Bay Sadist

°~Gecelerin Esareti~°

Aradan bir hafta kadar zaman geçmişti ve ben iş yerime baya alışmıştım.Tabii yemekhanede çalışan arkadaşlarımın alışmamda büyük bir rolü vardı.

Ayşenin cırlamasıyla daldığım yeri bölmek zorunda kaldım.Ah bir düşünce alemine sokamıyorsunuz ya!

"Ayy baksanaa Aybarsss Beyy!!"

"Of harbiden bıktım.Ay Aybars çok yakışıklı!Ayy geniş omuzlu!Kaslı mı kaslı!Bunaldım ya!Neredeymiş şu meşhur beyimiz?!"

Ayşenin gözüme sokarcasına eliyle gösterdiği arkama baktım.

Ama arkamda hiçbir şey görememiştim.Bu kız hayal mi görüyordu?

"Hanii nerde bu kendini beğenmiş ukala?"

"Uff..Tam asansöre bindi..Birazcık daha dursaydı sanki..Hemm..Sen çok büyük konuşuyorsun.Aybars Bey çok yakışıklı!Onu bir görsen bunalıma girmezsin..Asıll hayall alemiine girersin!Hele o bakışlar..

"O bakıışlar bakııışlar!Çöl gibi yakışşlar!  birden Utkunun aramıza girip bas bas bağırmasıyla gözlerimi devirdim.Bu çocuk hiç akıllanmayacakmı!

-Utkuuu kulağımın dibinde ne bağırıyorsunn yaa!

-Çööl gibi yakıışşlarr!!

Tamam anlaşıldı.Benim burada durmam yararıma değil zararımaydı.Yavaş yavaş oturduğum yerden kalktım ve mutfağa yöneldim.Boş boş durmaktansa yemek listesini hazırlayabilirdim.

Aklıma gelen aperatifleri gün gün yazıyordum.Tabi bunlara kendim karar vermiyordum.Reyhan Hanımla önerilerimi paylaşıyordum.Uygun görürse yapıyorduk.Nede olsa  aramızda en uzun süre holdinge çalışan oydu.Doğal olarak çalışanların zevkini o daha iyi biliyordu.

Elimdeki kalemi bırakıp oturduğum sandalyeye iyice sindim.Öğle yemeğini hazırlamıştık ve bunun için epey yorulmuştum.

Birden ışıkların sönmesiyle olduğum yerden fırladım.Elektrik gitmiş olamazdı.Çünkü holding özel elektrik bağlantısı yaptırmıştı.Ama ba-başka ne olabilirdi?

Yavaş hareketlerle masada duran bıçağı elime kavradım.Bir diğer elimede tavayı aldım.Tam ayağa kalkacağım sırada kapıların büyük kilitleme sesiyle olduğum yerde kaldım.Şu-şuan çok korkuyordum.Kocaman yemekhane kapkaranlık ve kilit sesi siz ne yapardınız??Kaskatı kesilmiştim.Her yer kapkaranlıktı.

Birden ensemde  nefes hisseder gibi oldum.Elimdeki tavayı hızlıca arkaya savurduğumda hiç bir şeyin olmadığını gördüm.Ben halisülasyon mu görüyordum veya hissediyordum.!Lütfen öyle bir şey olsun!!Gerçek olmasının!

Tam karşıda bulunduğum ortamdan daha karartılı bir şey gördüm.Gözlerimi kıstım ve kim olduğunu anlamaya çalıştım.Geniş omuzluydu.O zaman tabiki bir erkek bedenine sahipti.Ahaaa bu Utku yaa!Yine şakrabanlık peşinde kereta!

"Utku sensin biliyoruum.Hem hiçte korkmadıım.!Heyy!"

Bu çocuk beni delirtecekti.Hala korkutma peşindeydi.Ses vermiyordu pislik.Sırf daha çok korkarım diye de kendini saklıyordu.

"Utku..Sen olduğunu biliyorum.Niye hala orada kazık gibi dikiliyorsun??

Hiç bir kelime etmeden yaklaşmaya başladı.Yüzünü göremiyordum.Kesin şimdi sırıtıyordur.

"Senin omuzların bu kadar genişmiydii?

Her yaklaştığında bedeni daha çok belli oluyordu.Ve daha çok tırsmaya başlıyordum.Gözlerimi daha iyi görmek için ovuşturdum.Tam bulunduğu yere baktım.Fakat yoktu.Orada hiç bir şey yoktu.Ben mi hayal görüyordum?Hayır hayır bu imkansızdı!Omuzunu görmüştüm.Çünkü omzuna pencereden hafif bir ışık vurmuştu.Ama lanet olsun yüzü gözükmemişti.Hem yüzünden banane.Zaten Utku olduğundan kesin emindim.Umarım.

Birden ışıklar ve kapının kilidi büyük bir gürültü ile açıldı.Gözlerim karanlığa alıştığı için ışık gözlerimi rahatsız etmişti.Ama umursamadan elimdekileri masaya fırlatıp kapıya koştum.Çıkar çıkmaz Ayşengilin bulunduğu bahçeye doğru hızlıca ilerledim.

"Utkuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu!!"

"O bağırmalarrr bağırmalarrr buz gibi donuşlaaar!!"

Yine şakrabanlık yine gevezelik.Kulağından tuttuğum gibi çekmeye başladım.

"Sendin o değiilmii!!"

"Noluyo ablaa büyüksün abbla!Nerdeki benmiydim ahh acıtıyorsun yaa!

"Yemekhanedeki beni korkutmaya çalışan adam sendin değilmi Utkucuk??"

Reyhan Hanım hemen atıldı.

"Dur kızım bir sakin ol!Utku sen gittiğinden beri buradan ayrılmadı.Hem..Sen neyden bahsediyorsun?Korkutmak felan."

Uykunun kulağını bıraktım.Ve sandalyeye oturdum.Derin derin nefes aldım.Sakin ol Asu.Sakiin ol..Sadece hayal gördün..O gördüğün senin gölgendi!Ama..benim o kadar geniş omzum varmıydıki?

Utku gülerek yanıma oturdu ve yanaklarını sıkmaya başladı.

"Oyyy oyy benim ablam korkmuşmuu!"

"Of Utku ne yapıyorsun yaa!Hem ben korkmadım!Nereden çıkardın korktuğumuu??"

"Ben olmadığımı öğrenince yüzün bembeyaz kesildi amaa?Hem sahi kimdi seni korkutan?"

"Bilmiy..Haa beni korkutanmıı!Yok canım yaa ben hayal felan görmüşümdür boş geç!Ne-neyse ben eve gidiyorum.Saat akşamın dokuzu olmuş.Mesaimiz bi-bitti çoktan!

Hızlıca kapıya yönelmiştimki uğursuz çantam aklıma geldii!Çantam yemekhanede kalmıştı ya..Şi-şimdi nasıl almaya gidecektim..

"Utkucum bir bakarmısın?"

"Ne?"

"Efendim!Efendim olucak!Bir gelsene sana çok önemli bir şey diyeceğim."

"Baana?Neyse geliyim bakalım.Bu jestimi unutma Asucuk!"

Onunla havadan sudan konuşa konuşa çaktırmadan yemekhaneye getirdim.

"Asuu artık konuya gelseek!!"

"Tamam tamam.Şurdaki çantamı alıyım.Ondan sonra dicem."

Utku bir anda ellerini birbirine vurarak gözlerini pörtletti.

"Vaayyy vayyy demek beni çantanı almak için kullandınn!Ödlek Asuu!"

"Yani o da varda..Hem..Sen bana nasıl ödlek dersin he?"

Bundan sonrası kaç kovala dostlarım.Kaçç koovalaa!!

***

Uykusuz gözlerle saate baktım.

-03:47

Bu saate kadar uyuyamamıştım.Yatakta deli danalar gibi dönüp duruyordum.Birde evde yalnız kalınca kimseylede konuşamıyordum.Neyi demeyin!Bugün ha-hani yemekhane..Neyse siz anladınız.Ensemde nefes hissetmem...Bana bu kadar hangi ara yaklaşmıştı?Ya da uzaklaşmıştı mı demeliydim.Ama arkamda kimse yoktu eminim dostlarım.Kafayı yemek üzereydim.

Bunu yapan erkek kimdi?Niye yapıyordu?Tanıdığım biri olamazdı.Çünkü şirketteydik.Şirketteki birisi olmalıydı.Ama bu şirkette benimle uğraşacak zamanı bulan kimse kafası uçuk olmalıydı.Hem onu geçtim ben sıradan bir beslenme uzmanıydım.Sadece sıradan..

Birde karanlık korkum başlamıştı.Sırf bir yemekhanedeki olaylar yüzünden her şeyden korkar olmuştum.Her şey demeyim de..Yani her şeye temkinli yaklaşır olmuştum.Hıh bu tam oturdu.

Evimdeki bütün ışıkları açarak yatağa yatmamı inkar edemezdim.Evet dostlarım..Karanlık korkum başlamıştı ve anlayacağınız bu korkuyla tek başıma kaldığım bir evde üstesinden gelmek epey zor olacak gibi gözüküyordu..

Eveett arkadaşlarr.Lütfen bölümümüzü beğenelim ve yorumlayalım.

#!#
+75 beğeniye yeni bölüm yüklenir!

Yükselebilmemiz için yorum sayısını artırmamız gerek.Çünki yorumlar çok az oluyor.Lütfen fikirlerinizi duymak çok isterim dostlarım. :)

.

İlerki bölümde görüşmek üzeree!