Senden Bana Kalan

huzurum...

Gözlerimi barlasin huzurlu kollarinda açmıştım.

Yarlarim iyilesmedigi için kimseye görünmek istemiyorum ama çocuklarımı görmem lazımdı.

Elaya keremin yaşadığını söylemeyecektim.

Zaten soylesem ne değişecekti ki kerem gelip elaya bakacakmiydi yada kizim deyip sarilacakmiydi?

Ela barlasa alışmıştı ve onun minik kalbini tekrardan kırmak istemiyorum.

Yataktan kalkıp banyoya girip dus aldım.

Çıktıktan sonra uzerime rahat birşeyler giymiştim.

Odadan çıktıktan sonra çocukların yanlarına girdim.

Başımda yara bandı vardı dudagimsa kabuk tutmuş birşekilde iyileşmeyi bekliyordu.

Emire baktığımda uyuyordu.

Elaya baktım.

Gözlerini açıp bana baktı.

Gidip elaya sarıldığımda gözümden bir damla yas akmıştı.

Onu gerçekten çok özledim.

Ne güzel günlerdi keremde bizimle birlikteydi ama şimdi yok o bizi unuttu.

Şimdi ne yapıyordur bilmiyorum.

Hoş umrumdada değildi artık elaya baktığımda kucağımda uyumuştu.

Onu yatırıp odadan çıktım.

Emir ve ayşe teyze yoktular sanırım parka götürmüştür.

Kendi odama girip aynanın karşısına geçtim.

Elimi karnımın üzerine koydum.

Ben butun hamileligimi zorluklarla geçirdim.

Bundan sonrada bir çocuğum olmayacaktı...

Kapi acilip içeri barlas girmişti.

Barlas:" afram bizim bebeğimiz olacak! Gerekirse tedaviyle" demişti.

Yüzümü barlasa döndüm gözlerinin içine baktım.

Afra:" olacak mi?" Diye sordum.

Başını olumlu anlamda salladi.

Eğilip dudaklarımdan öptü.

Barlas:" hem daha çok deneriz!" Dedi ve sırıttı.

Utanmıştım.  Yüzüm yanmaya başlamıştı.

Afra:" teşekkür ederim " dedim.

Barlas:" ne için?" Diye sordu.

Afra:" her zaman yanimda olduğun için" dedim.

Bana yaklaşıp sarıldı.

Barlas:" afram ben seni asla birakmam sen beni bıraksan bile" demişti.

Parmak uclarimda yükselip dudağından öpmüştüm.

Beni gercekten seven bir adam vardı.
Ömrüme ömür katanim  mutlulugumdu artık.

Keşke annemde burda olsaydı mutluluğumuzu görürdü ve oda mutlu olurdu.

Biran gözlerim doldu ama yinede gülümsemeye devam ettim.

Çünkü biliyordum annem her zaman benim yanımdaydı.

Az kalmıştı evlenecektik.

Eski gunlerde ki gibi mutlu olurmuyduk?

Sever miydim ben yeniden barlasi bu kadar cok?

O yanımdayken bile ozler miydim?

Onu asla bırakmayacağım kaybetmeyi goze alamam!