RUNAWAY (Completed)

Runaway :)

Okay, medyo nakakalungkot nga kasi wala pa rin akong contact kay Thomas. Kamusta na kaya siya? I’m worried sick. But he told me, I must believe. Yeah, I do believe. So, ang hihintayin ko nalang ay ang pagbalik niya.

Malakas ang loob ko na he will be fine.

Ang sakit nan g tiyan ko kanina pa. medyo di rin ako nakakahinga ng maayos ngayon sa training. Di ko alam. Di ako kumain kaninang umaga eh. Kainis naman tong tiyan na to. Sanay naman ako ditto dati ah? Di rin ako makahinga ng maayos. Tumataba ba ako? Di naman kaya! Nahihirapan talaga ako. Aish. Di ko alam. Bahala na nga. Kaya ko naman eh. I’m always used to this.

Okay balik nanaman kami sa training.

Set.

Spike.

Block.

Dig.

Drop ball.

Receive.

Set.

Quick.

Dig.

Receive.

This is life. Volleyball life.

Lunch na pala? Hay. Ala una na kaya! Grabee naman to. Okay shower muna para iwas baho.

Pero, boring nanaman paguuwi ako ng bahay. Wala akong magawa kundi ang isipin si Thomas. May lakad naman ata sila Mika mamaya. Pssssh. Kayo na! kayo na talaga may lovelife.

“OH MY GOSH!”

Napatingin ako sa sumigaw. Si Daks. Okay, sanay na ako diyan eh.

“Jeron met an accident sa harap ng south Gate.”

“Wait, are you serious?”

 

Trip lang yan ni Daks for I know. OA naman to sila makareact  diba? Kung naaksidente, bakit naman yun magtetext? Logic please.

 

“Tigilan mo ako sa trip mo Mika.”

“Arabells! Di nagjojoke si Mikang! OMG. Tingan mo text niya.”

“Lokohin niyo lelang niyo.”

“Best! Samahan mo ako sa South Gate please?”

“Bakit ako lang? Kakain ba tayo sa McDO?”

“Siyempre daughter, ikaw bestfriend eh. Close rin naman kayo ni Heron.”

“Bakit kayo?”

“Kayong dalawa pa lang bihis oh?”

Ayy. Oo nga pala. Medyo shunga. Pero, sa pagkakaalam ko, magaling magdrive si Jeron eh.

“Eh sa kung yang tinatanga niyo eh pumupunta na kayo dun!”

 

Ayy. Si Daddy Coach na nagsalita eh. Well, wala akong magagawa. Buong team na nagsabi eh. Syempre kaming dalawa  pa rin lang ang nakabihis. At ang pinakamahalaga sa laha, ako BESTFRIEND eh -____-