O, işaret parmağını kolumun üzerinde gezdiriyorken uyumak üzereydim.
"Her şey daha iyi olacak."dedi hafif bir mırıltıyla. Benim parmaklarımsa onun sırtını pışpışlıyordu.
"Bunu benim sana söylemem gerekiyor."
"Sen yalana daha kolay inanıyorsun Colve."
Bu söylediğine iç çekip gözlerimi kapattım. Blake'in parmağı gittikçe yavaşlarken ben de uykuya dalmak üzereydim.
"Bana yalan söylemenden nefret ediyorum."
Nefesini dışarı verdiğini duyup hissettim ama gözlerimi açmadım.
"Bu ihtiyaç duyulan bi yalan Colve. Bunu herkes söyler."
"Sana söylemeli miyim?"
"Hayır."
Parmağını bileğimde durdurup o noktaya ritmik şekilde vurmaya başladı. Kafamızı masanın üstüne koymuş biraz konuşup biraz susuyorduk.
Şimdi susma sırasıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Colve's Friend
Short Story"Ben bana en güzel anıları veren arkadaşımla anılarımı yaşatmak için bunları yazdım. Dille değil, mürekkeple yaşatmak adına. Blake ve geriye kalan kağıda dökülmüş hatıralar, sana iyileri daha keskin hatırlatmak için burada. Bir zamanlar, dememen içi...
