GECENİN ŞARKISI

7. Bölüm

[Umarım beğenirsiz, sevgili okuyucularım. Sizler için güzel bir bölüm yazmaya çalıştım. Yazım yanlışları varsa affediniz. Media'da Gece (Indiana Evans)  İyi okumlar. 📖😍]
7. Bölüm 

Soğuk rüzgar Mirza'nın tenine çarpıp geçiyordu. Mirza geceyi nasıl geçireceğini bilmiyordu. Arabasını yaslanmış şehrin manzarasını izliyordu. O öpücük onu afallatmıştı. Ufak bir dudak dokunuşu nasıl kendisini kaybetmesine sebep oluyordu ki? Hâlâ Gece'ye karşı bir şey hissediyor değildi ama Gece'nin yanındayken, sanki o kadın onun kalbine bir şeyler işliyordu. Gece vazgeçilmesi zor biriydi. Dudaklarına dokundu birkaç dakikada olsa yine de bu öpücük ona kendini iyi hissettirmişti ama hâlâ bir tarafı kötü hissediyordu Gece'yi öperek Rüya'ya ihanet etmişti. Mirza şundan oldukça emindi; Gece'nin burada işi bitince New York'a geri dönecekti ve Mirza da Rüya ile evlenecekti. Ne olursa olsun Gece'den uzak durmalıydı. Bunu nasıl yapacağını bilemiyordu Gece onun çocukluk arkadaşıydı, ilk aşkıydı ve her şeyden daha önemlisi sahip olduğu tek bebeğinin de annesiydi.

Eskiden şeftali ağaçlarının arasında koşarlardı. O buz gibi göle atlayıp vücutları suya alışana kadar bekleyip yüzerlerdi. Mirza bu çocukluk anılarını özlüyordu. Çünkü orada Gece hep yanındaydı. Ona çocukluğuna dönmek için bir fırsat verselerdi Mirza, Gece'nin her zaman yanında olduğu bir zamana dönerdi. Gece, değerli, işlenmemiş bir inciydi. Ama Gece'ye yaklaşırsa onu üzebilirdi ve kırabilirdi. Mirza, onun mutlu olmasını istiyordu. O, Gece'yi hak etmiyordu. Mirza, Gece gittiğinde onu aramamıştı ve annesinin beyin yıkayıcı sözlerine inanmıştı. En kötüsü de onun kızlarını kaçırdığından şüphelenmişti ve bu yüzden ondan nefret etmeyi bile denemişti Mirza.

Telefonunun cebinde titreyişi ona acı veren düşüncelerini böldü. Telefonunu cebinden çıkarıp arayan kişiye baktı. Ablası Söylem arıyordu. aramayı yanıtlayıp telefonu kulağına götürdü. "Alo?"

Söylem neşeli bir sesle konuştu. "Merhaba," dedi. "Müsait misin?"

Mirza nefesini tuttu ve yavaşça geri verdi. "Evet, müsaidim."

Söylem tek bir nefeste, "Annem senin yarınki davete katılmanı istemiyor," deyiverdi. "Biliyorsun Gece'de orada olacak ve annem sizin birbirinize yaklaşmanızı istemiyor."

Mirza suratını buruşturdu. "Gece'nin oraya geleceğini sanmıyorum."

"Nerden biliyorsun?" dedi Söylem. "Gece gelmiş Türkiye'ye."

"Biliyorum onu gördüm," dedi Mirza ve iç çekti. Her şeyi ablasına anlatmak istedi. "Abla hayatım boyunca Gece'yi kızımı kaçırmakla suçladım ama benim kızım doğumda ölmüş."

Söylem bir an hiçbir şey diyemedi. En sonunda konuştu. "Nasıl?" Mirza gözünden akan yaşları sildi. "Bilmiyorum," dedi.

"Yanına geleyim mi Mirza?" diye sordu Söylem yumuşak bir ses tonuyla.

"Yok," dedi Mirza ve içini geçirdi. "Ben kapatıyorum, iyi geceler sana."

Söylem, Mirza'nın iyi olmadığını biliyordu. Ama bir şey diyemedi. "İyi geceler," diye mırıldandı.

Mirza telefonu kapatıp arabasına bindi ve arabayı eve doğru sürdü. Yollar gece yarısını geçtiği için bomboştu. Açık camdan rüzgar içeriye giriyordu ve Mirza'nın yüzünü yalayıp geçiyordu. Eve geldiğinde arabayı park etti. Arabadan inip eve doğru yürüdü ve cebinden anahtarları çıkarıp kapıyı açtı. Mirza içeri girdiğinde odanın ışıklarını yaktı ve koltukta bağdaş kurarak oturan Rüya'yı gördü. "Neden karanlıkta oturuyorsun?"

Rüya kızgın bakışlarını Mirza'nın üzerinde gezdirirken, "Ooo, sonunda gelebildin," diye tısladı. Ayağa kalkıp konuşmasına devam etti. "Eee, Gece Hanım nasıl?"

Mirza, Rüya'nın bu tavrından hoşlanmadı. Dişlerinin arasından, "Ne diye o eve geldin ve o kızı huzursuz ettin?" diye sordu. "Kimse Mayıs hakkında öyle konuşamaz. Sen bilmiyorsun. O, bebeğimizin ölü bedenini kucağına aldı. Sende onunla beni kıskanıp onu en hassas noktadan vurdun. Böyle niye yaptın?" dedi ve Rüya'ya yaklaştı. "Gece ile benim aramda bir şey yok, tamam kabul ediyorum eskiden vardı ama seni temin ederim onunla aramda hiçbir şey yok. Bunları yapmana gerek yok."

Rüya sinirlendiğini belli etmemeye çalıştı. "İyi de Mirza, ben duyduğum şeyleri söyledim. Neden böyle bir şey uydurayım ki?" diye sordu ve dudaklarını büzdü.

Mirza ona yaklaştı. "Hayatım, Mayıs ismi tek benim kızıma ait bir isim değil ki."

Rüya ayağını yere vurdu. "Her şeyde beni suçluyorsun," dedi. "O kızı koruyorsun hep." Mirza başını iki yana salladı. "Rüya lütfen..."

Rüya bağırdı. "Ne lütfen, yeter bıktım!"

"Bıktıysan git!" diye bağırdı Mirza. "Senin kıskançlık krizlerini çekemem."

Rüya titredi. "Eski sevgilisi kuzeni çıkan ben değilim!" dedi. "Kuzeninden hamile kalan bende değilim!"

Mirza gözlerini açıpkapadı ve sakinleşmeye çalıştı. Rüya'yla kavganın süreceğini hissetti. Sustu veyukarıya çıkıp odasına girdi. Başı ağrıdan çatlıyordu. Üzerini değiştiripyatağa uzandı. Gözlerini kapattı ama Gece'yle öpüşmesi gözlerinin önüne geldi.Yatakta doğrulup başını ellerinin arasına aldı. Nasıl bir duyguydu bubilmiyordu ama geçmesini istiyordu.

_____________
16.12.2021 ♡

İletişim Bilgileri
Instagram: _miacengizkitapligi_
Twitter: merve_author
Gmail: merveauthor215@gmail.com

Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.

(Dipnot: Bölümün son ve güncel halidir. )