RUNAWAY (Completed)

His Side

“Ara, can we talk?”

I asked her. Her teammates were looking at her. She was just like HUH? Sana naman pumayag ka na Victonara. Please. I know this is the chance.

“Okay. Talk.”

“Just the two of us please?”

“Ayy! Kimmy, diba aalis pa kayo nila kuya Jeric?”

“Oo nga. Sige Ara. Mauna na ako. Bye. Ingat ka ha.”

“Ayy. FO. Magkikita pa kami ni Forts sa Moa. Byiee. Aja!”

“”Daughter, may date pa kami ni Father mo. See you tomorrow.”

“Tomsy, alis na ako. Hinihintay na kami para sa Lunch ng family ni Jeron. See you tomorrow. Make things right. This is the chance. (:”

“Sige. Bye. Ingat kayo. See you tomorrow.”

Naiwan kaming dalawa ditto ni Aras a shower room. Okay. Uhh, Awkward ba? Ayy, bahala na nga. Chance na to, huwag maarte.

“Okay, now. Talk.”

Wow. Sungit pa rin eh noh. Hayaan niyo na siya. Lagi siyang ganyan. Parang lagging may PMS :p

Hindi siya tumitingin sa akin. Hinahalungkat niya lang iPhone niya. For I know, CANDY CRUSH nanaman ang nilalaro nito. Minsan, dati nagseselos na ako eh. Pinagpapalit na ako sa laro. </3

“Are you mad at me?”

“No.”

“Okay. I love you.”

“….”

“I know it’s hard for you Ara.”

“Buti alam mo.”

“Mahirap din para sa part ko.”

“Ows? Talaga lang ha?”

“Ang hilig mo pa rin mambara.”

“Wala kang pake. K fine, umalis ka na.”

“No. Can I ask you a favour?”

“Sige. Basta ang hindi lang ako pagmukahing tanga sa harap ng simbahan.”

</3 OUCH. Masakit pa rin pala talaga para sa kanya.

“Pwede ba, if magexplain ako. Tatahimik ka lang. mahirap kasi yung sa bawat sasabihin ko babara ka? Nakakaawa na rin si Miss author eh. Haba nan g itatype niya.”

“Sige, magsama kayo ni Miss Author.”

(A/N: Talaga ate Ara? Yieee. Thomas Torres <3)

“Shut up miss author, akin yan. Huwag ka na makipili. Ako mahal niyan eh.”

“Nuxx. Possesive mo naman (:”

“Che!”

(A/N: Sige ba. Basta kayo magkakatuluyan ha? Hihikayatin ko ang mga pumipili na huwag na kasi magkakatuluyan na favourite couple ko. <3 ay love team pala :p)

“Sige. Di ako magsasalita. Siguraduhin mo lang yan ha.”

“I’m Sorry baby. :( Alam kong napakasakit ng pinagdaanan mo. Ako mismo, naiinis sa sarili ko kasi bakit kailangan ko pa gawin yung ganoon desisyon. Kung ako lang, di kita iiwan. Huwag mo namang sabihin na drinop off kita sa kasal. That’s not the truth. I explained everything to your parents. Gladly, they still trust me. Kaya Ara, sana ganoon ka din sa akin.”

“Di ko ginustong magkasakit. </3”

“Naalala mo ba yung kwinento ko sa’yo dati na sakit ko sa puso? Yan kasi, minahal kita ng sobra. Bumalik tuloy siya. Haha. Don’t worry, di ikaw yung dahilan.”

“Diba sabi ko sa’yo when I was 8 years old, I was diagnosed with a failure in the heart? Malapit ka na nga nun umiyak eh. Pero diba sabi ko sa’yo nawala siya when I was 9 kasi of some miracle and also from medication. Kaya I played the sports I wanted to play. Inenjoy ko lahat kasi nga I’m already free. Magagawa ko na lahat. Kaso sabi nga nila, lahat may hangganan. Naover exercised heart ko. Parang may enlargement siya ayon dun sa exams na ginawa ko sa America.”

