Hounding Howard (COMPLETED)

11 Reveal

Althea POV

"Are you having fun my grandchild?" Anas ng mahina pero may awtoridad na boses na ikinalingon ko. Nahihiyang nginitian ko ang matandang lalaki na nakangiti din sa akin.

"Opo A-abuelo." Nahihiyang sagot ko.

"So... Howard and you... are you happy being married to him?" He inquired with a raised brow. I can feel his intense gaze and it somehow unsettled me. The old man is really initimidating.

"Yes po. I errr... I love him po. Makakaasa po kayong habambuhay pong mamahalin ko si Howard." Nahihiyang tugon kong muli. Gusto ko lang ipahiwatig sa matanda na kahit bata pa ako sa paningin nila, may paninindigan ako at mahal kong talaga ang apo-apuhan nya.

"Good. Good. I am satisfied. I know you are still young, my grandchild, but I want to take care of you too while I still can. I am old and time is my enemy. I cant always watch each of you. I hope one day you will look after each other, help each other, love each other. Althea, Dont think that I just throw you to the wolves without a gun to fight. I trust Howard. He knows what to do with you if ever the time comes." Anito na ikinakunot ng noo ko. Hindi ko man maintindihan ang mga sinasabi nya pero kahit papaano ay nahimigan ko sya ng pag-aalala at pagiging isang lolo para sa akin at kay Howard. At ang ituring nya kaagad ako na kapamilya ay nakakataba ng puso.

"Uh... err... thank you po?" Nag aalinlangang aniko sa matanda, hindi ko kasi alam ang pwedeng isagot sa sinabi nya. Mahinang tumawa lang ang matanda sa akin.

"I'm glad that I met you Althea. I thought I wouldnt be given this opportunity. You made this old man's last wish come true." Ani ng matanda na ikinangiti ko.

Marahil gusto nitong makitang lumagay sa tahimik si Howard gaya sa dalawang apo nito!

Ang sweet nya siguro talagang lolo!

"Masaya din po akong nakilala ko po kayo." Masayang tugon ko sa matanda at naglakas ng loob na yakapin ito na tinugon naman nito ng mahigpit na yakap din.

"Go find your man. Always remember, I just want your happiness child." Anito sa akin at tumalikod na sya at naglakad patungo sa hallway, palagay ko ay magpapahinga na ito sa kwarto nya.

Hinahanap ng mata ko si Howard. Palagay ko ay ayoko ng mawalay sya sa paningin ko. Nagbanyo lang ako sandali kaya sandaling nagkahiwalay kami.

Napakalaki naman talaga kasi ng lugar na ito. Parang pang teatro ang pagkakagawa ng malaking ball room. Tumungo ako sa balkonahe ng mansyon at balak sanang hanapin si Howard sa baba kung saan naroon ang mga bisita ng makarinig ako ng mahinang boses na naguusap sa kabilang balkonahe. Natinigan ko kaagad ang boses ni Howard. Tatawagin ko na sana sya ng matigil ako ng marinig ko ang pangalan ko.

"Why did you do it Howy? Why did you marry Althea?" Natinigan ko ang boses ng isa sa mga apo ni Abuelo na si Macky ang kasama ni Howard.

Inaninaw ko ang dalawa at nakita kong nakatanaw sila sa malayo, magkatabi at nakatalikod sa akin.

Hinintay ko ang magiging sagot ni Howard. Alam kong sasabihin nyang mahal na mahal nya ako. Pilit kong sinupil ang ngiting pilit lumilitaw sa aking labi sa susunod na maririnig na mga salita. Inaasam ko iyon dahil hindi pa din nya iyon nasasabi sa akin, marinig ko man yun ngayon ayos na kahit hindi pa sa akin.

"Why else Macky? Althea looks exactly like you." Ani Howard na nagpatigil ng paghinga ko. May pilit na pumupukpok sa utak ko na posibilidad na pilit kong inaalis sa isip ko. May kakaibang hatid na kurot iyon sa puso ko. Napalunok ako at hinintay ang paliwanag sa mga sinabing yon ni Howard.

"Howy! No you didnt!" Halata ang pagkabigla at pagtutol sa boses ni Macky.

