Amelie/H.S

T w e n t y F o u r

Κάνεις δεν μπορεί να μιλήσει. Τι να πει άλλωστε; Όλοι καθόμαστε καθώς  τα πόδια μας τρέμουν. Η μόνη φασαρία στον χώρο είναι οι βαριές ανάσες μας. Κοιτώ κάτω και προσπαθώ να συλλογιστώ τα λόγια της Darcy. Αυτό όμως είναι απαίσιο. Το πρόσωπο του Roger έρχεται στο μυαλό μου. Αναπνέω βαριά και βάζω όλο το βάρος στα γόνατα μου. Κι έτσι σηκωνομαι όρθιος.

"Πάω στον Roger. " Ενημερώνω και η Darcy με ακολουθεί.

Κάνουμε βαριά βήματα μέχρι να φτάσουμε στις σκάλες κι εκεί σταματάμε.

"Τι θα του πούμε;" Την ρωτάω και κάθεται ένα δευτερόλεπτο να το σκεφτεί.

"Άστο σε εμένα. Εσύ απλά κάτσε δίπλα του. Άλλωστε τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η Alexander αναπνέει ακόμα. Εντάξει; " Γνέφω θετικά. Αυτά τα λόγια της μου έδωσαν αρκετό θάρρος και δύναμη. Δεν ξέρω όμως αν είναι αρκετά ώστε να δώσω λίγο και στον κολλητό μου.

"Έλα." Την ακολουθώ στις σκάλες με μεγαλύτερη άνεση. Πιεζω τον εαυτό μου να χαμογελάσει,  θεωρώντας πως αυτό είναι το σωστό. Όταν όμως φτάνουμε ρίχνω από την πόρτα η Darcy μου ρίχνει ένα βλέμμα σα να λέει: 'είσαι χαζο;'

"Τι;" Το χέρι της προσγειώνεται στο μέτωπο της με απελπισία.

"Μη χαμογελάς. Να συμπάσχεις. Μη κλαψεις όμως. " Της λέω εντάξει και μπαίνουμε μέσα.

Ο Roger είναι καθισμένος στο κρεβάτι και εμείς βλέπουμε την πλάτη του. Δεν έχει καταλάβει πως μπήκαμε μέσα. Είναι προσηλωμενος σε κάτι αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι. Τον πλησιαζω ήσυχα και κοιτώ την ασχολία του.
Η Darcy, που κινηθηκε γρηγορότερα από εμένα βγάζει ένα επιφωνημα και σε δευτερόλεπτα πέφτει πάνω του.

"Πας καλά;" Ουρλιάζει κι εγώ αδυνατω να καταλάβω τι συμβαίνει. Όχι για πολύ όμως.

Καταφέρνει να πάρει από το χέρι του τρια χάπια. Ένα κόκκινο, ένα γαλάζιο και ένα μεγαλύτερο λευκό.

"Darcy φέρτα πίσω. " Της φωνάζει. Τα μάτια του είναι κατακοκκινα.

"Έχεις πάρει τίποτα;" Τον ρωτάω. Δεν απαντάει. Αμέσως τον πιάνω και τον βάζω κάτω. Εκείνος βάζει τα χέρια του στο στομάχι και ουρλιάζει.

"Πρέπει να τα ξερασεις." Του λέω ήρεμα. Δεν ακούει.

Η Darcy τον πιάνει από τα σκούρα, ξανθα μαλλιά του και του κάνει νόημα να ανοίξει το στόμα.

"Κοίτα Roger. Η Alexander δεν είναι νεκρή ακόμα. Υπάρχουν ευκαιρίες να ζήσει. Κι ακόμη κι αν δεν τα καταφέρει δεν χρειάζεται να πας να πεθάνεις κι εσύ. Σ'αγαπάει όσο την αγαπάς εσύ. Όλοι το έχουν καταλάβει. Πρέπει να την στηρίξεις,  όχι να τα παρατήσεις. " Δείχνει να τα σκέφτεται. Μπαίνει και ο James στο δωμάτιο.