Güneş ışıklarının bir ok gibi suratıma saplanması ile zar zor uyanmıştım.Saatim çalmadan bir saat önce kalkmıştım ve bunu değerlendirmeliydim.
Hızlıca yataktan kalkıp etrafı topladım. Hayatım gerçekten çok sıradandı.
Babam ile yaşadığım zamanlar da bile hayatım daha heyecanlı olabiliyordu.
Babam dediğim zaman hep o gün aklıma geliyordu.
Hiçbir zaman aklımdan çıkmayan o gün...
Babam'ın sarhoş halde herşeyi mahvetmesi ve bana zarar vermesi normaldi.
İlk defa yaptığı birşey değildi sonuçta,ama o gün benim dört sene boyunca beklediğim gündü.
Hayallerim ve daha fazlası... Herşeyi mahfettmişti...&&&
Kendi içimde karmaşık fikirler bile boğulacak gibi olduğumda kafamı hızlıca sallayarak düşüncelerimden sıyrılmaya çalıştım.
Kafamı kaldırdığım da kendi yansımam ile karşılaştım.
Gerçekten hayat beni çok yormuştu. Dağınık saçlarım ve bakımsız yüzüm ile eski ben gibi gözükmüyordum.
Gözlerim bir an omuzumda bulanan dövmeye takıldı.
Evet bu o dövme'ydi. Kurtarıcımın sahip olduğu dövme, o gün onun hakkında sahip olabildiğim tek şey buydu.
İki gün süren kısa bir depresyon'u atlattıktan sonra hemen bu dövmeyi yaptırmıştım.
Bu bir yapboz yapçasıydı. Ne anlama geldiğini bilmiyordum ama onun kesinlikle bildiğinden emindim.
Evimde ki bu aşırı sesizlik beni günden güne öldürecek gibi hissediyordum.
Koridorda ilerleyerek mutfağa geldiğimde masaya oturup bardağıma kahve doldurmuştum ve tam o sırada kapı çalmıştı.
"Beni görmeyi kim ister acaba" diye söylenerek kapıyı açtığımda jangmi içeriye doğru atladı.
Elinde ki telefonda son ses de "from now on" çalıyordu. Şarkıya eşlik ederek komik bir dans gösterisi sunuyordu.
Dikkatimi tamamen ona vermişken kapıya doğru kafamı çevirmem ile arkadan gelen Cheongug'u gördüm.
"Selamm" diyerek her zamanki ifasesizliği ile içeriye geçip koltukta ki yerini almıştı.
Ben jangmi'ye tuhaf bakışlar atarken o hala evin içinde koşturuyordu.
Gözlerimiz Cheongug ile buluştuğunda ona öyle bir yüz ifadesi ile bakmıştım ki hemen beni anlayarak;
" Jangmi'nin ne yaptığı hakkında hiçbir fikrim yok" diyerek ellerini hava kaldırmıştı.
~
Eski eunbi'ye not;
Kötü haberim şu ki eskiden kurduğun bütün toz pembe hayalleri kaybettim.
Ama elimde tutup asla kaybetmemen gereken şeyler var ve ben bunları biliyorum. Yolumdan şaşıp asla seni hüsrana uğratmayacağım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkiz Kaderler {KTH}
Fiksi Penggemar"Sana kalbimi ve ruhumu vermenin bir yararı yok, çünkü sen zaten bunlara sahipsin. O yüzden sana bir ayna getirdim. Kendine bak ve beni hatırla..."