RUNAWAY (Completed)

Begin Again

A week had passed when I decided or should I say, Thomas had encouraged me to fight against my ailment.

Kung di lang dahil sa mga taong nasa paligid ko, I guess, di ko na pipilitin ang sarili kong lumaban kasi nga dun rin naman matatapos ang lahat.

Naisip ko rin na madami akong iiwanan at gusto ko pang maikasal kay Thomas. Sorry readers! Landi landi din pag may time :p Ano ba to? Mamamatay na nga ako, kalandian pa rin iniisip. Well, pampalakas lang ng loob guys.

So, sabi sa akin ng doctor, kailangan ko daw ng diet. Ano? Diet? Sa isang Victonara Galang? Well, kailangan natin guys. Sorry nalang sa tiyan ko :(

Bawal rin daw muna ako makapaglaro kasi nga kailangan daw muna ako obserbahan. Hayy. I miss playing volleyball.

Okay na rin siguro yun. At saka, sa mga fans ko naman, ehem. Makafans lang? Well, support naman sila sa akin at okay lang daw yun para naman daw di ako masobrahan or should we say, matuluyan.

Since 1 month pa bago ako tuluyang saksakan ng kung ano anong syringes, at di ako pwede makapaglaro, bumibisita nalang ako sa training ng DLSU. Minsan naman, sa training ng team namin ni Daks for PSL. Patayan ang training dun eh at seryoso sila kaya di ako makatyempo at muntanga lang ako dun.

Minsan naman, nasa bahay lang ako  nanonood ng Pictures. Joke! Siyempre nanonood ng videos/movies noh. Ganoon pala yung pakiramdam ng wala ang volleyball sa buhay ko. :(

Minsan binibisita  ako ni Thomas at umaalis kami at namamasyal. Minsan pagbumibisita siya, dinadalhan niya ako ng fruits. Kitams? Fruits na ang dinadala sa akin, di na junk foods :( Ginawa ba akong simbahan. Offering lang? Syempre, PROPER DIET DAW. Define.

Tok tok tok

Sinong walangyang alipores ang nangiistorbo sa pagbibigay ko ng POV sa mga readers?

Siguraduhin lang nito na magugustuhan ko talaga ang pagmumukha niya.

Mabuksan na nga lang to.

And I see light. Joke. I see the ever handsome face of my hmmm. Ano nga ba? Basta. Si Thomas :)

"Hi Baby!"

"Hi! Musta?"

"Eto, gwapo pa rin"

"Pumasok ka na, baka matangay tayo ng napakalakas na hangin."

"Papasok lang, di pauupuin?"

"Umupo ka nalang."

"Uupo lang hindi ieentertain?"

"Gusto mo ba sumayaw ako at kumanta?"

"Sayaw at kanta lang walang snack"

"Eh kung suntukin kaya kita?"

"Suntok lang walang kiss?"

"Eh kung tuluyan kaya kita ngayon?"

"Tuluyan lang di ilulubong?"

"Lumabas ka na nga! Panira ka ng moment!"

"Palalabasin lang di ...."

"Ano ba talaga gusto ko Thomas?!"

Abat inistress ang beauty ko nito ahh! Walanjo. Kala ko pa naman magiging happy ako ngayong araw kasi tinuloy na ni author tong story.

Pasalamat talaga to si Thomas na mahal ko siya kasi kung hindi, kanina ko pa to binalikwasan ng mga buto.

Abay, walkout ang peg ko. Para malaman niya na hindi ako natutuwa sa pinaggagagawa niya.

"Ui. joke lang yun!"

"Joke your face."

"Di ka naman mabiro. Ano ba yan?"

"Yan kasi napapala ng mga mahilig sa basketball."

"Huh? Anong connect?"

"Wala!"

"Pumunta ako dito kasi alam kong nangangailangan ka ng gwapong kausap."

"Thomas, yung seryoso lang ah."

"Seryoso ako."

"Saang part dun?"

"Yung nangangailangan ka ng gwapong kausap."

"Ahh. Asan na yun? Di pa naman nakakarating dito samin. Kilala mo ba?"

"Kaharap mo na eh."

"San? Di ko makita."

Bwahahah. Kala niya ha?! Ako naman ang mangtritrip ngayon. Medyo namiss ko rin yung bangayan namin eh.

"Alam mo, you are so blind. Kailangan mo na yatang magpakita sa doctor for the eyes. Di mo man lang makita ang kagwapuhan ng boyfriend mo."

"Why you so conyo?"

"Sorry. Nahawa nako kay Avo eh."

"Seryoso lang. Bakit  ka napunta rito?"

"Bawal bang mami..."

"Seryoso lang Thom."

"Kasi tumawag si Mister Teng sa akin at nagpapasabi kung pwede daw ba tayo magkaroon ng lunch date ng barkada."

"Saan?"

"Sa puso mo."

"Di na pwede eh."

"Huh? Bakit naman?"

"Occupied na kasi siya eh."

"Ay. Ang swerte naman ng mga taong nasa puso mo. Narardaman ang pagmamahal ng isang Ara Galang."

"Well, hindi sila mga kasi isa lang siya."

"Huh? Sino?!"

"Oh, bat umiba ang aura mo?"

"Wala, sino ba kasi yun?"

"Syempre wala nang iba kundi ikaw."

Wow ahh. Cheeesy ko na ba? Yuck lang. Hehe. Joke. Sorry, nagmamahal lang po talaga ako.

"Awwwe. Ang sweet naman ng girlfri...."

"Pero joke lang yun!"

'"Che! Bilisan mo na nga at alas dyes na. Malayo pa bahay nila Teng at ng bestfriend mo."

"Ito naman para nilalambing lang."

"Oo na. Mamaya na ang landi baby. Maligo at magayos ka na para naman magmukha kang babae mamaya."

"Lambing po ang sabi ko. hindi landi. Paayos mo na nga tenga mo. At isa pa, babae naman talaga ako. Wait, let me rephrase it, magandang babae. Don't you know it comes out naturally?"

"Oo na. Madami nang dumi ang naipon sa ulo at mata mo kaya naiba na deskripsyon mo sa sarili mo."

"Che! Bully mo!"

"Mahal mo naman. At ako pa talaga ngayong ang bully ah? Nahiya ako."

"Tumigil ka na nga!"

"Magaayos ka o magaayos? Gusto mo yatang ako pa ang gumawa nun para sa'yo" At ang loko, nakangiti nang wagas.

"Che! Ang green mo!"

"Wala akong sinasabi. Oh, ano sagot mo?"

"Ako nalang."

"Bilis na kasi."

"Eh kung tumitigil ka na sa pagsatsat mo diyan, matatapos sana ako ng mas maaga."

Iniwan ko na ang loko. Nagayos na ako kasi nga pupunta kami para imeet ang barkada. Yes, masaya nanaman to.

------------------

Hi Guys! Well, book 2 na agad sana ako at nakapagstart na ako magsulat dun pero dahil sa mas madami ang nagsasabing icontinue ko daw. Etey na siya ngayon. Haha.

Siguro nabored kayo sa update na to. Pero please support this pa rin. Maraming salamat po.

Thank you for the suppport guys! Please leave a comment and do vote for this.

GodBless. See you next Update. :)

THIS IS PURE FANFICTION. WALA PONG TOTOO DITO. IT IS PURE IMAGINATION. BAKA KASI MAREPORT TONG STORY KO. :(