MISTRESS [COMPLETED]

MISTRESS-16

"Anong ginagawa mo dito?" Lumapit ito sa akin. Hindi ito nakangiti at alam kong malungkot sya base sa ekspresyon ng kanyang mukha. Pero aaminin ko. Namiss ko sya .

"Didn't you miss me?" Ano ba namang tanong yun? Malamang namiss ko sya! Hindi naman ako sumagot. Nang makalapit sya sa akin ng tuluyan ay niyakap nya ako. Mahigpit na yakap na parang wala ng bukas.

"I missed you damn much Mia. You made me worried a lot"

"I'm sorry.. I'm just afraid "

Ang bigat na naman ng pakiramdam ko...

"San ka naman takot huh? Hindi mo manlang ba naisip na halos mamatay na ako kakahanap sayo"

"Takot ako.... Na baka ituloy talaga ni dad yung pagpapabagsak sa kumpanya mo. Pag nangyari yun hindi ko na alam... I'm sorry "

Lalong humigpit yung yakap nya sa akin.. Nakaramdam na lang ako ng malalim nyang paghinga at parang may basa na tumutulo sa balikat ko.. Naka sando lang kasi ako.

Naiyak sya?

"I don't care if my company will be bankrupt. Basta ayoko lang na mawala ka."

Kumalas na ako sa yakap. Pinagmasdan ko sya. Hindi ko maiwasang mapaiyak dahil sa nakikita ko. Abnormal na ata ang mata ko dahil palagi na lang lumuluha.

"Paano mo nalaman na nandito ako?"

He sigh.

"The owner of this house is my Auntie." nagulat naman ako. Totoo? Pero bakit wala naman silang sinabi sakin?

"When they found out that I am finding you. Nagkataon daw na nakita ka nya sa may bayan... Nakilala ka nya daw agad dahil nga sa pinadala kong photo mo sa kanya. And they pretended na di ka nila kilala.. "

Aish connection nga naman pero sa dinami dami ng lugar dito pa noh? Hayy di ko alam kung sadyang pinahihirapan ako ng mundo eh! Lumalayo naman ako pero kahit anong layo ko ayan pa rin!

"And,,, " napataas naman ako ng kilay and ano??

"Wala ka palang boyfriend huh..."

Hala. Napasimangot naman ako.

"Sorry, ayoko lan----" pinatigil nya ako gamit ang kanyang hintuturo. Hmm!

"I understand Mia. I miss you" niyakap nya ulit ako at binalik ko rin naman sa kanya.... Nakakahiya ang ginawa ko. Di ko manlang naisip na aishh! Wag na ngang mag emote!

"Ehem" napakalas kami ng yakap at napatingin sa nag ubo kuno.. Si tita Olivia. Kaya pala ang bait nya sakin.

"Mia , I'm sorry sa hindi pagsabi sayo.. Sabi kasi ni Alexander na wag naming ipaalam sayo"

Paumanhin ni tita.

Nagngiti naman ako sa kanya.

"Wala po yun sakin tita. Salamat na rin po pala. Kung hindi dahil sa inyo wala akong matutuluyan..."

"Masyado kang mabait hija. Sige maiwan ko na muna kayo" .
Nagtango naman kami... Iniharap ako ni alex sa kanya and he give me a peck on my lips.
Pakiramdam ko nang init ang mukha ko.
Napangisi naman ito..

"Anong nginingisi mo dyan??"

Tanong ko dito.

"Malakas pa rin pala talaga ang dating ko sayo haha"

Aba! Ang sama nya ah! Hinampas ko nga sya sa dibdib kaasar. Eh sa nabigla ako sa ginawa nya eh!

"Haha sorry na.. " nagtango na lang ako. Hindi ko matiis ang kagwapohan ng aking boyfriend haha...

"Dun ka muna tapusin ko lang tong hugasan" tinuro ko naman yung upuan dito. Nakalimutan ko tuloy yung mga hugasin ko! Si Alex kasi..

"Ako na.. Baka mahilo ka na naman nyan" nakita nya pala ako kanina.. Pero kahit na! Kanina pa yun hindi na ngayon..

At sa huli sya ang nanalo. Wala talaga akong panalo kay Alex oh!

