GECENİN ŞARKISI

9. Bölüm

[Sevgili okurcuklarım. İyisinizdir inşallah. Yeni bölümcük yazdım. Gif Mirza. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum İyi okumalar. 😍📖]
9. Bölüm

Odanın içi karanlıktı ve sadece ay ışığı odayı aydınlatıyordu. Gece aynada yansıyan suretine baktı. Bembeyaz teni ay ışığında parlıyordu ve karnı şişkindi. Bu hamilelik döneminden bir anıydı. Elini sevgiyle karnının üzerinde gezdirdi. Bebeği kıpır kıpırdı. Kapı açıldı ve karşısında Aslı'yı gördü.

Aslı, Gece'ye yaklaştı. Gece eline bulaşan kanı gördü ve başını kaldırdığında bebeği Aslı'nın kucağındaydı. Gece hıçkırdı, "O benim kızım!" diye bağırdı.

***

Gece yataktan fırladı. Kan ter içindeydi ve nefes nefeseydi. Elini kalbine koydu. Kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Gözlerini kapatıp derin bir nefes alıp verdi ve yataktan kalktı. Terliklerini ayağına giydi ve merdivenlerden indi. Annesi hastanedeydi ve ablası da annesinin yanındaydı. Salona indiğinde televizyon açıktı.

Yavuz arkasında bir kıpırtı hissedince o tarafa baktı. Gece'yi karşısında gördü. "Gece?"

"Charlie," diye mırıldandı Gece ve yaşadığı olaylar aklına hücum etti.

Yavuz ayağa kalktı ve Gece'ye yaklaştı. Genç kadının yüzü bembeyazdı. "Sen iyi misin?"

Gece başını salladı. "İyiyim, niye yatmadın?" diye sordu ve ondan uzaklaştı.

Yavuz gülümsemeye çalıştı. "Annemi görmeye gittim," dedi. "Irmak benden nefret ediyor galiba."

Gece başını iki yana salladı. "Bize söylemediğin için kızgınız," dedi ve kapı zili çaldı. Gece şaşkınlıkla Yavuz'a baktı.

Zil bir kere daha çaldı ve Yavuz, "Birini mi bekliyorsun?" diye sordu.

Gece başını iki yana salladı ve Yavuz'la beraber kapıya doğru ilerlediler. Kapıyı açtığında Mirza'yı karşısında görmeyi beklemiyordu. "Mirza?"

Mirza derin bir nefes alıp verdi. Nefes nefeseydi ve üzerinde koşu kıyafetleri vardı. Gecenin üçünde koşuya mı çıkmış, diye düşündü Gece. "Seninle konuşmam gerekiyor Gece!"

Gece kendini konuşacak havada hissetmiyordu. Başını iki yana salladı. "Konuşmak istemiyorum!"

Mirza, Gece kapıyı kapatacakken engel oldu. "Konuşalım Gece."

"Hayır!" diye inat etti Gece.

Mirza'nın pes etmeye niyeti yoktu. "Sen benle konuşana kadar gitmiyorum o zaman."

Yavuz, Gece'yi kolundan tutup geri çekti ve Mirza'nın karşısında durdu. "Senle konuşmak istemiyor işte niye zorluyorsun?"

Mirza, Gece'ye baktı ve sonra karşısındaki adama, "Sen kimsin onunla arama giriyorsun?" dedi ve karşısındaki adamın üzerine yürüyüp tişörtünü kavradı.

Gece öne atılıp Mirza'yı itti. "Ne yaptığını sanıyorsun?"

Yavuz, Gece'nin kolundan tuttu. "Bırak ben hallederim."

"Hayır!" dedi Gece ve Yavuz'dan kurtuldu.

Mirza, Gece'nin elini tuttu ve genç kadının mavi gözlerine baktı. "Lütfen, kafayı yiyeceğim," dedi. "İçimdekini anca sen geçirebilirsin."

Gece, Mirza'nın gözlerindeki acıyı görebiliyordu. "Tamam," dedi ve Mirza'yı içeriye alıp odasına doğru yönlendirdi.

Mirza, Gece'nin arkasından merdivenleri çıkıp peşinden odaya girdi ve ışığı açtı. Gece'nin üzerinde beyaz askılı bir tişört vardı ve altında renkli bir pijaması. Mirza onu süzdü ve bir adım yaklaştı ona. "Bir şey fark ettim, Gece. Ben Rüya'yı değil seni istiyorum. Bunu sana o gün söyleyecektim ama sen benden kaçtın. Benden kaçmandan sinirlendim. O zaman çok canım acıdı ve bende senin canını yakmak istedim."