Loverboy

31e deel

Ik zie waarom ze niet meer tegen stribbelt. Ze is bewusteloos, ze ligt er zo vredig bij zo rustig. De man houd haar nog stevig vast over zijn arm en loopt een kamer binnen. Ik wacht even en loop ook de kamer binnen, wat niet zo handig was. Ik loop naar binnen en word bij mijn schouder gepakt. '' Hah, kijk is wie we hier hebben, ik had al zo'n idee dat we gevolgd werden'' Grinnikt de brede man. Ik slik een keer en kijk naar de grond. '' Waarom volg je ons?'' Vraagt hij boos. '' I-ik w-wou weten wat j-jullie gingen doen'' stotter ik zacht. Hij begint te lachen en laat me los. '' Dus dan volg je ons zomaar?'' Zegt hij en pakt me weer vast. Ik geef een kick van de pijn. '' Ach kind, doe ik je pijn? '' Lacht hij. Ik kijk hem boos aan en trap hem in zijn (..) Hij gilt als een meisje en gaat door z'n knieën. Ik wring me los en neem het meisje mee die weer is bijgekomen. We rennen door de gangen van het meidenhuis. Ondertussen is de man opgestaan en ons achter aan zitten rennen. We rennen zo hard we kunnen richting de uitgang van de baas en het personeel. Als we daar eenmaal zijn probeer ik de deur los te duwen, het lukt niet. Ik zucht diep en draai me om. De man staat voor me met een mes. Ik duw het meisje achter me en fluister zacht '' Probeer open te maken alsjeblieft'' Ze knikt en probeert zachtjes te deur open te breken. De man komt steeds dichterbij met zijn mes en dreigt '' Genoeg gespeelt meisjes.. We gaan nu echt zien wie de baas is. Ik slik een keer en hoop dat het meisje de deur open maakt. En ja hoor ineens word ik naar achter getrokken de deur uit. Ik gooi de deur dicht en draai me snel om. Ik zie daar een jongen staan met het meisje. Het meisje zit naast hem op de grond te huilen. Maar wacht, ik herken die jongen. Wacht is even.. het is .. Het is Daniel !