Sabrina: The Unknown Kind

Chapter 16 Decoded

Almario
~*~

"Guys! Wake up!"

Nagising kami sa ingay na ginawa ni Sabrina. Agad naman kaming naalerto, 'yong iba nama'y naalimpungatan pa.

"What happen?!" paghi-hysterical ni Andrea.

"I decoded it!" she exclaimed and there she show us a wide smile.

"What?! H-How?!" sabi naman ni Gianina while rubbing her eyes.

"Oo nga, pa'no mo nadecode?" dagdag naman ni Carlo na tila ba hangang-hanga sa kaniyang narinig.

"I don't know but there's someone whisper in my mind na gano'n daw gawin ko. And I just come up to these words." paliwanag niya sa'min.

Agad naman niyang ipininakita sa'min 'yong papel kung saan nakasulat ang nadecode nitong words.

AWAKENING OF POWER
BLOODY WAR
DEATH

"Kailangang madala natin yan kay Mae at Jessa, they're surely know what these words tries to imply." sabi naman ni Andrea.

"Oo nga tayo na." pagsang ayon naman ng lahat.

Sabrina
~*~

Nang makalabas kami sa library ay madaling araw pa dahil sa paghinto namin ng oras.

"First thing in the morning aalis na tayo, pupunta pa tayo sa board. Para sabihin sa kanila 'yong natuklasan natin." sabi ni Almario 'saka umakyat pero huminto sa kalagitnaan ng hagdan.

"Kung tama ang iniisip ko, this is the first time na mangingialam si Astron. Kung sakali ngang tama ang iniisip ko." at tuluyan na nga siyang umakyat.

Bakit? Ano bang iniisip niya? Hayst! 'yan ang problema sa kan'ya eh, sinasarili ang mga ideya or anomang impormasyong nakalap niya. I've been noticing it.

Nag ayos na kami ng mga gamit namin para sa paglalakbay, sabi nila malayo-layo din ang lalakbayin namin mula dito sa academy papunta sa Navel Capital kung saan makikita ang Navel Board.

"Sab, can I have a minute?" sabi sa'kin ni Andrea habang nakadungaw sa punto ng kwarto ko.

"Oo naman, pasok ka." at saka siya pumasok.

"Sab, if things gone wrong and seems you can't trust any of us, just believe on yourself. Even me, don't trust me that much. Don't trust anyone who surrounds you, they might just wear their mask and they really have their own agenda."

Naconfuse naman ako sa sinabi ni Andrea. May tinatago ba sila sa'kin? Traydor ba siya? Sana mali ako ng iniisip.

"I'm not saying this because we have a plan towards you but let this be an advance warning to you. 'Di natin alam ang mangyayari sa mga susunod na araw. Mag iingat ka Sab." nagulat na lang ako nang bigla niya akong yakapin.

"I trust you Andrea, I trust all of you. Kung darating man ang araw na may mangyaring kaduda duda patungkol sa inyo hahanapin ko parin ang nag iisang dahilan para pagkatiwalaan ko kayo, at iyon ay ang ating pagkakaibigan." I said it while rubbing and tapping her back. I know she's crying now dahil sa pasinghot singhot nito at ang paggalaw na taas-baba ng kaniyang balikat.

"Salamat Sab, salamat."

Walang ano man Andrea, kahit sabihin ng utak ko na mag ingat sa inyo tila ba may sariling pag iisip ang aking puso para maramdaman na dapat ko kayong pagkatiwalaan. Lalo na siya. Kung mayroon man akong pinagkakatiwalaan ng lubos siya 'yon.

Walang iba kun'di siya lang.

Pero 'di ko 'yon nasabi sa kaniya dahil nakalabas na pala si Andrea sa kwarto ko.

Sabi ng utak ko na iwasan siya pero mas nananalo ang puso ko na nagsasabing manatili sa tabi niya walang iba kun'di si...

"Almario?" anong ginagawa niya sa tapat ng pinto ko?