Pinagmamasdan ko lang sya mula dito sa pagkakaupo ko.. Likod palang ulam na. Pano pa kaya pag humarap diba? Shet! Mia! Pinagpapantasyahan mo ba yang boyfriend mo!!? Mahiya ka naman oh!! Napailing naman ako sa isip ko. Naalala ko naman yung pagkahilo ko kanina. Ano ba talagang nangyari sakin? Baka naman may sakit na ako? Pero kung meron man.. Ano naman yun? Hay erase erase! Wala akong sakit... ( .)^(. )

Nang matapos sya sa paghuhugas ay inakit nya ako sa sala ng bahay ni tita. Mga kapitbahay pala nila tita yung kanina pang maiingay. Mga nag uusap.

Nagpunta kami sa may isang upuan don medyo 1 meter away sa kanila tita.

"Dalahin kaya kita sa ospital?"
Ano ba naman yan. Ngayon ko talaga MAS nakumperma na magkakamag anak sila. Masyado silang maalalahanin..

Nag iling naman ako. Bukod sa gastos lang ang hospital eh takot ako sa injection . Hehe. Na trauma ako nung naaksidente ako sa bike nung bata pa ako. Grabe super sakit maturukan lalo na pagdumadaloy na yung gamot sa katawan mo.

"Eh baka kung ano na yan. I'm just worried Mia.."

"No need to worry Alex. Gamot lang ang katapat neto.. "

Napapayag ko naman sya. Nag usap lang kami tungkol sa kumpanya nya kung may progress na pagbaba pero sabi nya wala naman daw dahil sa tingin nya ay di naman kumikilos ang tauhan ng daddy. Ilang araw ko na rin palang di nabubuksan ang cellphone ko.. Pero okey na rin yun. No connection, no trace diba? Mahirap na. Alam pa mandin nila dad kung ano ang code ng tracker ko sa phone...

Nang mag gabi ay si Tita na ang nag luto dahil palagi na lang daw ako ang taya. Yun lang naman kasi ang maiitulong ko eh ..

"Nakahanda na yung kwarto nagagamitin mo sa taas Alexander" sabi ni tita sa kay alex habang kami ay kumakain. Naka tingin lang ako sa kinakain ko.

"Kay Mia na lang akong room tita" 0__0 napataas naman ako ng ulo. Nag iisip ba sya? Nakakahiya kaya! Nasa harap sya ng kamag anak nya tapos. Aishhh.

"Okey lang ba kay Mia?" Napatingin naman ako kay Tita. Napangiti na lang ako ng peke.

"Hin----" aishh asdffgghjkl.

"Okey lang yan tita..." Ano pa nga ba? Wala naman akong magagawa kundi ang umoo.. Nag oopen si Alisa ng topic pero almost half of her topic are about to his childrens. And almost din ng mga yun eh di nya sinasagot. Sigurado akong iniiwasan nya lang dahil andito ako...

Nang matapos kaming kumain eh nag offer na ako na ako na ang maghuhugas pero sabi ni tita na si Alisa na lang. Wala kasi ditong katulong kahit na malaki ang bahay nila.

Nag paalam muna sakin si Alex na kukunin nya lang yung gamit nya sa labas . Naka kotse ang loko pagpunta dito. Ang layo buti na lang di sya napagod masyado.
Nag una na ako sa kwarto at inayos yung higaan. Pumunta ako sa closet at kinuha yung nakapatong na cellphone ko doon... Pinagmasdan ko lang yun.. Nagdadalawang isip ako kung bubuksan ko...

"Mia?" Napatingin naman ako sa pinto. Dala dala ni Alex yung travelling bag nya. Ipinatong nya yun sa mini sofa dito sa loob at nilapitan ako..

"Problem?"
Nag iling naman ako...

Pero parang gusto kong makibalita kay Mara kung anong nagyayari sa bahay. Pero nagdadalawang isip talaga ako.. Once na malaman ko ang lagay nila don maaaring bumalik ako dahil nahina ako pagdating sa pamilya ko..

"They're alright..." Napatingin naman ako sa kanya. Ano daw?

"Your mom talk to me before I went here. She said. That everything will gonna be okey. I think she's not mad at you I mean at us.. "

"Thank you"

"No, I am the one should be thankful to you.. Mia, you changed my miserable life, thank you"

I smiled. Kaya mahal ko toh eh. Napaka bait at mapagmahal. Di ko alam kung saan pa makakahanap ng kagaya nya.

Alexander Delgado

I love you so much.....