben gegeten in de stad, ben ik alleen maar ziek geweest.

Ik bedoel, bij vis kun je toch erg gouw een voedselvergiftiging oplopen, right?

Maar echt, Ashton is zo bezorgd om me, mijn god. Het is heel lief allemaal van hem bedoeld.. maar het hoeft echt niet.

Een zucht rolt over mijn lippen en zachtjes haal ik mijn schouders omhoog. "Ik.. i dunno."

Ik voel er nu nog niet zo veel van, maar dat kan later op de dag ook nog komen.

Dat was gister namelijk ook. In de ochtend ging alles goed totdat ik had geluncht.

Ik heb daarna alleen maar in bed gelegen, met Ashton naast me. Want om een of andere rede wou hij me absolúút niet alleen laten.

Ik voel Ashton zijn hand op mijn voorhoofd. "Je bent wel warm.. ik denk dat je koorts hebt." hij fronst zijn wenkbrauwen waardoor ik in de lach schiet en vervolgens met mijn ogen rol.

"Ja dokter Irwin, dat is best logisch. Ik lig naast jou in één bed. Jij bent de gene die me de hele tijd knuffelt omdat je denkt dat ik onderkoelt raak of zo." Ik grinnik zacht en sla even zachtjes op Ashton zijn borstkas.

"Okay goed, als jij deze ochtend nog ontbijt op bed wilt dan moet je echt even wat aardiger gaan doen." Mompelt Ashton quasi beledigd en pruilt zijn onderlip.

Ik bijt even op mijn onderlip en geef hem een klein stompje in zijn buik. "Ik ben altijd aardig. En trouwens, we kunnen ook beneden eten hoor. Beneden staat ook gewoon een tafel. Ik bedoel, ik heb geen zin om morgen ochtend wakker te worden in een bed met allemaal restanten van eten. En ook een voordeel voor jou, dan hoef jij ook niet met al het eten te sjouwen en zo."

Ashton fronst zijn wenkbrauwen weer voor een paar seconde en kijkt me verward aan.

"Jij bent ook echt een uitzondering," lacht hij na een paar stille seconde.  "De meeste meiden vinden het leuker om ontbijt in bed te krijgen van hun vriendje. En jij niet.."

"Ja maar ik vind het ook leuk," Ik schud even zuchtend met mijn hoofd. "Maar je snapt m'n punt wel, crazy."

"Nou nee, die snap ik niet eigenlijk." Mompelt Ashton tegenstrijdig terug, waardoor ik met mijn ogen rol en hem vervolgens een klein duwtje tegen zijn schouder aan geef.

"Nou, c'mon Irwin. Ik heb honger. Zorg eens goed voor je vriendin man!" Lach ik sarcastisch, waardoor Ashton even dramatisch zucht en vervolgens ons bed uit klimt.

•••

"Dus, je weet zeker dat je weer helemaal de oude bent?" Grinnikt Ashton wanneer we niet veel later met z'n tweetjes aan de keukentafel zitten.

We zijn nog maar de enige twee die wakker zijn in dit huis – zoals eigenlijk al deze hele week – want om een of andere rede word Ashton de hele tijd super vroeg wakker iedere ochtend en gaat hij zichzelf vervelen en vervolgens gaat hij mij maar irriteren, waardoor ik ook weer wakker word. Wat een feest.

Maar serieus, soms kun je Ashton echt vergelijken met een drie jarig kind, jeetje.

Ik knik even en neem een hapje van mijn broodje. "Yeah, of course." Lach ik en schop Ashton even kort onder te tafel, waardoor hij me quasi boos aan kijkt.

"Hallo, waar was dat goed voor?" Lacht hij vervolgens verontwaardigd.

"Ik hou gewoon van je." Ik sla mijn ogen neer en probeer mijn lach in te houden, wat me vervolgens zo goed als níét lukt.

Rond Ashton zijn lippen krult een klein glimlachje.

"I love you too."

----

OKÉ OKÉ EEN KLEIN TUSSENHOOFDSTUKJE.

Ik wou eigenlijk nu al drama doen maar mwehh dan zou dit hoofdstuk te lang worden

Vinden jullie btw dit verhaal niet een beetje te saai/cliché/standaard worden? 🤔 ik bedoel ja, ik was daar laatst over aan t nadenken.. MAAR MWEH

MAAR HET GAAT ZO LEUK WORDEN (vind ik dan)

Ik heb deze week pww jongens. :D wat een feest.

Maar wat is het nouuuu Ashlena of Luna? 🤷‍♀️🤷‍♀️