Trust...

3.6K 50 6
                                    

“I love you but, You can’t love me anymore Ara. Di mo na ako pwedeng mahalin ulit.”

Katapos kong marinig ang mga katagang iyon, tumakbo na ako. Takte. Salamat. Mismo pa talaga mula sa bibig niya lumabas ang mga salitang iyon. Sakit ah.

Pero bakit? Wala man la ba siyang further explanation? Wow. Just wow. Pero malay ko ba? Baka may explanataion siya. Di ko lang talaga narinig kasi tumakbo ako dahil na rin sab aka magbreak down ako. Ayaw kong magbreakdown sa harap niya.

Pauwi na ako, nagpahatid ako kayla Jeron at Mika. Habang nasa sasakyan kami, walang nagsasalita. Baka nakikiramdam lang sa akin. Mukha na nga akong zombie eh. Maga na masyado mata ko. Buti pa sa Daks ang ganda ng lovelife. Ano kaya nangyari nung sa akin? Di ko naman masisisi si Daddy God kasi ginusto ko naman to eh. Hay. Thomas. Bakit ka ganyan?

Nakadating na kami sa bahay.

“Tomsy, okay lang yan. Darating din ang oras na magkakaayos kayo. Tiwala lang.”

“Thank you Daks. Salamat sa paghatid.”

“Matulog ka naman agad ha? Hindi yung puro ka nalang iyak. Di ka na naawa sa mata mo.”

“Opo. Thank you pala Jeron. Pakisabi nalang sa bestfriend mong bansot na…”

“Na ano?”

“Wala. Sige na. bye”

“Sige. Bye na Tomsy. Daan nalang ako ditto tomorrow para sa training.”

“Hayaan mo Ara, kakausapin ko talaga siya. Tiwala ka lang. huwag kang bibitaw. Kasi si Thomas, di siya bumitaw.”

“Bumitaw? Pssh. Pag-untugin ko kayo eh.”

“Basta. Things will fall into it’s places. SOON.”

“O siya, sige. Babussh na!”

“Bye Tomsy. Goodnight! Lashuu :*”

“Sige. Ingat kayo sa daan ah, thanks for everything.”

Dumeretso na ako sa kwarto since gabi na, tulog na ata sila Mama. Bukas ko nalang sila kakausapin. Sana nga bukas pagkagising ko, wala na tong mga problema na to eh. Pero sana kahit sandal, magkausap uli kami ni Thomas at magkaliwanagan na kami.

Nagshower muna ako at nagtoothbrush. Sumalampak na ako sa kama ko at pinilit matulog. Di na ako umiiyak! yeey! Sana tuloy tuloy na to. Di na ako iiyak ng sobra pa sa sobra.

Naalala ko tuloy yung pagpropose sa akin noon ni Thomas.

May konting chu chu pa sya. Pero supeer kilig naman si ako. Sino ba di kikiligin diba? Halos  nakasaksi buong team namin. Kakahiya nga eh :’> Pro grabee, di ko ineexpect yun. Sa dinami-dami ba naman ng magaganda at hot (charooot. Define) na babaeng nagkakaguto kay Thomas eh ako ang pinili niyang makasama sa habang-buhay DAW. </3

“So, Victonara Galang, are you willing to  be my better half forever?”

“Ano? Eh, kasi.. teka.”

RUNAWAY (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon