GECENİN ŞARKISI

19. Bölüm

Herkese merhaba! Umarım hepinizde iyisinizdir. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. İyi okumalar. 📖😍

19. Bölüm

Günler birbirini kovalıyordu. Mirza ve Gece'nin arası pek düzelmişe benzemiyordu ama ilk günlerdeki gibi kavga da etmiyorlardı. Gece, Mirza'ya hak verse de unutmak onun için kolay değildi. Herkes Irmak'ın düğün hazırlığıyla ilgileniyordu. Sasha'da bir taraftan uçak bileti bulmaya çalışıyordu ama pek başarılı olamıyordu. Her zaman bir aksilik çıkıyordu.

Gece yattığı yerden doğruldu ve çalan telefonuna uzandı. Sasha görüntülü arıyordu. Gece geri yattı ve aramayı yanıtladı.

Sasha ona gülümseyerek bakıyordu. "Merhaba, en yakın arkadaşım."

Gece güldü. "Sanada merhaba en yakın arkadaşım." İç çekip ekledi. "Hâlâ gelmek için bir yol bulamadın mı?" diye sordu.

Sasha gülümsedi. "Ay sonunda yanındayım."

Gece gülümsedi. "Bu sefer inanıyorum S!"

"Charlie nasıl?"

Gece doğruldu ve Sasha'nın yeşil gözlerine baktı. "Sasha, Charlie benim öz abimmiş. Onun gerçek adı Yavuz."

Sasha'nın yüzü şaşkınlıkla buruştu. "Nasıl yani?"

Gece saçlarını eliyle düzeltti. "Biliyorum çok karmaşık ama şu an pek bunu konuşmak istemiyorum! Bunalımdayım galiba!"

"Gece, sakinleş biraz tamam mı?" dedi Sasha ve gülümsedi. "Lütfen, panik atağın tetiklensin istemiyorum."

Gece başını salladı ve konuyu değiştirdi. "Konferanslar nasıl gidiyor?"

"Süper," dedi Sasha. "Ama senin yanında olmak için sabırsızlanıyorum, çok özledim Gece Atıcı seni."

"Bende seni çok özledim Sasha Cho!"

Sasha ona öpücük attı. "Kendine dikkat et kapatıyorum, arayacağım."

Gece ona aynı şekilde öpücük attı. "Peki, görüşürüz," dedi ve telefonu kapatıp geri yattı. Gün birazdan doğmaya başlayacaktı ve geceyi uyanık geçirmişti. Biraz uyusa iyi olurdu. Sonra kalktığında Mayıs'la ilgilenir ablasının düğün hazırlıklarına yardım ederdi.

Odanın kapısı yavaş bir şekilde açıldı. Gece gözlerini açıp başını hafifçe kaldırdı. Küçük kızı pembe pijamalarıyla ve elindeki pelüş ayısıyla kapıda dikiliyordu. Saat altıyı biraz geçmişti.

Gece doğruldu. "Aşkım ne oldu?"

"Korkuyorum," dedi Mayıs ve ayıcığına sarıldı.

Gece kollarını ona açtı ve Mayıs hızlıca yatağa tırmanıp annesinin göğsüne uzandı. Gece, Mayıs'ın sarı saçlarını okşadı. Bir taraftan da ona bir şarkı mırıldanıyordu:

"Bir kızıl goncaya benzer yüzün

Açılan tek gülüsün sen bu bağın

Kurulur kalplere sevda otağın

Kim bilir hangi gönüldür durağın

Her gören göğsüme taksam seni der

Kimi ateş gibi yaktın beni der

Kimi billur bakışından söz eder

Kim bilir hangi gönüldür durağın."

Mayıs iri iri açılmış gözlerle annesine bakıyordu. Mavi gözleri ışıl ışıl parlıyordu. Annesi saçlarını okşayıp bir şarkı mırıldanıyordu. Gece'nin sesi Mayıs'a bütün korkunç rüyalarını unutturuyordu sanki.