Bay Sadist

°~Utanma bak~°

Medya:Gülüşüyle aşk yaşadığımız Aybars.

"Selam hayatını kurtardığım kız.!"

Şuan şaşkınlıktan yerin dibine girmek üzereydim.Pislikmanyakzüppegenişomuzluyakışıklıahbennediyorumya! Hem hiçte yakışıklı felan değil.Hem..Olsa bile benim tipim değil!

Şuan kafayı yemiştim.Bu bu nasıl mümkün oluyordu!

Yavaş hareketlerle yanıma mesafe bırakacak şekilde oturdu.

Annem göz işaretleri yapıyordu.Anlamamamı belirten işaretle kafamı salladım.Ne diyor bu ya?

Annem dişlerini sıkarak konuşmaya başladı.

"Bitaneem teşekkür etsene şeeye."

"Adım Aybars."  dedi bir solukla.
Yüzüne bakarken donakalmıştım.Yoksa..O...Benim çalıştığım holdingin bahsedilen ün salmış Aybars Kandemir miydi?

"Evet"dedi kulağıma fısıldayarak."Düşündüğün kişiyim".

Bu cevapla daha da donakaldım.İçimimi okuyordu şey.Ne şey demeyin hanii yanımda oturan şey.
Annemin bakışlarının altında ezilmemek için zoraki gülümsememle teşekkür ettim.O da sadece gülümsedi.Niye gülümsedin?Niye o gamzelerini gösterdin?

" Sanat eseri gibi olduğumumu düşünüyorsun?"

Cevabıyla geçmişe gittim.Onun benim yanımda uyurken zamana.Aynı cümleyi kullanmıştı.Heralde beni deli etmek istiyordu.

"Ne ne alakası va-var??"

Kekelemee.Ya ben niye kekeledim.Annemgil ve babamgil o kadar koyu sohbete girmiştiki bizi farketmiyorlardı.Annem sana ihtiyacım var.Benide sohbetinize müdahale et.!

Şuan çok utanıyordum.Yine gülmüştü cevap olarak.Ve ben kekelemiştim.Offf.Aklıma gelen fikirle ayaklandım.

"İzninizle lavobaya gideceğim." dedikten sonra hızlı adımlarla ilerlemeye başladım.

"Oğlum hadi Asuya lavoboyu göster."

Arkamdan gelen Sare Hanımcığın sesini duyar duymaz nalet ettim.Niye.Niye.Niye.?Arkamdan gelen adım sesleri artarken daha da hızlı hareket ederek bulunduğumuz salondan çıktım.

"Hey..!Lavoboyu göstereceğim alt üstü.Ne bu hızlı hareketler hmmm?"

"Lavoboyu bulamayacak kadar aptal deeğiliim.!

Gülerek konuşmaya başladı."Sahimi?Tamam bekliyorum bulmanı."

Ne varmış bulmada.Bulursun sen Asucum!Hadi kızım!
Aşağı katta lavoba olmazdı genelde.Bizim evdede yoktu.Merdivenlerden yukarıya doğru yavaş adımlarla çıkmaya başladım.Oda arkamdan ses çıkarmadan geliyordu.Aramızda 6/7 basamak mesafe var gibiydi.Yukarıya çıktığımda holding kadar kapısı olan bir sürü kapılarla karşılaştım!Tamam ev çok büyüktü ama ben bu kadar beklemiyordum kii!Şimdi aptal oldun işte dedi iç sesim.Sus içses susss!!Kendi lafıma düşmiyim Allah'ım lütfennnnn!!

Dostlarım hiçbir ayrıntıda yoktu.Kapıların hepsi aynıydı.Sağımda 10 15 kapı solumda 10 15 kapı ve tam ortada ben kalakalmıştım.Bu halimi gören Aybars sessizce kahkaha atıyordu.Arkamda duran Aybarsa döndüm ve sinirli bakışlarımı gözlerine sabitledim.Sinirlenince kendime hakim olamıyordum.Aybars yüzündeki gülümsemeyi sildi ve tek elini kaldırdı.Bende kaldığım yerden.devam etmeye başladım.  Kalbimin sesini dinleyecektim.O beni doğru yola götürürdü.Pişman olacağım kapıyı açtırmazdı bana.Sol tarafa doğru yavaş adımlarla ilerlemeye başladım.Birinci oda,ikinci oda,üçüncü odayı geçerek devam ettim.Oda arkamdan geliyordu.Elim bir kapıya gitti.Bilmiyorum ama kalbim bu kapı diyordu.İki gözümü yumdum.Elimle kapının kulpunu yavaşça çevirmeye başladım.Ya dediğim gibi aptal durumuna düşecektim ya da kazanacaktım.Allah'ım nolur nolur nolurr!Lavobo olsunn!Gözlerimi açıcakken elleriyle gözlerimi kapattı.Diğer eliylede belimi tutup içeriye doğru yürümeye başladık.Yavaş hareketlerle gözümü açtı.Odayı görür görmez donakaldım.Ben nasıl bu oda.Allah'ım..Şuan aptallık durumunu geçtim acayip utanıyordum.