#17 Osiemnastka

19 2 1
                                    

Kilka dni później Adam zabrał mnie do księgarni. Siedzieliśmy właśnie na kanapie i wybieraliśmy wspólnie książki, które napewno mnie wciągną. Znalazłam nawet kilka smutniejszych romansów.
To nie jest tak, że lubię płakać. Te smutniejsze romanse po prostu nie budują wyidealizowanego obrazu miłości, pokazują to co może się stać, ukazują miłość ale pokazują także jak ona wygląda w prawdziwym życiu. Nie da się uniknąć ani chorób ani śmierci, choćby miłość była nie wiem jak wielka, szczera i co tam jeszcze...nie unikniesz tego... Czy takimi książkami się dołuje? Nie. Unikam rozczarowania, które tak bardzo boli...
Z zamyślenia wyrwał mnie głos Adama
-Hej, kwiatuszku, dlaczego płaczesz?
Nie rozumiałam o co chodzi dopóki nie dotknął mojego policzka, wtedy też poczułam pojedynczą łzę.
-Przepraszam, zamyśliłam się...-odpowiedziałam nie wiedząc czy powiedzieć Adamowi o tym nad czym myślałam.
-Hmm no dobra. Opowiesz mi o tym jak zapłacimy za książki- powiedział z uśmiechem.
Miałam wstawać kiedy zobaczyłam, że Adam wziął wszystkie książki i jeszcze kilka dołożył. Otworzyłam szeroko usta.
-Adam, chyba się pomyliłeś kilka z tych książek mieliśmy wziąć następnym razem.
Chłopak zachichotał.
-Dzisiaj bierzemy wszystkie, kwiatku.
Na mojej twarzy pojawił się szeroki uśmiech. Adam był niezwykły. Doskonale wiedział jak bardzo marzyłam o tym żeby kupić kilka książek na raz. A on wziął ich kilkanaście. Kobieta na kasie nabiła 18 książek. Rachunek wynosił tyle, ile być może zapłaciłam za książki w ciągu całego ostatniego roku. Po wyjściu z księgarni mocno przytuliłam Adama.
-Dziękuję! Tak bardzo dziękuję!-powtarzałam mocno ściskając Adama.
-Masz 18 lat, więc oto Twoje osiemnaście książek mój molu książkowy-powiedział szczerząc się do mnie.
Po chwili jednak Adamowi zrzedła mina. Zrobił się posępny, a ja zaczęłam podejrzewać, że książki nie mają związku tylko z moją osiemnastką ale, że mają być także jakąś rekompensatą.
Poszliśmy do parku i znaleźliśmy najcichsze miejsce jakie tam mogło być.
Usiedliśmy na ławce i już wiedziałam, że to nie będzie pogawędka o tym jak mocno mnie kocha...

Kolejny rozdział jest! W taki deszczowy dzień. Założyłam bloga, gdzie piszę recenzje książek, które przeczytałam, myślę też nad założeniem strony na fb do bloga. Piszcie co o tym myślicie :)
A tymczasem zostawiam Was z rozdziałem ;)

To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Jun 23, 2017 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

ONLY FriendsOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz