Amelie/H.S

T w e n t y o n e

Harry's pov

Το κεφάλι μου έχει βρει την θέση του σε ένα βολικό μαξιλάρι. Τα μάτια μου έχουν κλείσει και οι σκέψεις έχουν χαθεί. Οι αρνητικές τουλάχιστον. Μόνο μια σκέψη τριγυρίζει σε κάθε γωνιά του εγκεφάλου μου.

Η Amelí. Για την ακρίβεια,  εγώ και η Amelí.  Δεν μπορώ να ξεχάσω το πόσο κοντά ήρθαμε. Αισθάνομαι ακόμη, τα χέρια της πάνω μου. Την ανάσα της στο δέρμα μου. Το άρωμα της που με είχε τυλιξει με βίαιο τρόπο. Ένας πνιγμός που θα ήθελα να βιώσω.

Δεν μπορώ να δεχτώ το γεγονός πως αυτό ήταν μόνο ένα διάλειμμα από την πραγματικότητα. Δεν μπορώ να συντονίσω το μυαλό μου.

Κανείς δεν δείχνει να είχε ένα ευχάριστο διάλειμμα σαν εμένα. Ακόμη και η ίδια η Amelí. Με αποφεύγει. Και αυτό με κάνει να θέλω να ουρλιάξω από την απελπισία. Μακάρι να είχα την δύναμη να συντονίσω τους ανέμους όλου του κόσμου και να φυσήξω μακριά όλη αυτήν την σκοτείνια.

Είναι τόσο δύσκολο.

Η πόρτα του δωματίου μου χτυπάει και τα μάτια μου ανοίγουν.

"Περάστε. " Η φωνή μου έχει τόσο κούραση και θλίψη. Ήταν απότομη αυτή η προσγείωση.

Η πόρτα ανοίγει και η Abigail μπαίνει μέσα. Τα μαλλιά της είναι αυστηρά πιασμενα και το σώμα της είναι καλλυμενο με λευκά ρούχα.

"Τι θες εδώ εσύ; Που είναι ο Roger; " Ρωτάω γεμάτος εκνευρισμό. Δείχνει σαν να περίμενε την αντίδραση μου.

"Θα έρθεις μαζί μου; Θα πάμε. Θα  τον πάρουμε πίσω. Σε χρειαζόμαστε. " Λέει και σηκωνομαι,  μονομιάς.

"Έρχομαι.  Σε πόση ώρα;"

"Σε δέκα λεπτά να είσαι έτοιμος. Φόρα μαύρα ρούχα. " Βγαίνει έξω και κλείνει ξανά την πόρτα, πίσω της.

Ανοίγω την ντουλάπα και πιάνω μια μαύρη φόρμα και ένα μαύρο φούτερ. Βγάζω τα ρούχα που φοράω και ένας ρίγος με διαπερνά. Βάζω με σύντομες κινήσεις τα ρούχα. Αργότερα βάζω και τα αθλητικά παπούτσια.

Ανοίγω την πόρτα και βγαίνω έξω. Τα βήματα μου είναι νευρικά. Βέβαια είναι λογικό.

"Έτοιμος;" Ρωτάει η Abigail και νευω καταφατικα.

"Έτοιμος;" Ξαναρωτάει.

"Σου απάντησα την πρώτη φορά." Της λέω και δείχνει να ενοχλείται όμως δεν με ενδιαφέρει καθόλου.

"Πάμε. " Της λέω και συμφωνεί.

Αρχίζουμε να περπατάμε διαδοχικά. Ένας μαυροφορεμένος άντρας μας ανοίγει την πόρτα του μαύρου Range Rover και εμείς μπαίνουμε με γρήγορες κινήσεις.