The Nextchange (2) ↠ 5SOS ✔️

Hoofdstuk 114

Iemand van jullie vroeg om een Allora POV sooooo here we go !

ALLORA CLIFFORD.

"Okay, dudes, wat gaan we in vredesnaam nu weer doen?" Ik leun even een beetje tegen Calum aan en kijk de jongens plus Maddie even fronsend aan.

"We gaan je vermoorden, nu goed?" Lacht Michael en vervolgens kijkt hij even mijn kant op waardoor ik even grom.

"Jij ass–" begin ik, maar Calum onderbreekt me meteen.

"Shh Allie. We zeiden toch dat we een verrassing voor je hebben?" Zijn lieve bruine ogen kijken de mijne even liefdevol aan waardoor weer een lange zucht mijn mond verlaat.

"Jullie weten dat ik hier niet tegen kan." Jammer ik en sla mijn armen over elkaar heen.

"Je gaat het geweldig vinden, i promis. En ook in dat geval; iedereen is er bij." Calum veegt een klein plukje van mijn haar voor mijn gezicht weg.

"Ja.. iedereen." Hum ik sarcastisch.

Iedereen behalve mijn tweelingzusje.

Calum bijt even kort op zijn onderlip. "Hé, het komt goed okay? Michael en ik zijn er alles aan het doen om er voor te zorgen dat Elena hier heen kan komen."

Ik schud even beslist mijn hoofd. "Ze komt niet. Ik weet het echt zeker Cal, ze komt niet. Ze heeft het veel te druk in Nederland met alles.." mijn stem sterft langzaam weg.

Ik mis Elena zo erg en ik ben zeker weten niet de enige. Ik hoop gewoon nog iedere dag dat ze terug komt naar Australië. Al is het maar voor een weekje of zo, dat maakt me helemaal niets uit.

Ik wil gewoon dat ze er op die dag bij is.

Ik slik even hoorbaar en staar langs Calum heen naar buiten.

"Ik mis d'r zo erg," Fluister ik schor en leg mijn hoofd op Calum zijn schouder. "Dat weet ik babe, en het komt goed okay? Dat beloof ik. Ik ga er voor zorgen dat het goed komt."

•••

"Wow, wat doen we bij de Sydney Tower?" Lach ik zodra we voor de Sydney Tower staan.

Ik zie Calum even kort zijn wenkbrauwen fronzen.

"Het is speciaal voor jou, om je iets op te vrolijken." Begint hij langzaam en twijfelend waardoor ik meteen merk dat hij liegt.

"Yo Cal, je liegt." Lach ik en sla hem even speels op zijn borstkas.

"Hij heeft gelijk Al." Giechelt Ashton en rond zijn lippen krult een brede glimlach.

"Guys," lach ik. "Okay, wie zijn jullie? Ik bedoel, wat is er gebeurt met jullie? Gaan we dit echt doen? Dus we gaan niet bungeejumpen of zo of bowlen? Losers zo ken ik jullie niet. Jullie verzinnen altijd de epischste dingen en nu..–"

"Nu gaan we eens gezellig met z'n ALLEN eten," Grinnikt Michael en vervolgens kijkt hij me even kort aan. "We hoeven niet altijd onze doodsangsten te overwinnen Lorie."

"Michael," sis ik boos en stuur hem even een korte blik. "We zijn helemaal niet met z'n 'allen' waarom zeg je dat? We zijn niet compleet. We missen iemand weet je wel? E-l-e-n-a."