°43°

16 0 0
                                    

POV. Michael

'Die bloedzuiger is niet goed voor je!' 

'Luke is het beste wat me is overkomen! Hij is mijn mate.' Ik kijk Lauren fel aan. 

Dan begint ze te schreeuwen. 'Hoe kan een vampier je mate zijn?!' 

Ik kijk haar boos aan. 'LIEFDE LAUREN, LIEFDE!'

'Je houdt toch niet werkelijk van zo'n domme vampier?!'

'Jij hield toch niet werkelijk van die eikel die mij aanviel?!' Woedend kaats ik het terug.

'Ik had wel geleerd om van hem te houden!' Lauren haar ogen worden donker van woede. 'Maar een vampier, Michael! Jij gaat met een eikel van bloedzuiger! Dat is nog duizend keer erger dan verplichte liefde!'

Ik stap dreigend op haar af. 'Ik hou meer van Luke dan iemand ooit van jou zou houden!'

Als Lauren weer wat wil zeggen onderbreek ik haar woedend. 'Als je mijn keuze niet accepteren kan, flikker je maar op!'

Lauren slaakt een woedende kreet en loopt dan boos weg. 

'JE HOEFT GEEN ENKELE VOET MEER IN DIT HUIS TE ZETTEN TOTDAT JE MIJN KEUZE RESPECTEERT!!'

'WIL IK OOK NIET!' Doordat ze achterom kijkt loopt ze bijna tegen Luke op...

Luke?

Hoe lang staat hij daar al?

Zwijgend staat hij in de deuropening. 'Oké... Dat was eh.. apart...'

Ik kijk hem aan zonder iets te zeggen.

Luke komt op me af gelopen en trekt me in een knuffel. 'Ze komt wel terug, ik weet alleen niet wanneer.'

'Ze hoeft niet terug te komen!' Roep ik eigenwijs en sla mijn armen over elkaar.

Luke negeert me. 'Ze zal ooit wel inzien dat liefde liefde is, en het niet boeit welk geslacht op welk geslacht valt en al helemaal niet dat het een probleem is dat we oorspronkelijk aartsvijanden zijn!'

Hij lacht zachtjes, drukt dan een kus op mijn wang, waardoor ik wel moet glimlachen. 'We zien wel of dat zo is.'

Luke knikt. 'Waar is Calum eigenlijk?'

Ik kijk verbaast om me heen, alsof hij in de kamer zou staan. 'Weet ik niet?'

Luke maakt een bedenkelijk geluidje. 'Ik heb hem al een tijdje niet gezien, waar zit hij toch?'

Ik haal mijn schouders op, het maakt mij niet zo veel uit eigenlijk.

Ik weet dat hij het wel red, dus ik maak me niet zoveel zorgen over hem.

Al zie ik dat Luke dat wel doet...

Ik leg mijn hand op zijn bovenarm. 'Luke? Het komt goed, wil je hem gaan zoeken?'

The Dark Side Of Two KindsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu