RUNAWAY (Completed)

Now, I Understand

So yun pala yun? Ang tanga mo Victonara. Di mo kasi pinakinggan yung explanation niya. Sinayang mo lang yung oras na makakapiling mo siya. Ayyyy! Gusto ko magalt sa sarili ko. Bakit ba kasi di ko siya pinakinggan nun? Eh di sana okay na.

Natauhan ako sa mga pinagsasabi ni Thomas kanina. Bumalik pala yung sakit niya. </3 tama, naikwento niya sa akin yung sakit niya. Na halos di daw siya makatakbo kasi nga maselan yung sakit niya sa puso. Konting pagod lang niya eh dadalhin siya agad sa ospital. Naaawa nga ako nun sa kanya kasi parang wala siyang mga kaibigan kasi lagi siyang nasa bahay nila. Taking up medications.

Grabee wala pa rin siyang ibang inisip kundi yung magiging kapakanan ko. Di niya pala sinabi kasi alam niyang mas masasaktan ako. Daddy God, ano po ba nagawa ko at I deserve this kind of man like Thomas Torres? Thank you for giving him to me.

Ako naman, wala nang ibang ginawa kundi asarin si Thomas. Mahal niya pa rin ako. Walang nagbago. Akalain niyo yun di niya ako natiis. ;(

I need to support him with whatever his plan is. Sabi nga niya kanina, TRUST  ko lang sa kanya okay na. how sweet of him.

Bakit ba kasi bumalik pa yung sakit niya? Pero andyan nay an eh. Wala akong magagawa.

Alam kong gagaling siya. Magiging successful yung operation niya.

I would always say YES to him. I do still love him so much. I know yung sakit niya is just a test of our relationship.

Uuwi na ako. And I would tell everything kay Mama. Thank you rin pala sa support ng parents ko kasi they still trust Thomas kahit na ganoon ang nangyari sa relationship namin. They are always supportive.

Sumakay na ako ng taxi. Pagdating ko ng bahay ay nagbihis muna ako. Nakita ko si Mama na nakaupo sa sofa. She is watching her favourite show.

“Ma, can I disturb you?”

“Yeah. Sure Princess. What is it?”

“I knew everything.”

“About kay Thomas? How was it?”

“Sana pala ma, dati palang pinakinggan ko na agad si Thomas.”

“Ginusto niya rin yun anak kaya don’t worry.”

“Ma, he is dying.”

“No. he isn’t think positive anak. Gagaling si Thomas. Tiwala lang.”

“Sana ganoon kadali yun ma. Pero hindi eh. Mas malala ngayon. Kasi yung hinihintay ko, if ever, di na babalik. Di katulad dati, umalis pero alam kong babalik. Ma, nakasalalay happiness ko dun eh.”

“Anak, there would always come a time na you will encounter problems na akala mo wala nang solusyon. No anak, kung walang solusyon, eh di hindi yun problema. Trust Thomas especially God. Kasi kung will niya talaga. Wala tayong maggagawa. Don’t worry about it anak.”

“Thank you for always being there for me. Thank you for trusting the both of us ni Thomas.”

“No problem anak. We’re always here.”

“But ma, he told me, he would be leaving again.”

“Anak, aalis siya kasi magpapagaling siya. Magpapagaling siya para sa’yo. Ano ba gugustuhin mo? Aalis siya pero alam mong babalikan ka or mawawala na siya ng tuluyan?”

“Siyempre ma, aalis siya pero babalik agad.”

“See? He is doing it all for you. Sabi nga sa akin dati ni Thomas, kung di mo man lang rin siya papatawarin, mabuti na daw kung di niya nalang ipagpatuloy ang operasyon.”

“…”

“Ganoon ka kamahal ni Thomas abak. Trust him.”

“Yes Ma. I will. Thank you.”

“Ano naman pala sinabi mo sa kanya?”

“Wala kasi natameme na ako. Di ko na alam sasabihin ko. Sabi niya, he would talk to me some other time. Kasi di daw madali para sa akin maabsorb lahat ng sinabi niya.”

“Tingnan mo, kahit may sakit si Thomas, he would still for your condition. Sana ganoon ka rin anak.”

“I’ll do my best Ma.”

Tama nga si Mama. I should really trust Thomas in whatever decision he would make. He is doing all of this because he still believes in me and in our relationship.

If ever tumawag si Thomas ngayon, I’m ready to face him. Kakausapin ko na siya. Sasabihin ko na rin lahat ng maaari kong sabihin.

Sasabihin kong I would always say Yes to him. Na handa akong maghintay hanggang sa gumaling siya. Handa akong maiwan ditto para sa pagbalik niya, okay na lahat. I would tell him that I do still love him. I would tell him that I trust him. Na kahit alam kong magkakalayo kami eh okay lang basta sa pagbalik niya, we are about to face again the things we’ve missed.

I believe, everything happens for a reason. A reason to hold on. A reason to trust. A reason to love again. A reason to believe. A reason to runaway with the one I love.

Short Update here. Sorry. Piga na utak ko. :)

Bagal rin ng internet connection -____-

See you next chap.

Continue Supporting and thanks for the votes! Mwuaaah! :*

God Bless

---AM xx