Gölgedeki Ben #Wattys2017

Bölüm 7

HERKESE MERHABALAR, BEĞENİLERİNİZİ VE İYİ DE OLSA KÖTÜ DE OLSA YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. İYİ OKUMALAR :*

Bazı anlar vardır ki kalbiniz yerinden çıkacakmış gibi atar, sanki bir daha eskisi gibi normal bir şekilde atmayacakmış gibi hissedersiniz. Ya çok heyecanlı bir şey olmuştur, ya çok kormuşsunuzdur ya da kalbinizin ritmini bozacak birine rastlamışsınızdır. Benimki sanırım heyecandan veya korkudan böyle atıyordu. Diğer seçeneğin olması imkansız gibiydi bu kadar kısa zamanda.

"Di-dinleyeceğim, ama ilk önce kolumu bıraksan keşke" dedim yakınlığımızın verdiği hissiyattan dolayı kekeleyerek. Aramızda bir kol kadar bile mesafe yoktu nerdeyse. Bir anda afallamış bir şekilde ilk önce gözlerime sonra koluna bakıp kolunu çekmesi bir oldu.

"Bak" dedi "İnsanlara bir şeyler anlatmaktan hoşlanmam pek fazla bu yüzden bir kere anlatacağım, anlamaya çalış. Yeşim psikolojik sorunları üst seviyede olan bir kız. Eskiden aramızda geçen bir kaç şeyden dolayı sevgili olduğumuzu sanıyordu. Bu durumdan sıkıldığım için onu kendimden uzaklaştırdım. Ailelerimiz yüzünden de ilerde evleneceğimizi sanıyor. Bu yüzden de hala peşimde kendini sevgilimmiş gibi tanıtıyor insanlara." Dediğinde şok olmuş bir şekilde onu dinliyordum.

"Ha bir de bunları sana kendini ondan koru aklı pek düzgün çalışmıyor diye anlatıyorum, benim yüzümden kimsenin başına bir şey gelmesini istemem, başka bir şey düşünme" diye de ekledi.

"Ederim, sağol anlattıkların için" dedim beynimde tartmadan konuşarak. Cevabımdan sonra beklemeyerek kapıyı açıp dışarı çıktı. Ben de daha fazla burada durmamam gerektiğini düşünerek peşinden ilerledim. Aramızda en fazla dört adımlık mesafe vardı o ileride ben de peşinden yukarı kata çıkan merdivenleri tırmanmaya başladık. Giriş kata ulaştığımızda etrafta bulunan insanlar sorgular bir şekilde bir Aras'a bir bana bakıp aralarında fısıldaşıyorlardı. Etrafıma baktıktan sonra önüme döndüğümde Aras'ın gözden kaybolduğunu gördüm. Dersin başlamasına az bir süre kaldığı için kantine gitmeyi erteleyip dersin olduğu sınıfa doğru ilerledim. Aras'ın anlattığı şeyleri düşünüp kafamda tartıyordum ve her şey yerli yerine oturuyordu. Sonuçta Aras'ın bana olan bir yalan borcu yoktu. Sınıfa girdiğimde pencere tarafında üçüncü sırada oturan Alya'yı görmemle ona doğru ilerledim. Alya yüzüme bakıp kaşlarını çatınca yanaklarımın kızarık bir şekilde olduğunu anlamam uzun sürmedi. Yanına oturduğumda

"Bir şey mi oldu, kahve almamışsın yanakların da kıpkırmızı"

"Aras'la konuştum. O kızın psikolojik sorunları olduğunu ve o günkü olayın gerçek yüzünü anlattı. Kendimi o kızdan korumam gerektiğini söyledi" dedim. Alya şaşırmış bir şekilde bana bakıyordu

"Nasıl psikolojik sorunları varmış?" dediği sırada dersin hocası sınıfa girdiğinde sonra anlatacağımı söyleyip dersi dinlemeye başladım. Alya ise telefonunda bir şeyler yapıyordudan çok karıştırıyordu sanırım.

Ders boyunca dersi dinlemekten başka hiç bir şey yapmamıştım. Şimdi ise bir sonraki dersimiz yarım saat sonra olduğu için bir şeyler yemek için kantine gelmiştik.

"Mina sen geç bir yere otur ben de tostları alıp geleyim"

"Tamamdır" deyip boş olan masaya doğru yürümeye başladım. O sırada kantinin arka kapısından giren Aras'la Sinan'ı gördüm. Onlara bakarken Aras kafasını kaldırdığı sırada göz göze geldik. Sinan'da Aras'a bir şeyler anlattığı için yüzüne baktığında Aras'ın gözlerini takip edip benimle gözleri buluştu ve kaşlarını çatarak bana doğru yürümeye başladı.