[COMPLETED] My Immortal Boyfriend [Kaisoo Fanfic]

Chapter 4

D.O's POV

"Kai eto?" tanong ko sakanya habang itinatapat ang isang damit sa katawan niya. Nandito na kami ngayon sa Palengke. Sa Bayan.

"Para saan to?" tanong nya.

"Para sayo. Wala kang damit remember?" napatango nalang ako sakanya.

Tapat lang ako ng Tapat ng Damit sa Katawan niya at parang lahat ata ng Damit dito sukat sa Katawan niya. Madami na akong Napili. Pero dumadami nadin ako tao kaya nagkakasiksikan na. Nakita ko ang Color Blue-White Stripes na Sweater kinuha ko yon at itinapat sa katawan nya. Biglang may tumulak sa akin dahilan para mapasubsob ako sa dibdib niya. A..AWKWARD -.-

Napatingin ako sa mukha niya at nakatingin pala sya sakin. Nakatingin sya sa mga mata ko, at ganun din ako. Biglang bumilis ang tibok ng Puso ko. Feeling ko Cloud9! Bigla syang nag-iwas ng tingin at tumingin dun sa nakabunggo sakin..

"Grrrr!" he gritted his teeth.

"A..Ayos lang ako" saka ko inayos yung sarili ko.

Bumili kami ng mga Gagamitin sa Bahay for 1 Month. Mahirap kasi ang pabalik-balik sa Bayan. Ang Layo -.- Binili ko din sya ng mga Gamit niya.

Ang Gaan ng Loob ko sakanya. Pinagkakatiwalaan ko na sya. Feeling ko, Safe ako sa twing Kasama ko sya. Walang mangyayaring Masama.

Napadaan kami sa bilihan ng paggawa ng Cheap Cookies. Actually bago ka bumili pde mong tikman ang mga bagong gawa nila. Tumikim ako ng isa, masarap naman. Bigla kong narinig yung sigawan ng mga tao napatingin ako sa kanila na nakatingin sa itaas ko. Nakita ko na may babagsak na isang malaking bakal sa amin kaya napapikit nalang ako pero maya-maya iba ang naramdaman ko.

Yakap. Minulat ko ang mata ko at nakita ko na nakayakap sakin si Kai at parang may iniinda na sakit napatingin ako sa taas at nakita ko na sakanya bumagsak yung bakal. Muntik na syang bumagsak pero naalalayan ko naman sya. Maya-maya nakabawi na ang mga tao at inalalayan siya para dalhin sa malapit na hospital.

***

Ibinaba ko ang mga pinamili namin at saka siya inalalayan paupo sa Sofa, ganun din naman ang ginawa ko.

"Ayos ka lang?" tanong ko.

"Oo." sagot nya. "Nasaan nga pala ang Pamilya mo?" out of nowhere na tanong nya. Kanina sa hospital parang walang nangyari sakanya kaya sinabi nya na umuwi nalang kami pero syempre hindi ako naniwala. Pina'CheckUp ko sya at ang sabi namamaga lang ng kaonti yung Likod nya. Seriously? Yung totoo? Hindi ako makapaniwala -.-

"D.O" rinig kong tawag nya.

"E..Eh?"

"Yung Pamilya mo. Nasan na sila?"

"P..Patay na m..mga Magulang ko" i lied! Shet -.-

"Aaaah."

"Yung sayo?"

"Nasa Malayo. Sobrang Layo"

"Sobrang Layo? Pero pano ka napunta dito?"

"Sa tamang panahon. Malalaman mo din"

"Hindi ba pdeng ngayon na?"

"Masyado pang Maaga." seryosong sabi nya.

"Baka mamayang gabi pede na" bulong ko. Tumayo na ako para ayusin ang mga pinamili ko. Maglalaba pa ako ng mga naiwang Damit -.- Hirap ng Mag-isa--/naputol/ T..Teka? Pde ko naman syang paglabahin dba? Oo kaya yan!