Chapter V

368 20 0
                                        

There seems to be a problem on our  previous chapter.If there some missing parts of the story just scroll down.I exchanged  the prologue and the chapter II which is I felt very sorry.This is my first time here in wattpad so please I need a little understanding from you guys.Thank you..again your vote and comment is important.

Dedicated to Jhenselb Banggat.Big thanks for reading my story.☺

MOMENT With Allen.

I just can't believe myself that Allen is here in front of me.I know that somehow I owe him for taking care of me when I lost.Like what bestfriend usually do..ganun din ang ginawa namin.Kumain Sa isang eat all you can na pinupuntahan namin madalas noon.Nagkukulitan habang kumakain ng dirty ice cream. Sana ganun nalang kami..Masaya Lang at walang iniisip na problema.Natatawa ako ng maalala ang naganap kanina Sa eat all you can pinuntahan namin.

FLASHBACK

"OH,Hindi ka paba kakain?Tanong ni Allen sakin nang makapasok na kami Sa kainan at makapaghanap ng mesa.
Marahil nagtataka Ito Kung Bakit Hindi ako tumatayo Sa aking kinauupuan.

"Come,punta na tayo Sa buffet table nila.Sayang Wala pala silang seafood ngayon."Sabi nito Ngunit Hindi parin ako tumatayo.

"Pwede bang ikaw nalang ang kukuha ng pagkain ko?Nahihiya kasi ako eh." Medyo Nahihiya Kong sabi Sa kanya.

"What?!jeeez! Even until now ganyan ka parin?Malipasan ka ng gutom niyan.Wala ka paring ipnagbago."napailing iling na sabi nito.

Napapangiti na lamang ako habang sinisundan siya ng tingin habang kumukuha ng pagkain.

END OF FLASHBACK

Halos tinikman namin lahat ang street foods na madadaanan namin.Nang mapagod ay Nagtungo kami Sa isang park na madalas pinupuntahan namin Dati.Doon din kami naupo Sa isang bench na paborito naming dalawa.The place is full of memories.Para nga kaming bumalik sa nakaraan.Malamig ang hangin doon at totoong nakakarelaks.Makakapag isip ka ng tama at makapag meditate ng maayos.Magkatabi kami ni Allen Ngunit nagtaka ako Kung Bakit hindi na ito nagsalita.Parang ang lalim ng iniisip nito.

"DID you remember this place?Pagbubukas ko ng usapan.Tiningnan niya ako at tumango.Wala naman sigurong masama Kung pag usapan namin ang anumang nangyari Dati.Dahil nagtapos Lang kami Sa isang napakalabong break up or at least we consider it as a break up dahil Wala naman talagang closure.

"Natatandaan ko ang upuan na ito.Dito din tayo nakaupo nung minsan na hopeless ka dahil dadalhin ka ng mama mo sa America at doon ipagpapatuloy ang pag aaral mo.Ngunit Ayaw mong sumama kaya naglayas ka at iniwan mo ang mama mo habang umiiyak at nakikiusap sayo."Malinaw parin sa aking alala ang pangyayaring iyon.Narinig ko ang bahagyang pagtawa ni Allen.

"Naalala mo pa pala iyon."

"Oo naman Noh."Katahimikan.

"You know what Ito ulit yung time na nagkausap tayo.And I'm sorry Kung anuman ang nangyari dati. Hindi tayo nagkaroon ng closure."Sabi ni Allen matapos ang mahabang sandali.Hindi ito nakatingin Sa kanya.

"Iyon naman kasi ang gusto mo."Nasabi ko at Alam ko na iyon na ang tamang sandali upang magkalinawan kami.

"Ikaw naman ang nakipaghiwalay eh."

"Dahil kinakahiya mo ako."Ang sabi ko na may lungkot Sa boses.Nasaktan din ako noon ng malaman ko na hindi pala niya ako kayang ipagtanggol Sa maraming Tao.This time hinarap niya ako.

