GECENİN ŞARKISI

45. Bölüm

Herkese merhaba 🤗 umarım iyisinizdir. Gecenin Şarkında artık sonlara doğru yaklaşmaya başladık. 25-35 arası kadar bölüm yazıp final yapmayı düşünüyorum. Belki de daha az bir sayıda tutarım. Şimdiki bölüm için size keyifli okumalar 📚😊

45. Bölüm

Feride, battaniyenin sıcaklığında kıvrılmış vaziyetteyken televizyonda belgesel izliyordu. Karnındaki bebeği nazikçe okşayarak düşüncelere daldı. Ceylan telefonda bir şeylere bakarak salona girdiğinde ona baktı. Bazen onların yanında kalıyordu. Feride'nin içi pek ona ısınmamıştı ama Yavuz'un kız kardeşi olduğundan dolayı onunla arasını iyi tutuyordu. Ceylan Yavuz için çok önemliydi ve Feride onların ilişkilerine pek karışmazdı.

Ceylan, telefondan başını kaldırıp Feride'nin yanına oturdu. "Yenge sana bir şey sorcam."

Feride doğruldu. "Sor."

Ceylan telefonu gösterdi. "Sence bir erkeğe sarı lale gönderilir mi?"

Feride omuz silkti. "Ne sebeple gönderdiğin önemli."

Ceylan omuz silkti. Aslında Mirza'ya gönderecekti. Mirza'nın artık onu fark etmesini deli gibi istiyordu. Gülümsedi. "Teşekkür için."

"Olur o zaman," dedi Feride.

Ceylan gülümsedi ve hemen sipariş verip şirketin adresini yazdı. Ceylan, siparişi tamamladıktan sonra telefonu masanın üstüne bıraktı ve Feride'ye dönerek gülümsedi. "Teşekkürler yenge, umarım hoşuna gider."

Feride nazikçe gülümsedi. "Rica ederim."

Ceylan, Feride'nin içtenliğine minnettar bir şekilde başını salladı. Ardından birlikte bir süre daha sohbet ettiler. Ceylan, Feride'nin içindeki hafif mesafeyi anlamış olmasına rağmen, aralarındaki ilişkiyi korumak için ellerinden geleni yapıyordu. Ayağa kalktı. "Benim hazırlanmam gerek. İşe geçeceğim."

Feride başını salladı. "Tamam," dedi ve Ceylan odasına geçti.

*

Gece başını bilgisayardan kaldırdı ve arkasına yaslandı.  Bilgisayar başında her yeri uyuşmuştu ve hamilelikten dolayı beli çok ağrıyordu. Oturduğu yerden kalkıp koltuğa ilerledi ve uzandı. Telefonuna baktı. Sasha'dan mesaj vardı. 

Sasha'nın mesajını açtı ve okudu: Öğlen gibi dersim bitiyor, yürüş yapmak ister misin?

Gece dudaklarını büzdü ve cevap yazıp gönderdi: Olur, beni şirketten alman gerekiyor.

Sasha'dan hemen mesaj geldi: Tamam

Gece doğruldu ve ayağa kalktı. Mirza'nın yanına gitmesi gerekiyordu. Sabah en son kahve içmişlerdi. Ondan sonra daha görüşmemişlerdi. Odadan çıktı ve Mirza'nın odasına doğru ilerledi. Mirza'nın odasının kapısına geldiğinde kapıyı tıkladı ve içeriye girdi. "Mirza, müsait misin?"

Mirza çalışmasının üzerinden başını kaldırmadan, "Şu çizimi halledersem, evet," dedi.

Gece'nin gözü masanın üzerindeki sarı lalelere kaydı. Gülümsedi. "Bunlar çok güzelmiş."

Mirza başını kaldırdı ve Gece'ye baktı. "Ceylan Hanım göndermiş, geçen gün evine bıraktım ya. Teşekkür etmek istemiş."

Gece şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı ve bir süre düşündü. "Eve bıraktın diye mi?" Mirza omuz silkti. Gece kaşlarını çattı. İçinden bir kıskançlık alevi yükseldi. "Salak mı bu kız?" diye sordu. "Ne cürret sana çiçek gönderebilir. Sen evli barklı bir adamsın."

Mirza, Gece'ye yaklaştı ve ellerini tuttu. Sarı lalelere baktı. "Sence umrumda mı? İstersen çöpe at."

Gece, lalelere baktı tekrardan, "Neden kabul ediyorsun?" diye sordu. "Sana bu hakkı kim verdi? Sen benim kocamsın."