[COMPLETED] My Immortal Boyfriend [Kaisoo Fanfic]

Chapter 8

D.O's POV

Maliwanag. Minulat ko ng maigi yung mata ko. Nasilaw ako sa liwanag na nanggagaling sa Bintana. Nakita ko si Kai na natutulog sa Tabi ko.

Sobrang Amo ng mukha nya kapag natutulog.

Teka? Ano nga bang nangyari kahapon? Ang alam ko biglang nagdilim ang paligid ko dahil feeling ko sobrang Pagod yung Katawan ko. Kaya lang may narinig ako, hindi pa ako totally nakakatulog nun.

'Hanggang kelan ka ganyan?'

'Hangga't kaya ko syang Protektahan sainyo'

Tapos nun tuluyan na ngang nagdilim ang paningin ko. Tumayo na ako para magluto ng Agahan pero may biglang humawak sa Wrist ko at inihiga sa Kama. Si Kai. At ang sunod na ginawa nya ang nakapag'pabilis ng tibok ng Puso ko. Niyakap nya ako. Sobrang higpit.

"B..Bakit?"

"San ka pupunta?" bakas mo pa sa boses nya ang pagka'Antok.

"M..Magluluto l..lang ako"

"Mamaya na" saka nya siniksik yung mukha nya sa Leeg ko.

"Wag ka munang umalis sa tabi ko"

"B..Bakit ba?"

"Basta. Sabi mo ayaw mong mahiwalay sakin?"

"A..ah e..eh? S..Sinabi ko ba yun?"

"Oo"

"A. Aheheheh-he"

"Ayaw kitang Mawala sakin"

Bigla atang nahinto yung paghinga ko dahil sa sinabi nya. A...Ano daw?

"Ikaw?"

"G..Ganun din a..ako"

"Wag kang aalis ah" saka nya pa mas hinigpitan ang yakap.

****

"May pupuntahan ka ba?" tanong ni Kai.

"Wala naman. Bakit?"

"Baka kasi umalis ka na naman"

"Ikaw ba? Aalis ka? Saan ka ba pumupunta? May Amusement Park ba dito ng di ko alam?" maging Question Mark mukha nya.

"Amusement P..Park?" napatango ako.

"Ano yun?" nasapo ko nalang ang Ulo ko. Aish -.- Inosente nga pala sya.

"Wala. Haha-ha-ha?" saka ko pinagpatuloy yung pagkain ko.

"Teka lang? Nakalimutan ko! Anong araw na ba ngayon?" tumayo ako at tiningnan ang Kalendaryo.

"December 22" Malapit na pala ang Christmas.

"Bakit?" tanong nya.

"Malapit na pala mag.Christmas"

"Christmas?"

"Oo. Pasko" napabuntong hininga ako. Paano ko ba sila mababati? Kung Itext ko nalang sila? Kaya lang, mahirap sumagap ng Signal dito.

"Ah. Pasko. Ano bang meron ng Pasko?" napatingin ako sakanya.

"Pasko. Kapanganakan ni Jesus. Araw kung san nagbibigayan ang Lahat" paliwanag ko.

"Eh bakit malungkot ka?"

"May mga kamag-anak kasi ako na naiwan sa Seoul"

"Puntahan mo sila" nabigla naman ako kaya mbilis akong nakapagsalita.

"No! Hindi na kelangan. hehe-he?"

"Sabi mo" saka sya nagsimula ulit kumain.

"Ikaw? Wala kang bibigyan ng regalo?" tanong ko.