29e deel

64 0 3
                                    


Tijdsprong van 2 maanden 

Het is nu 2 maanden verder en ik heb Daniel nog niet weer gezien. Hij had gezegd dat ie terug kwam, vuile leugenaar. Hoe kon hij tegen me liegen, ik vertrouwde hem nog wel! 

Er is niet veel veranderd hier, gelukkig hoefde ik niet ergens heen. Ze kwamen hier. Het was echt naar. Allemaal oude mannen en ook wel jonge jongens maar die zijn echt raar en lelijk. Ik voel me sad, ik wil hier gewoon weg. Nog elke dag hoop ik dan Daniel me komt halen. Maar zoals ze dat zeggen, dromen zijn bedrog. Ik vraag me eigenlijk af wat mijn ouders op dit moment doen. Zullen ze me zoeken? Zullen ze bezorgd zijn? Of boeit het hun helemaal niks? Dat speelt er op dit moment in mijn hoofd af. 

Het is 15:00 ik heb even pauze, ik pak mijn jas en loop naar de binnenplaats. Ja er is een binnenplaats. Helaas zitten er wel hoge hekken en tralies, anders was ik allang weg. Er komt een meisje binnengelopen , ik gok rond de 14/15 jaar. Ze kijkt naar haar schoenen en er rollen trainen over haar wangen. Wat zou ze bang zijn, net zoals ik nu nog steeds ben.  Ik loop naar haar toe en vraag '' Hoi, ben je hier net?''. Ze kijkt even omhoog en knikt, ze kijkt direct weer naar haar schoenen. '' Door wie kom je hier?'' Vraag ik rustig. Ze kijkt me aan en antwoord zacht '' Lukas''. Ik slik even. '' Ooh, ik kwam ook door hem'' Zeg ik zacht.


SORRYYY dat ik zo lang inactief was.. inspiratie is echt 0.. Ik ga af en toe weer wat online gooien :)



LoverboyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu