Amelie/H.S

T w e n t y S i x

Μπαίνουμε ένας ένας στο ελικόπτερο. Η Darcy έχει ήδη γνωρίσει την Amelí και φαίνεται να την συμπαθεί αρκετά. Ο Dimitri και ο James συζητούν για το ποδόσφαιρο ενώ ο Roger στέλνει μηνύματα με το κινητό του. Δεν χρειάζεται πολύ σκέψη ώστε να καταλάβω που πάνε αυτά τα μηνύματα. Στην Alexander. Δεν φαίνεται όμως να παίρνει απάντηση.

"Σταμάτα να προσπαθείς. " Του λέω. Γελάει ελαφρώς ψεύτικα. Κλείνει το κινητό και το βάζει στην τσέπη του μαύρου τζιν. Με κοιτάζει για λίγο χωρίς να μιλάει.

"Τι σκύλα που είναι η Amelí. Η Chloe εννοώ βασικά. " Του δίνω μια κλωτσιά.

"Δε φταίει αυτή. " Γελάει πιο δυνατά από πριν. Η Abigail δίνει την προσοχή της σε εμάς. Ίσως να κατάλαβε το άτομο στην συζήτηση μας.

"Και ποιος φταίει;" Ρωτάει. Σηκώνω τους ώμους μου. Που να ξέρω;

"Θα έπρεπε να είσαι θυμωμενος όχι... αυτό που είσαι. " Έχει εν μέρη δίκιο,  όμως δεν έχω το κουράγιο να θυμωσω. Δεν υπάρχει καν λόγος να το υποστω και αυτο.

"Τι να κάνουμε, δεν μπορώ να θυμωσω. " Του απαντώ. Δεν μιλάει. Ελέγχει ξανά το κινητό παρόλο που είναι δεκαπέντε εκατοστά μακριά του και δεν το έχει στη σιγαση. Θα το άκουγε σίγουρα. Αλλά ελπίζει ακόμα.

••

"Επιτέλους. " Αναφωνεί η Darcy. Κοιτάει το κτήριο της Ακαδημίας σαν να ειναι ότι πιο τέλειο υπάρχει. Η αλήθεια όμως είναι πως μετά από όσα περασαμε είναι ότι πιο τέλειο υπάρχει.

"Τι όμορφο κτήριο. " Λέει η Amelí. Προσπαθώ να μην σκέφτομαι δυσάρεστα πράγματα. Είναι αδύνατον.

Τα πάντα είναι όπως τα αφήσαμε. Το γρασίδι συνεχίζει να είναι πλούσιο και κομμένο. Τα δέντρα δεν έχουν πολλά φύλλα, κάτι καταθλιπτικο να το βλέπεις. Το καλό όμως  είναι πως ο χειμώνας τελείωσε σχεδόν, όλη αυτή η ιστορία με το Pierre τελείωσε επίσης και έρχεται η άνοιξη.

"Harry... Το πήρα απόφαση. Εδώ θα κάνουμε τα γενέθλια σου." Φωνάζει ο Dimitri και μου δίνει ένα μαραμενο λουλούδι.

"Τα ποια μου;" Ρωτάω. Παίρνω το λουλούδι και αφού το κοιτάω καλά καλά, του το πετάω στα ανοιχτοξανθα μαλλιά του.

"Την επέτειο γέννησης σου σε μια εβδομάδα. " Λέει ειρωνικά. Έχει δίκιο. Σε μια εβδομάδα γίνομαι δεκαεπτα.

"Ενδιαφέρον."

••

Αφήνω το κουρασμένο σώμα μου να πέσει στο στρώμα. Αυτό το γνώριμο δωμάτιο, η μυρωδιά που για εμένα περιγράφεται με μια λέξη: