The Homeless Love

CHAPTER 14

Make a sound readers..Don't be silent..I need at least ten votes..if not I'll be stop updating..ten votes for this chapter. Thank you.

Broken promises.

Its been three days nang umalis si Alexis for Olympic game in Australia.At hindi ako pwedeng makapag email dahil si Cynthia ang gumagamit Sa tatlong account niya.Ako nalang ang umiiwas dahil ayoko ng magka problema pa.Kaya si Mark nalang ang ginagawa kong tulay upang magkaroon ng access Sa kanya.I know we are not OK ni Mark dahil sa nangyari ngunit I have to forgive him para makasagap lang ako ng balita kay Alexis.

"I'm sorry."Chat ni Mark Sa akin.Alam ko hindi ko dapat sinisi Sa kanya ang nangyari dahil mayroon din akong kasalanan.

"Ako dapat humingi ng sorry.Pasensiya kana."I chat back.
Isang Larawan nito ang sinend Sa akin na naka ngiti.Ngunit napako ang atensyun ko Sa dalawang tao sa likuran  na naghahalikan na nasali Sa capture nito.Pinindot ko ang zoom in upang Mas makita ko pa ng malapitan.At gulat ako ng makilala si Alexis na may kahalikan na Sa tingin ko ay isang Australiana.

"Si Alexis ba iyang nasa likuran mo"Ngunit gusto ko parin makapanigurado.

"Yes with his Australian girl."Nabitawan ko a ng cp ko at nanghihinang napaupo sa sahig. Ayokong umiyak ngunit kusang bumalong ang aking mga luha.

Bakit paulit ulit ulit ulit niya akong sinasaktan?
Ano pa ba ang nararapat Kong gawin?

Masakit.Palagi nalang ganun.Hindi ko namalayan napahagulgol na pala ako ng iyak.

Sandys POV

"Sumusobra na ang lalakeng iyan and I can't stand this anymore!"Hindi ko mapigilan ang magalit lalo pat sinaktan na naman ng Alexis na iyon ang kaibigan ko. I saw Aerial crying habang kumakain ito ng pizza at kulang nalang ay punuin ang bibig dahil Sa sakit na nararamdaman.

"Aerial look at yourself.Hindi ka pinanganak upang maging tanga!Several times ka na niyang niloloko!Hanggang kailan ka magpapatawad? Hanggang kailan ka magmamahal sa kanya ngayong hindi niya alam ang tunay mong halaga!"Galit ko  paring sermon sa kanya.Ive been there many times at saksi ako Sa lahat ng pagdurusa niya Sa tuwing niloloko siya ng gagong Alexis na iyon.At naawa ako sa kanya at kailangan siyang matauhan.Nasasaktan din ako habang nakikita siyang miserable bilang kaibigan niya.
Wala akong narinig sa kanya kundi ang kanyang munting hagulgol.

"Hanggang kailan ka magmamahal sa isang tao na sarili lang ang iniisip?Huwag kana magpa katanga.Maawa ka naman sa sarili mo.Huwag imong hayaang makulong sa isang pagmamahal na ikaw lang ang nagsasakripisyo at nasasaktan."Patuloy kong sermon sa kanya.Para din sa kanya ang ginagawa ko at sana maunawaan niya iyon.Ilang sandali ay dumating si Shams.

Tinabihan nito ng upo si Aerial na  wala parin  tigil sa pag iyak.

"Ikaw na nga kumausap niyan.Baka sakaling matauhan eh."Sabi ko dahil ayaw ko nang makapagbigay ng masamang komento.

"Arerial..pwede mo naman siyang bitawan kung hindi mona talaga kaya.Huwag mong pahirapan ang sarili mo.Tandaan mo hindi ka nakagapos sa kanya.May choice kapa." Nagsimula na itong kausapin ni Shams.

"Pero mahal ko siya at hindi ko kayang mawala siya sa buhay ko."Sabi ni Aerial sa gitna ng mga hikbi.

"Pero sa ginagawa niya ay parang gusto na niyang mawala ka sa buhay  niya."Hindi ko napigilan sumabad sa usapan nila."Dapat nga si Cynthia ang nasa kalagayan mo ngayon.Siya iyong nag iiyak at makakasaksi Sa kataksilan ng Alexis na iyon.Pero among nangyari? Daig pa ikaw ang naanakan."Ayaw kong maging bastos ngunit iyon ang tanging paraan na alam ko upang matauhan siya.

"Pero hindi ko siya kayang kalimutan."

"Bakit? Dahil sweet, mabait at hindi ka piniperahan at mahal ka niya?Aerial pwede mong idilat ang mga mata mo.Marami pang lalake na nagtataglay ng mga katangisn niya.Bigyan mo naman ng halaga at respito ang sarili mo."Mahaba kong sabi.Ngunit tumayo  si Aerial Sa kanyang kinauupuan.

"Alam ko naman naririndi na kayo sa mga kadramahan ko.Sa mga pag iyak ko.Alam kong matigas ang ulo ko.Ngunit napakahirap ng gusto ninyong gawin ko.Dahil mahal na mahal ko si Alexis at mahirap kalimutan ang taong nagmahal at nagbigay ng lahat lahat Sa akin.!"Sabi nito at padabog na pumasok sa kwarto.

Naiwan kaming nagkatitigan ni Shams.

"Nadale mo yata."

"Iyon kasi ang tangi kong Alam upang matauhan siya.Wala akong intensiyon maging bastos.Concern lang ako sa kanya dahil alam ko nahihirapn na siya."

" I understand you Sandy.At naintindihan ko rin si Aerial.Hayaan na muna natin siya at bigyan ng panahon makapag isip."Iyon nga siguro ang nararapat namin gawin.

"Aalis nga pala ako bukas kasama si Xyril.Birthday kasi ng mama niya.Pero uuwi din kami kinagabihan."

"Meeting the family na pala ang drama mo." Masaya ako para kay Shams dahil nahanap na niya ang sinasabi nilang forever.

"Iba na kasi ang maganda Sandy."Natatawang sabi nito.
"Sana Sa pagbalik ko.OK na ulit si Aerial."

Aerials POV

"I hate you! I hate you!"Umiiyak kong sigaw at tinatapon ko ang mga bagay na maabot ng aking kamay.Naisabunot ko ang dalawa Kong kamay sa aking buhok.

Masakit..sobrang sakit.

At minsan pa akong napahagulgol.Totoo lahat ng sinabi ni Sandy.Na isa akong tanga dahil sa ilang beses ng pananakit ni Alexis sa akin ngunit sige parin ako sa pagmamahal.Hindi ko mahanap Sa sarili ang respito dahil naging manhid na ako dahil sa pag ibig.

Hanggang kailan ba ako masasaktan ng ganito?

Kaya ko naba siyang pakawalan at bitawan?

Hanggang kailan ko siya tatanggapin at mamahalin Sa kabila ng mga pananakit niya Sa akin?

Hanggang kailan ako magpapaalipin Sa kanya?

Iyon ang mga katanungan na Hindi ko mahanap ang kasagutan.

Its been two days simula ng malaman ko ang  pambabae na naman ni Alexis.Hindi rin ako ginugulo ng mga kaibigan ko.Siguro ay dahil gusto nila makapag isip ako ng tama.Nasa isang hindi mataong park ako ng mga sandaling iyon na hindi kalayuan sa aking condo.Gusto kong magmunimuni at kahit papano ay marelax din ang utak ko.

I heard footsteps na patungo Sa akin.I saw Sandy at imupo Sa aking tabi.Hindi ako galit sa kanya dahil alam  ko kapakanan ko lang ang iniisip niya.

"I'm so sorry kung anuman ang mga nasabi ko sayo."Sabi niya.

"Wala iyon.Tama naman lahat iyon eh."Sabi ko na hindi tumitingin sa kanya.

"Nasasaktan din kaming mga kaibigan mo tuwing niloloko ka ng Al-."

"Its ok now Sandy."Putol ko sa sasabihin niya dahil ayaw ko munang makarinig anuman tungkol sa lalake.Nararamdaman ko parin ang kirot tuwing marinig ko ang pangalan niya.

Hinatid ako pauwi ni Sandy habang naglalakad.Papalabas ng gate ng makita namin ang kumpulan ng mga kalalakehan.Nag iinuman ang mga ito at madadaanan namin sila.Hindi ko sila tiningnan nang nasa harapan na nila kami.Patuloy lang kami sa paglalakad when i heard a guy calling Sandys name.It was Troy!Nagkatinginan kami at puno ng pagtataka.Alexis and Troy are team mates and supposedly nasa Australia pa ang mga ito.May malaking mali sa nangyayari.

A/N

May mga tao pa bang tulad ni Aerial magmahal?

Please vote This Chapter.