Senden Bana Kalan

sensizim!

Yatagin üstünde oynayan oğluma baktım.

Küçüktü hemde cok küçüktü hiçbirşey bilmeden yaşıyordu.

Yanına ilerledim ve kucagima aldım.

Emire sarılıp kokusunu içime çektim.

Emiri yataga bırakıp cama yaklaşıp sahili izledim.

Guneste tam batıyordu.

Ah güneş bir gün daha bırakıyorsun bizi bir gün daha gidiyorsun.

Ama annem... peki ya kerem onlarda beni bıraktığı gibi geri gelecekler mi? Beni tekrar sevecekler mi? Affedecekler mi.

Anlatamıyorum kimseye derdimi!

Anlamıyorlar beni...

Odanın kapısı çaldığında gidip açmıştım.

Karşımda barlas vardı.

Bizi nasil  bulmuştu.

Içeri girip kapıyı kapattı. Yüzüne baktım.

Barlas:" neden bana gelmedin bak artık mutluyuz sen eskisi gibi bana aitsin ve emirde yanımızda   yakında karnindada bebeğimiz olacak! " dedi.

Afra:" barlas bırak beni bırak peşimi ben seni istemiyorum! Dedim. Bana yaklaşıp çenemi sıktı.

Barlas:" eger benimle gelmessen emiri alırım ve sana bir daha göstermem!" Dedi.

Gözlerim dolmuştu.

Afra:" tabi sen onuda yaparsin! Daha once yapmadığın sey değil!  Ya beni gec emiride geç peki merve ve kizin onlar ne olacak soylesene ha onlarin ne olacağını hic dusunmedin mi!" Dedim.

Barlas:" ben merveden boşandım! Ve seninle tekrar evleneceğim!" Dediği an gözümden bir damla yaş aktı.

Ne! Ama kerem peki ya o ben onu bırakıp nasıl barlasa giderdim!

Afra:" olmaz! hayır  ben seninle evlenemem! Be..-ben keremi bırakıpta sana gelemem!"dedim.

Yüzüme baktı...

Barlas:" bitti artık afra anla sen artık benimsin keremi unut o seni çoktan bıraktı! " dedi ve telefonunu çıkarıp bana bir resim gösterdi.

Gözlerim yanıyordu ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.

Resme baktığımda kerem vardı ve yanındada bir kız!

Barlasa yaşlı gözlerimle baktım.

Sırıtıyordu!

Yüzüne karşı bağırdım!

Afra:" senden nefret ediyorum!  Sen yaptin degil mi bunu! Sirf keremden soğuyup sana geri döneyim  diye! Ama bunu unut asla oyle birsey olmayacak! Sen benim annemin katilisin!  Bende senin annenin katili olacağım!" Dedim ve hıçkırarak ağlamaya başladım.

Yüzüme baktı. Yanıma yaklaşıp çenemi sıktı.

Barlas:" simdi benim olacaksın bu sefer senin canını cok fazla yakacağım!" Diye gürledi ve emirin uyuduğunu görünce yere yorgani sermiş emiride alip yatırmıştı.

Ustume gelmeye başlamıştı. Ben kacmaya çalışıyordum ama nafile beni belimden tutup yatağa yatırmıştı ve üstüme çıkıp kıyafetlerini çıkartı.

Sonra benimkinide cikarmaya başladı ne kadar engel olmaya çalışsamda olmuyordu.

En son ic çamaşırlarımı çıkartmıştı.

Ve yüzüme baktı. Ağlıyordum sesimi çıkaramadan...

Barlas:" şimdi canını oyle bir yakacağım ki sadece benim olduğunu düşüneceksin!" Dedi.