Ben kararlı ifadem ile sert duruşumu sürdürünce elini tişörtüne götürüp bir hamlede çıkarmıştı.
Güle güle Tae... Artık benim için yoksun.
&&&&
Omuzunda ki dövme güneşin etkisi ile ışıl ışıl parlarken ağzımdan bir kaç kelime dökülmüştü.
"Güle güle Tae... Artık benim için yoksun. "
Gözlerinin içine öylece bakakalmıştım ve daha fazla dayanamadan senelerce içim de tuttuğum tüm yaşları dışarı salıvermiştim...
"Benim için artık peşinde dolandığım Tae Hyung değilsin... Sen... Sen benim kurtarıcımsın!! "
Güneşten terlemeye başlayan, ortamın gerginliği ve şok'u ile hiçbir şekilde kıpırdamayan Tae'ye sarılmıştım.
Başım tam kalbinin hizasına geldiğinde tüm hızıyla onu duyabiliyordum. Tae konuşmuyordu ama kalbinin anlatacağı çok şey var gibiydi...
Vücudunu sımsıkı sardığımda göz yaşlarım onu da ıslatmıştı. Geri doğru çıkarak gözlerimi silecektim ama tam o sırada Tae sarılmama karşılık vermişti.
Tüm samimiyeti ve sıcaklığını vücudum da hissedebiliyordum.
Etrafımızı saran garip duygular içerisinde dudaklarımı aralayıp sonunda konuşmama devam edebilmiştim.
"Neden bu zamana kadar gelmedin? Tüm hayatım boyunca seni tekrar görmek istemiştim "
Ondan bir cevap alamasam da içimi dökmek daha doğrusu ona içimi dökmek beni rahatlatmıştı.
Kollarının arasında kurtularak bir kaç adım geri atıp tam karşısında durmuştum.
-Ah, üzgünüm. Fazla duygu yüklenmesi yaşadım galiba ve... Şimdi gidip eşyalarımı almalıyım.
Derin bir nefes alış ile;
"Seni bekliyor olacağım"
Demişti ve işaret parmağını ile uzanarak göz yaşlarımı silmişti.
Yüzünde ki ifade onun ile karşılaştığımız diğer zamanlar gibi değildi..... Gülümsüyordu.
&&&&
Yüzümde ki devasa gülümseyi silemeden eve kadar gelmiştim. Olanları hatırlayıp hatırlayıp tekrar, tekrar ve tekrar gülümsüyordum.
Kendimi hafiften silkeleyerek cebimden çıkarttığım anahtar ile kapıyı açıp tüm neşemi eve saçmaya hazırlanıyordum.
"Jang Mi...Nerdesin ? Jang Mi? " kafamdan uydurduğum bir melodi ile evin için de bağırmaya devam ediyordum.
"Ne... Var... Nerdesin? "
Jang Mi'nin sesini duyduktan sonra odanın kenarından başını uzatmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkiz Kaderler {KTH}
Fanfiction"Sana kalbimi ve ruhumu vermenin bir yararı yok, çünkü sen zaten bunlara sahipsin. O yüzden sana bir ayna getirdim. Kendine bak ve beni hatırla..."
