[COMPLETED] My Immortal Boyfriend [Kaisoo Fanfic]

Chapter 10

Nakahain na ang pagkain. Pero sa mukha ng Dalawa na to. Para silang nawalan ng Gana.

"Kain na!" magiliw na sabi ko. Pero parang ayaw naman nila. Vegetable Chicken Curry kasi ang Niluto ko. Parang di nila gusto. Kumain na si Kai. Tapos yung mukha nung dalawa. Parang di makapaniwala.

"H..Hindi niyo ba Gusto?" tanong ko.

"Kumain na kayo." utos ni Kai.

"Wala akong Gana" sabi naman ni Ken. Badtrip talaga to! ><

"Kung gusto niyong tumira at tumagal dito. Kumain na kayo~" mariin na sabi ni Kai. Nakita kong napalunok nalang si Kiel. Nagsimula nalang din akong kumain at sumunod naman si Kiel. Pero itinigil din nya. Hindi ba masarap? Napatingin ako kay Kai na patuloy parin sa Pagkain.

"H..Hindi ba masarap K..Kiel?" tanong ko. Napailing naman siya.

"Sige papalitan ko nalang."

"Wag na." pigil ni Kai.

"Pabayaan mo silang magutom" napanganga nalang ako. Biglang tumayo si Ken at lumabas. Sumunod naman si Kiel.

"Ano bang problema nila? Masarap ba?" tumingin siya sakin at ngumiti. So its a Yes.

"Hindi sila kumakain ng hindi nila kilalang pagkain" napa'aaaah' nalang ako.

***

"May isa pang Kwarto sa Taas. Gamitin niyo na." sabi ko. "Gamit kasi namin ni Kai yung Dalawa" i added

"Hindi. Tig-isa na kayo sa Kwarto at magkasama na kami ni D.O sa isang kwarto." napanganga naman ako. A..Ano daw? Mas lalo lang ata akong maiilang sakanya. Hinatak na ako ni Kai paakyat ng Kwarto. Ni'Lock nya ito at humiga na sa Kama.

Oo! Nagtabi na kami sa Kama. Pero, medyo nakakailang na ngayon. Hindi ko alam kung ano meron samin. Hindi ko alam kung saan ako mahihiga ngayon. Umupo ako sa Sofa. Dito nalang kaya? Oo pede na to.

"Bakit nandyan ka?" nakapikit siya ng sinabi nya yan.

"A..ah. Maliit na kasi yang Kama. I..Ikaw nalang diyan" sabi ko.

"Dito ka. Nagkatabi na tayo dito. Bakit ka pa ba naiilang?" tanong nya. Bigla akong kinabahan sa mga sinabi niya. Kaya napatayo ako. W..What to say?

"A..ah, A..ano, T..teka? T..Teka? N..Nauhaw ako. K..Kukuha lang ako ng Tubig."

Naiilang talaga ako sakanya. Ewan ko kung bakit. Hindi ko pa nararamdaman to. Hindi kaya Gusto ko na siya? Hindi kaya?

Masaya ako kapag kasama ko siya.
Malungkot ako kapag wala siya.
Hindi ko kakayanin kapag nawala siya.
So meaning ba nito, Gusto ko na siya o mas magandang itanong kung Mahal ko na ba siya?

Pagbaba ko kumuha agad ako ng Baso at sinalinan ng Tubig. Biglang nanuyo yung Lalamunan ko. May biglang kumalabog sa Labas.

T..Teka? A..ano yun?

Lumabas ako. Pumunta ako sa Part kung saan ko narinig ang Kalabog. Dun ko nakita na nakahiga si Kiel at dumudugo ang Dibdib. Nakita ko ang higit sa 15 na tao. Babae at Lalake. M..May mga tao pala dito? N..Namukhaan ko yung isa. K..Kaiser? S..Siya yun.

"A..Anak! TUMAKBO KA NA!!!" Narinig kong sigaw sa likuran ko. Napalingon ako at ang matanda na nakatira sa di kalayuan. Bigla nalang may sumulpot sa harapan niya at bumagsak ang matanda. Tumaas lahat ng Balahibo ko. A..Anong nangyari sakanya?

Napalingon naman ako sa mga Tao kanina pero huli na.. Ngayon ay hawaw hawak na ako ng isang lalaki. H..He's K..Kaiser.

Hindi na ako makahinga. Naramdaman ko, na hindi na nakasayad ang Paa ko sa Lupa. Nahihirapan na akong huminga.

"Tama na yan!" may sumigaw. Familiar Voice. Its Kai.

"Aaaaaah!" sigaw ko habang tinatanggal ang mga kamay ng lalake sa Leeg ko.

"Tama na yan! Sasama na ako sainyo!" sigaw nya ulit. Naramdaman ko nalang na nakasubsob na ako sa Sahig at hinahabol ang Hinga. Anong sabi ni Kai?

Sasama na siya?

Naramdaman ko na may nagtayo sakin. Nakita ko ang Mukha niya. Its Kai.

"A..Anong sinasabi m..mong s..sasama ka sakanila?" tanong ko pero di niya sinagot. Tumingin lang ito sa Mga tao at may sinabi.

"Hayaan niyo muna ko. Ngayon lang" saka na kami pumasok sa Bahay. Diniretso na niya ako sa Kwarto. Nagsimula ng uminit ang gilid ng mga mata ko. Naiiyak na ako. Hindi ko na napigilan pero walng hibki na lumalabas.

"K..Kai?" tawag ko sakanya. Inayos niya lang ang kumot ko.

"W..Wag mo akong iiwan. Please!" napabuntong hininga siya. Malalim na hinga. W..Wag.

"B..Babalikan kita" sabi niya.

No! I dont want to! Please dont leave me Kai.

"N..No. W..Wag K..Kai" tumalikod na siya pero buti nalang nahawakan ko yung Wrist niya. Buti nalang at may Lakas pa ako. Nilingon ko sya sakin, hindi sya makatingin. Nagpakawala na ako ng hikbi. Hindi ko na kaya. XD

"P..Please? P..Pakiusap K..Kai" sabi ko sa pagitan ng mga Hikbi ko.

"K..Kai Magsalita ka!" sigaw ko. Nanginginig na yung Kamao niya.

"A..Ayoko din iwan ka. Pero mapapahamak ka kapag hindi ako sumama sakanila" mariin na sabi niya.

"At paano ako? Hahayaan mo akong mag-isa dito? Na walang Kasama?" sigaw ko.

"Ito lang ang nararapat kong gawin."

"Mahal Kita!" sabi ko. Pero mas ikinagulat ko ang sunod na ginawa niya. Tinanggal nya yung Kamay ko sa wrist niya atsaka nagsimulang lumakad papuntang Pinto. Then ang alam ko nalang wala na siya. Umiyak ako. Ano na? Naramdaman ko na wala na sila sa Paligid. Wala na siya.

Narinig ko na bumukas yung Pinto. Bumalik siya! Pero nabigo ako.  Its Luhan. Lumapit siya sa akin at niyakap ako. Mas Lalo akong naiyak. Feeling ko, bumalik na naman yung sakit na katulad nung naramdaman ko nung mawala si Ate. Sobrang sakit.

***

Nagising ako ng maramdaman ko yung liwanag na tumatama sa Mukha ko. Tumayo na ako. Inayos ang Sarili. 1 week passed. Naninibago parin ako. Hindi ako sanay na mag-isa sa Bahay. Naaalala ko na naman.

Bumaba na ako. And not in my Surprise, nandun si Luhan. Sa loob ng isang linggo na lumipas, He's always there for me. To Comfort me. To feel Comfortable Again. Unti-unti na naman akong nasasanay.

"Ang tagal mong gumising" reklamo niya.

"Tss. Bakit ang aga mo na naman na nandito?" tanong ko. Kumuha ako ng tubig at uminom.

"Ipapasyal kita at Ipapakilala kita sa Sarili ko" napatingin siya sa Harap niya.

"Ipapakilala? Kilala na kita diba?" napatingin siya sakin at ngumiti.

"Yung totoong Ako. At sa Pamilya ko" napangiti naman ako. New People I know.

***