UNMISTAKEABLE LOVE (Larry Stylinson)

THE LAST GOODBYE.

Başım zonkluyarak uyandım.Yataktan kalkmak istemiyordum.Fazlasıyla mutsuz hissediyordum.

Gözlerimi ovuşturarak yatakta sırtımı dikleştirdim.

Dün gece neler olmuştu öyle?

Olanlar aklıma geldiginde yüzümü buruşturdum.Kendimden igreniyordum.Nasıl olurda Eleanor'u öpmüştüm.

Üstelik Harry bunu görmüştü.Siktir.

Şimdi ne yapacagım ben.Beni hayatta affetmez.En azından gidip özür dileyebilirim degil mi? Sonuçta birşey kaybetmem.

Hemen yataktan fırladım.Dolaptan giyecek birşeyler bulup hızlıca üzerime geçirdim..Telefonumu alıp hızla aşagı indim ayakkabılarımı geçirip evden çıktım.

Bir kalp kurtarmam gerekiyordu.Hemen.

#YAZARIN ANLATIMI

Louis , kırılan kalbi onarmaya çalışacaktı.Ama onu neler bekledigini bilmiyordu.Belki kalbi kırılan o olacaktı.

#LOUIS

Kapının önüne geldigimde , kapıyı çalmanın iyi bir fikir olacagını düşünmedim.İyi ki hazırlıklı gelmiştim.Cebimdeki anahtarı çıkarıp kapıyı açtım.

İlk gerçek öpücügüm, ilkim , ilk mutsuzluklar, ilk acılar hepsi bu evde yaşanmıştı.Ev küçüktü ama benim için önemi o kadar fazlaydı ki.Bizim için.

Evi şöyle bir süzdükten sonra.Kafamı yatak odasından gelen seslere çevirdim.

Bu da neydi şimdi?

Adımlarımı hızlandırıp direk yatak odasının kapısını açtım.

Keşke.....keşke böyle yapmasaydım.

Lanet olsun.

Keşke bu gördügüm manzarayı hiç görmemiş olsaydım.

Kalbimin kırıntıları her gözümden dökülen yaşla birlikte canımı acıtıyordu.

Ben..bunun olmasını beklemiyordum.Bu bir şakaydı degil mi? Benim sevgilim bunu bana yapmaz degil mi?

Bir kızı altında inletmezdi dimi?

Ama bu gerçek herşey tamamiyle.

Keşke bu bir rüya olsaydı.

Kapıyı açtıgımda Harry'nin altında bir kız vardı.Bir sürtük.Beni görünce hemen Harry kızın üstünden kalktı.Kız ise yerden eşyalarını alıp evi terk etti.

Karşı karşıya öylece dikiliyorduk.

Ama ben aglarken o şaşkın şaşkın yüzüme bakıyordu.

-"Neden Harry? Neden bana bunu yaptın!?

Sonunda kıpırdayıp bir adım attı ve yanıma geldi.

-"Bak Louis bu gördügün-

-"Seks.Aldatma.Orospuluk.Acı" dedim hiç düşünmeden hayla neyi savunacaktı.

Uzanıp kolumu tutmaya çalıştım ama geri çekip ondan kurtardım.

-"Bak dün seni onunla El ile görünce çok sinirlendim ve-

-"Çok sinirlendin hadi bir kızı altımda inleteyim dedin."

-"Tek suçlu ben mişim gibi konuşma Louis! Sen dün onunla neler yapıyordun? Senin mantıklı bir açıklaman var mı? Onun götünü ellerken, öperken ha?Sadece senin canın acımıyor Louis.!

-"Be-ben sadece çok sarhoştum.Üzgünüm"

-"Bende sarhoşum Louis.Aşk sarhoşu.Ama etkisi gittikçe azalıyor."

Hiçbirşey şuan bulundugum durumu açıklayamaz.Dünyam yıkılmak üzere.

-"Bi-bitti mi herşey?" diye kekeledim.Bunun olmasını istemiyorum.Ona sarılmak ve herşeyi unutmak istiyorum.

-"Üzgünüm ama öyle görünüyor" dedi en aglamaklı sesiyle.O da istemiyordu.Ama mecburduk.Bunun en başından beri böyle olacagı çok belliydi.

Başımı sallayıp arkamı dönüp gitmeye hazırlanırken durdum.Bedenimi onun yüzüne çevirdim.Yüzümü kaldırıp gözlerine baktım.

Yanına gittim ve bedenlerimizin arasında neredeyse az bir mesafe kaldıgında durdum.

-"Son kez Harry...Son kez beni öpebilirmisin?

-"Louis-

-"Lütfen.Son kez.." dedim.Son kez onun dudaklarının tadını hissetmek istiyordum.Buna ikimizinde ihtiyacı vardı.

Dudaklarını dudaklarıma egdi ve öpmeye başladı.Ne kadar özlemişim anlatamam.

Dilini içimde hissetmek...sonsuza kadar hissetmek isteyecegim o duygu..

En son bir kere daha dudaklarıma öpücük bıraktıktan sonra durdu.

-"Buraya niçin gelmiştin Louis?"

-"Ben dün için herşey için özür dilemek istiyordum.Belki aramızı düzeltmek ama bu artık çok geç Harry.Bu kadar kalp kırıntıları çok fazla.Sanki her hareket ettigimde kalbime batıyorlar. Bu gerçekten inanılmaz acıtıyor.

-"O acıyı en az senin kadar bende biliyorum Louis."

Biraz önce evde bagırarak konuşuyorduk.Şimdi ise sadece ikimizin duyabilegi bir ses ile konuşuyorduk.

Bedenimi ondan ayırdım.Ve kapıya dogru yürümeye başladım.Kapıyı açtım dudaklarımdan istemesemde iki kelime döküldü.

-"Hoşçakal Harold"

-"Hoşçakal Boo"

Dünyam yıkıldı.

Keşke ....keşke hiç aşık olmasaydım.

Beni sevmeni saglamak için yapacak neyim var.

Şimşek beni çarptıgı zaman ne yapayım.

Herşey bittigi zaman ne diyeyim.

Ve "üzgünüm"en zor kelime gibi durdugu zaman....

Neden bunu konuşarak halledemiyoruz.

Bana öyle görünüyorki

Üzgünüm en zor kelime gibi duruyor.

Yapacak neyim var

Üzgünüm en zor kelime gibi durdugu zaman.

EVET İŞLERİ İYİCE KARIŞTIRDIM DKPDKDPD.

YAKINDA FİNAL YAPMAYI UMUYORUM AMA İSTERSENİZ BİRAZ DAHA DEVAM ETTİRECEGİM.

VOTE VE YORUMLARINIZ HERZAMAN Kİ GİBİ BENİM İLHAM KAYNAGIM SAKIN EKSİK ETMEYİN.:)))))))