ASIL KIZ

👩🏻‍🎓BÖLÜM9👩🏻‍🎓

Sonunda bu ders de bitmişti. Eşyalarımı çantama koyup Aylin'i beklemeye başladım. Aylin Doğukan'la konuştuktan sonra çantasını koluna takıp yanıma geldi. Beraber sınıftan çıktık. Yarına sınav Yok ödev Yok, ne kadar güzel!? Siz şimdi diceksiniz sen inek bir kızsın neden ödev olmadığına seviniyorsun diye şöyle ki bazen inek kızlar bile bunalabilir. Onun evi benden bir kaç sokak ötede olduğu için Kısa bir süre sonra Aylin'le ayrıldık.

       Kapının önüne gelip zile bastım ve beklemeye başladım. Ama kapıyı açan yoktu. Annem nerdeydi ki acaba? Biraz etrafa bakınmaya başladım. Annem kızar sürekli zile basmama o yüzden belki üst kattadır geliyordur diye bir daha basmadım. Kapının önüne oturup beklemeye başladım. Telefonumun titremesiyle mesaj geldiğini anladım açtığımda annemdendi. "KIZIM YAN KOMŞUMUZ DEĞİŞMİŞ. TAŞINMIŞLAR BEN ŞU ANDA YENİ KOMŞULARIMIZIN YANINDAYIM SANA HABER VERMEYİ UNUTTUM.HADİ SENDE BURAYA GEL"

      İnsan biraz önceden mesaj atar da bende beklemek zorunda kalmam hemen oraya geçerim ama nerde. Yavaşça yerimden kalktım. Ayaklarımı sürüye sürüye giderken yanımdan birinin merhaba demesiyle resmen sıçradım. Yanıma baktığımda bu kişinin Mete olduğunu görünce rahatladım.

"beraber gidelim mi?"

"sen arabayla gitmiyor muydun?"

"biz taşındık artık okul yakın"

"tamam"

"senin evin şu değil miydi?"

"evet, yan komşularımız taşınmış annemde Yeni komşuları ziyarete gitmiş."

     Birdenbire sırıtmaya başladı. Niye gülüyordu ki? Ben komik bir şey söylememiştim. Bir anda geldiğimizi görünce durdum. Hemen gidip zile bastım ama yanlış bir seyler vardı. Mete arkamda bekliyordu. Napıyorsun der gibi kafamı salladım. Tam cevap verecekti ki kapı açıldı.

"hoş geldin oğlum, sende hoş geldin kızım,"

"hoşbulduk anne"

"sen Mine'nin kızı olmalısın"

"evet"

"annen içeride"

      Tabikide olduğum yerde kalmıştım. Mete bunu biliyordu. Bu yüzden demek sırıtıyordu. Ah benim mal kafam!? Anlamalıydım taşındık demesiyle. Mete'nin önümde elini sallamasıyla kendime geldim. Ona baktığımda kahkaha atıyordu. HA HA HA!?

      Ayakkabılarımı çıkarıp içeri geçtim. Annem salonda oturuyordu. Mete zaten üstünü değiştirmeye gitti. Bende Hemen annemin yanına oturdum. Burada duramazdım hemde okul kıyafetleriyle. Annemi dürtüp kıyafetlerimi gösterdim gözümle. Anlamış olucakki evin anahtarını bana verdi. Oh şimdi oldu, hemen girip yatağa uyuyacağım. Taki bu hayallerim şu sözlerle suya düştü:

"kızım üstünü değiştirip gel yemeği burada yicez"

"anneee, ben evde atıştırırım"

"olmaz kızım Ayten ablan (Mete'nin annesi) ısrar etti gelirken buz dolabından sarma ile dolmayı da getir."

      Yine bir ayak sürüme filmi ile karşınızdayım hep aynı dram. Kapıyı açıp ayakkabılarımı giydim. Hemen koşarak eve gittim çünkü dediğim gibi okul kıyafetleriyle rahat edemiyordum. Bide siz diceksiniz şimdi bu kızın babası nerede? Babam benim gemicidir. Seyahatlere çıktığı için ayda bir bazen ayda iki eve uğrar. Biz annemle yalnız yaşarız babam olduğunda hariç. Kapıyı açıp eve girdim. Hızlı bir biçimde üstümdekileri değiştirdikten sonra aşağı indim.