“The day when I called you on the phone. 2 days before our wedding, super saya ko nun. Not until when we stopped conversasing and all went black. Sinugod ako nila Dad sa hospital. I was asleep for about 5 hours then when I woke up, Dad told me na bumalik yung sakit ko. I need an operation. We booked the flight that was nearest.”

“Alam mo ba bakit di ko na pinilit na sabihin pa sa’yo? Kasi I don’t want you to be hurt even more. But I was wrong. Nasaktan ka pa din. Pero alam ko kapag nalaman mo yung dahilan, mas masasaktan. Knowing the one you would marry is dying. Mahirap eh. Di ka sasaya sa akin kasi nga may sakit ako.  I’m sorry baby. I hope you understand. “

“Hanggang ngayon, di pa rin complete yung operation. Yung 1 year na pinunta ko sa America is for a little recovery lang para din lumala yung sakit. The day after I arrived in America, I called your parents and Jeron  excluding you. Pinaalam ko sa kanila yung dahilan. Sabi ng parents mo, naiintindihan nila ako. They still trust me until now.Pero sabi nila, umiyak ka daw. For 3 months lagi kang tulala. Nasasaktan din ako nun. Knowing that you are not fine worrying about me. Sorry talaga Ara. I just hope you still believe in me. Si Jeron, parang gusto na akong sugurin at suntukin. Naaawa na daw siya sa’yo.”

“Purpose ko na di sabihin sa’yo is plano na kapag bumalik ako ng Pilipinas, magaling na ako. Malakas na ako. Masasabi ko na sa’yo ng walang alinlangan yung ‘Ara, will you be my happily ever after?’ Pwede nang maging tayo ulit. Pwede na nating maipagpatuloy yung mga pangarap natin. Pwede na tayong bumuo ng sarili nating family if ever you would still accept me to be your better half despite of the things I have done to you. Pero after 1 year, di pa ako magaling at di ko na kinaya na mabalitaan palagi sa parents mo at kay Jeron na nasasaktan ka. It’s hurting me. Dahil sa mahal na mahal kita, kahit wala pang proper disclosure sa sakit ko, umuwi ako.”

“Nagpaalam ako kay Dad. Fortunately pumayag siya kahit na 5 years pa daw yung itatagal. Gahhhd. Ang tagal ng 5 years.  I’ve decided to come back and clear things up. Especially with you. Gusto ko bago ako umalis ulit, nagkabati na tayo. Maayos na sa atin ang lahat. Naintindihan mo na. alam mo na lahat ng katotohan.  At sana if ever gumaling ako, you would still say YES to my question.”

“Ara, there is no assurance sa magiging operation ko pagbalik ko ng America. But I know, if you’ll forgive me, I’ll believe na magiging maayos ang operation. Ara, sooner or later. I would be gone. Literally. Sa ayaw at sa gusto ko yun ang mangyayari. Mahirap man tanggapin but it’s life. Wala akong magagawa. Basta whatever happens, I just want you to know, I still and always will love you Ara. Please say Yes when I ask you again. If that again will still ever come.”

“Alam ko  nabigla ka at di mo pa ako kayang kausapin ngayon. I would still talk to you pagnaliwanagan ka na. Goodbye and I love you Ara, always. Mag-iingat ka lagi.”

Tumayo na ako at lumapit sa kanya. I saw her, she was shocked. I’ll give her time to think. Alam kong di niya agad maaabsorb lahat ng pinagsasasabi ko. Paglapit ko, she was sitting, I kissed her forehead and whispered,

“I love you so much Ara ko. Sana maintindihan mo ako. Please trust me. That’s all I need during my operation. See you soon. Bye.”

Lumabas na ako. Ayaw kong Makita siyang umiiyak ulit ng dahil sa akin. I’ll talk to her soon.

Ouch lang description ko.

Thank you for supporting. Byiee! Matatapos na to. Malapit na as in soon. ;(

 Sa aking masugid na taga comment na si

@adorable_miracle Salamat! :)) Keep supporting! Lashyou! :** Salamat sa mga comments mo. namomotivate ako eh :))

Basahin niyo yung Stupid Believer ha! Thank you! Mwuahh :*

GodBless. :) 

--AM xx