" Hindi totoo yan,Aerial."Agap na sabi nito.

"Naiintindihan ko naman kung bakit ayaw mong ipaalam sa mga  kaibigan natin ang ating relasyon.Kasi,nahihiya ka."

"Bakit ba nakapag isip ka ng ganyan?.

"Kasi iyon ang sinabi mo.You told me that you're just protecting yourself to be judge by someone.In short,kinakahiya mo ako."Diritsahang sabi ko Sa kanya.Hindi Ito nakahuma.Katahimikan ang sunod na namayani Sa kanilang dalawa.

"Hindi kita sinusumbatan huh.We are a way over now kaya OK Lang siguro na nagkausap tayo ng ganito."Muli ay Hindi Ito sumagot.
"YOU know what?I don't care Kung ano man ang sasabihin ng ibang Tao dahil ang mahalaga masaya ako na kasama kita.I'm so proud na naging tayo.Not knowing na ako Lang pala ang masaya".Pinilit huwag ipahalata ang panunumbat Sa boses ko dahil tapos naman na ang lahat.Ayaw Kong magmukhang bitter habang sinasabi ko ang mga bagay na iyon.Masaya naman ako na muling dumating si Alexis Sa buhay ko.

"I'm so sorry."Sa wakas ay sabi nito."Hindi Lang ako naging handa dahil confused ako that time.You know baguhan ako Sa ganung relasyon because I'm a straight guy."

"Hindi naman kita Pinilit,at binigyan kita ng pagkakataon makapag isip Ngunit Pinili mo parin ang maging tayo."

"I'm so sorry Aerial.Believe me minahal talaga kita.Am sorry Kung naging selfish ako.Pero paano ba kita ipaglaban Kung Hindi talaga para Sa akin ang nararamdaman mo."Napa kunot noo ako dahil sa sinabi niya.

"What do you mean?.Naguguluhan Kong tanong.

"Diba Sa tuwing magkasama tayo  palaging pangalan ng lalaking iyon ang bukambibig mo.Nung nagkasakit ka dapat ako ang sinabihan mo dahil ako ang boyfriend mo Ngunit si Alexis ang tinext mo.Hindi mo maitatago sakin ang tunay mong nararamdaman.Na Kahit naging tayo ngunit siya  parin ang Mahal mo."
Hindi ko alam Kung ano ang sasabihin ko.

"Pero minahal naman kita eh."Ang tangi Kong nawika.

"Maraming salamat Aerial.I'm glad nagkausap tayo ng ganito.So friends ulit tayo?"Nakangiti nitong sabi.Napangiti narin ako at pinisil niya ang tungki ng aking ilong.

"Friends ulit."Sabi ko at pumulupot Sa braso nito.

"Hey anong ginagawa mo.Baka akalain nila mag jowa tayo."Biro nitong sabi Ngunit mas lalo pa akong humawak dito.

"I don't care.Bilhan mo nga ako ng ice cream".

"Ice cream na naman? Kanina kapa kumakain Hindi ka naman tumataba.Mag malling nalang tayo."

"Nope.Just take me home.May birthday party pa akong pupuntahan mamaya."

"Kaninong party? Sama ako."

"Hindi pwede.Hindi ka envited".

"Sama  mo naman."Nagpout pa Ito kaya naging cute pa Ito lalo.Hinatid ako ni Allen hanggang Sa aking condo.Nagtatawanan pa kaming dalawa at hinampas hampas ko pa siya Sa balikat dahil marami itong Alam na mga kalukuhan.Ilang sandali ay napatigil Sa pagtawa si Allen at bigla itong sumeryoso bigla.Nawala ang mga ngiti ko Sa labi ng makita ko si Alexis na mataman nakatitig Sa akin.Galit at panibugho ang nakaguhit Sa mga mata nito.




A/N
A short update..make a sound..vote and comment.

The Homeless Love Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon