After 3 Years ..
"Sani come here~" tawag ko sa batang kanina pa naglalaro ng Barbie sa Garden. Tumayo siya at tumakbo papunta sa pwesto ko. Niyakap ko naman siya.
"How are you?" tanong ko.
"Im fine. How about you?" balik tanong niya.
"Not really." sabi ko.
"You still thinking him?" I nod.
"Do you Love him?" I nod.
"That's Good. Where is he now?" napailing ako.
"So how's your Career?" tanong niya. Napa'Smile ako.
"Its okay 'coz I have a Loyal Fan like you."
Yeah! Im a Singer and a Pianist. Natupad ang pangarap ko dahil nadin siguro na gusto ko na siyang makalimutan. Saka ako nakarinig ng mga yabag papunta sa Pwesto namin.
"Here's Mom and Dad Sani~" Tss. Nandito na ang Parents. Si Ate and Kuya Suho.
"Why are you here D.O?" tanong ni Ate.
"Binibisita ko lang ang pamangkin ko. Aalis nadin naman ako, pupunta ako ng cementery. Sasama ba kayo?" tanong ko.
"Hindi na. Mamaya nalang kami pupunta since may kailangan pa kaming gawin ni Suho." sabi ni Ate. Iba pumasok sa isip ko.
"Osge. Mauuna na ako, si Mommy kasi di nag-aya kanina na pupunta na pala siya kaya ngayon. Solo ang peg ko ngayon. Sge na Bye Kuya at Sani. Bye Ate~" saka na ako lumabas ng bahay nila at nag.drive na papunta sa Cementery.
Halos 3 Years nadin ang nakalipas simula ng mangyari ang labanan na yun. Hindi ko padin matanggap na wala na siya. Hindi ko man lang naparamdam ang pagmamahal ng isang anak sakanya. Ang dami kong pinagsisisihan nun. Naging suwail akong anak sakanya. Nasaktan ko pa siya.
Kaiser Kim
Naramdaman ko ang Likido sa pisngi ko. Ang laki ng panghihinayang ko dahil hindi ko siya naipakilala sa tunay na ako. Hindi ko siya tinanggap na Ama ko nung unang beses na sinabi ni Mommy na siya ang Daddy ko. Yung step-dad ko na Daddy ni Ate Keisha/Sarah. Hiniwalayan na siya ni Mom at sinabi ang totoo. Galit sya nung nalaman niya yun pero kalaunan tinanggap nalang niya. Nalaman din niya na si Ate at buhay pa pinapabas nalang namin na maling tao yung nakita nila kaya ayos na ang lahat. Pagkatapos ng mga nangyari sa lugar na yun. Nagdecide si Mommy na kunin na kaming dalawa ni Ate at dalhin sa Seoul kaya si Kuya Suho ay pumayag nadin. Madami akong naiwan na kaibigan dun.
Tinatanong niyo kung nasan si Kai?
Hindi ko alam. At siguro mababaliw na ako ngayon sa kakaisip kung saan siya napunta. Hindi ko alam kung kelangan ko pa bang ipagpatuloy ang paghahanap sa katawan niya.
-Flashback-
Pagkatapos ko siyang halikan ng mariin sa labi ay inalalayan ako ni Ate papunta sa pwesto ni Mommy na ngayon ay umiiyak. Wala na si Kaiser .. ang daddy ko.
Naramdaman ko na naman na bumibigat ang dibdib ko. Hindi ko man lang naparamdaman sakanya kung gaano ko gustong iparamdam ang pagmamahal ko sakanya. Ang lahat ng atensyon ay nasa amin. Tahimik ang lahat at tila nakikiramay. Niyakap ko ang. Daddy ko at doon humagulgol. Im sorry Kaiser .. Im sorry Daddy. Hindi ko nasabi sayo ng harapan kung gaano ko gusto kitang makasama.
"Iniligtas nya ako, Anak." panimula ni Mommy.
"Sinaktan ko siya dati. Iniwan pero bakit kelangan niya pang ibuwis ang buhay niya para sakin? Wala akong nagawang maganda sakanya. Mahal na Mahal ko siya pero bakit kelangan mangyari sakanya to? Gusto ko lang naman ay makasama siya. Habang-buhay." sabi ni Mommy sa pagitan ng pag-iyak niya. Niyakap ko siya.
BINABASA MO ANG
[COMPLETED] My Immortal Boyfriend [Kaisoo Fanfic]
Roman d'amourKaisoo Fanfic <3 [COMPLETED]