Sabrina: The Unknown Kind

Chapter 10 Accidentally Shut

Sabrina
~*~

"I'm Sabrina, the unknown kind."

Sari-saring bulungan nanaman ang nangibabaw sa room. Malabubuyog na sa sobrang dami ng bulong. Buti na lang tinurn off ko yung hearing ability ko. Ayokong makarinig ng pang iinsulto ngayon.

Hahakbang na sana ako pabalik sa kinauupuan ko ng biglang may nagsalita mula sa isa sa aking mga kamag aral.

"Wala ka palang kinabibilangan eh ba't kasama mo ang Class Z+?! Mahiya ka nga!" sabi naman nong isang babae.

Nagkibit-balikat na lamang ako sa sinabi niya kasi kahit ako mismo di ko din alam bakit sila ang nakakasama ko simula ng mapadpad ako sa lugar na ito.

"Oo! Tama!"

Sari-saring sigawan na at masasakit na salita ang binabato nila sa'kin, ako naman ito nakaupo at tinuluyang i-shut down ang pandinig ko. Ayokong marinig sila.

Wala akong naririnig nakaupo lang ako ng diretso at nakatingin sa bintana.

Andrea

~*~

"Tama na nga yan Mae, Jessabel! You don't know her. You know nothing. Don't judge her like you know her for the rest of her life."

Di ko na kinaya pang magtimpi pa sa lahat ng mga narinig kong masasakit na salitang ibinabato nila kay Sab. She's innocent. She didn't deserve to be bullied or judged by someone just because of her unclassified identity.

"You two, don't have the right to know if who's gonna come with me or any of my friends. She's my friend." sabi ko saka umupo.

"Sorry, Andrea." sabay naman nilang sabi.

"K, enough let's start to our first lesson." awat naman ni Professor Ann.

Lumingon ako kay Sab, she's staring outside the window.

"Sab, are you okay?" pero wala akong nakuhang response sa kaniya. I even poke her but she didn't give a damn.

Shocks! What happen? No'ng hinawakan ko na kasi yong braso niya sobrang lamig na nito. Iniharap ko siya sa'kin pero bigla na lang itong naging lupaypay ngunit nanatiling nakabukas ang kaniyang mga mata.

"Holy shit! Sab?! What's happening to you?!" naghi-hysterical na ako kaya agad namang naalerto ang iba, kasama si Professor Ann.

"Anong nangyayari?!" tumataas na rin ang boses ni Almario.

"I-I don't know, kinakausap ko pa siya akala ko nakikinig siya b-but when I touch her arm it was already cold as ice?!" umiiyak na ako sa sobrang takot. Kung alam ko na sana lahat ng spells edi sana 'di na ito umabot sa ganito. Healer nga ako pero parang useless naman.