"I already did. You know I have always been crazy with you, maliliit pa tayo may gusto na ako sayo kaya lang ayaw mo sa akin so might as well have the look-a-like right?" Rinig kong sabi ni Howard, bakas ang pait sa bawat salitang lumabas sa bibig nya. Tumawa pa ito ng pagak pagkatapos nyang sabihin iyon.

Napatutop ako ng aking bibig para lang pigilin ang pagkawala ng hikbi doon. Parang punyal ang bawat salita sinabi ni Howard na tumarak sa puso ko. I felt my tears began to blur my vision.

Narinig ko ang malakas na sapok na tumama sa batok ni Howard na nagpatawang muli sa lalaki.

"You are really stupid Howy, I know why you did this! Dont make this about your unrequited love! Abuelo put you up on this, right?! Tama ba ako na si Abuelo ang nagsabi sayo na pakasalan sya?" Ani Macky. I heard Howard chuckled but did not answered.

"I know I'm right Howy! Abuelo wanted her close so he told you to marry his long lost grandchild! Why would you let Abuelo manipulte you too Howy?!" Mahabang pahayag ni Macky na lalo kong ikinagulat.

Long lost grandchild...

The words echoed in my head over and over again... that explains the old man's parting words.

"Stop being nosy Macky. Dont overanalyze things. What's important is that you have the chance to be close to your sister and I'm now your brother-in-law. The reason for this marriage is for mine alone. I decided on it." Matigas na sagot ni Howard. He sounded so business-like. A transaction he successfully accomplished. A done deal. And he sounded proud. It's as if what he did is a task carried out by a valiant soldier.

I wiped the tears that keeps falling from my eyes. Everything is unveiling so fast that I think that every minute I'm there it will get even worse. I dont want to hear anymore but I have to, I need to... to be awaken from the reality of my clouded fantasies. To know the ugly truth. I want to know the reason behind everything that Howard did to me. I thought that he is a dream that came true, only to find out that that dream is becoming a walking nightmare.

"You know I don't want to be close to her. Mas pinili siya ni Papa kesa sa amin ni Vanna." Puno ng pait na sagot ni Macky.

"Don't blame her Macky. Just try, she's not that bad. She is in fact a great kid." Mahinahong sagot ni Howard

"So that is how you look at your new wife? A kid?! You craddle snatcher!" Ani Macky na muli nilang ikinatawang dalawa.

Their laughter sounded more like thunder hitting my heart. It wrecked it and broke it into pieces. I knew it is close to stop beating.

Napakapit ako sa pader na naroon. Ramdam ko ang panlalambot ng tuhod ko sa lahat ng naririnig ko. I gripped my chest and felt the stabbing pain that is slowly gripping my heart. I felt betrayed. And the feeling of being betrayed by someone who become important to you just fvcking hurts. It fvcking hurt like hell.

How can they be so cruel?!

"She's too young." Ani Howard sa seryosong tono niya. It's as if he is stating the obvious of his situation. That he is married to a young woman he didn't wanna marry in truth.

"Not that young Howy, she's nineteen right? Not really so young." Ani Macky kay Howard.

"Yeah. But she's so damn innocent! I can't possibly corrupt that kid. It's just that I..." ani Howard pero hindi ko na tinapos pa ang ibang sasabihin niya. Hindi ko na kaya... Sobrang sakit na. Mabilis na bumaba ako sa balkonahe at tinungo ang hagdan. Mahigpit na humawak ako sa hawakan ng hagdan dahil ramdam ko ang panlalambot ng tuhod ko. Pero pinagpatuloy ko ang pagbaba hanggang sa naabot ko ang mga bisitang naroon sa ballroom. Lakad takbo akong umiwas sa mga ito. Wala akong pakielam kahit bumangga ako sa mga bisita marating ko lang ang labasan. Luhaang nagtatakbo ako palabas hanggang sa marating ko ang gate ng mansyon, hindi pa din ako tumigil at nagtatakbo pa din ako sa daan. Gusto kong lumayo. Malayong malayo sa kanila. Malayong malayo sa kanya.

I ran away as tears also started to ran in my eyes... How can they be so cruel?! How can he be so cruel?!