JÜLYEN JÜLYEN AŞK!

Etkileyici tango 💃🏻

Genç kız o sinirle mutfağa daldığında herkes irkilmişti. Miray hemen çantasından kulaklığını aradı. Bulduğunda zafer kazanmış edasıyla gülümsedi. Herkes bilirdi ki eğerki şef kulaklıkla çalışırsa kesinlikle yaklaşılmaması gerekirdi! Zira pimi çekilmiş bombadan beter olduğu zamanlardı.
Miray playlistini biraz karıştırıp bu gün slow şarkı günü olmalı diye düşündü. Hemen son arzum şarkısını açıp işine koyuldu.

Gün hemen hemen bitmişti. Hatta öyle ki mirayın playlisti yeniden başlamıştı. Tabi miray bi daha hödük patronunu görmediği için keyfi yerine gelmişti. Bu yüzden şarkıya mırıldanarak eşlik etmeye başladı.

Genç kız işine öyle odaklanmıştı ki son 1.5 saattir mutfakta olan boranı fark etmemişti bile! Hoş boranında keyfine diyecek yoktu ya... Miray şarkıya eşlik etmeye başladığında bi kere daha etkilendi kızdan... Bu kızda öyle bişey vardı ki zamanla büyülendiğini hissediyordu.
Boran gibi hayranlıkla bakan biri daha varsa o da Buraktı. Burak istese başka yerde şef olarak çalışabilirdi. Ama o şeflik değil mirayın yanında olmak istiyordu. Şöyle bi gerçek vardı ki Burak aslında mirayın okuldan arkadaşıydı. MSAda tanışan ikili yemek tutkusuyla yakın arkadaş hatta çalışma partneri olmuştu.

Boranın mutfağa gelme amacı akşama Emrelerin holdinginin bu hotelde kokteyl yapacağını bildirmekti aslında ama baktı ki kız çok dalmış kıyamadı genç adam... Zaten kız o dalgınlıkla kaç kokteyllik atıştırmalık hazırlamıştı. Neyeydi bu siniri bu öfkesi çözemiyordu genç adam.

Miray son dokunuşları yaptığında kulaklığı kulağından çıkardı.
Miray: Burak bugünü de tamamladık.
Boran: Tamamladınız sayılır küçük hanım
Miray boranın sesiyle sıçradı yerinden. Kaç saattir görmediği için keyfi gayet yerindeydi şimdi birden bire pat diye görmedi evrenin istenmeyen ot burnunda biter deme şekliydi heralde!
Miray: Anlamadım?
Boran: Akşama kokteyl var. Emrenin holdinginin...
Miray: Zaten yeterince hazırlığımız var bu beni ilgilendirmiyo boran bey
Boran: Yanılıyosun Miray! Akşama davetli listesindesin!
Miray: Gitmek zorunda mıyım?
Boran: Evet!
Miray: Pekala o zaman herşeyi düşünen patronum işten şimdi çıkmama müsade ediyor mu acaba?
Boran: Tabii gidebilirsin nasılsa akşama katılacağın kokteyle iyi hazırlanman lazım!
Miray: Neyi ima ediyosunuz?
Boran: Bilemiyorum böyle mükemmel birinin eseri olan yemekleri gördük bide akşama senin ne kadar mükemmel olduğunu görelim!
Miray: Ha siz bana emre bey yüzünden savaş açıyosunuz?
Boran: Savaş demeyelim!
Miray: Tamam akşama orada olacağım sizde ne kadar mükemmel olduğumu kendiniz göreceksiniz!
Boran: Kavalyenin ben olduğum düşünülürse mükemmel olmak pekte zor olmaz!
Miray: Hah! Egondan seni algılayamadım! Şey sanırım akşama seni nasıl eziceğimi söylüyodun!

Genç kız sinirle çıkmıştı mutfaktan. O kimdi de onunla böyle konuşabiliyordu? Kendini ne zannediyodu? Miray acele etmesi gerektiğinin bilincindeydi bu yüzden bisikletini burda bırakıp taksiyle eve gitmeye karar verdi.

Mirayın ardından mutfaktaki herkes bu iki keçi arasındaki elle tutulur elektriği gözle görmüştü ve bu akşam olacakları çok merak ediyodular...

Miray eve gelip hazırlanmaya başladı. Krem tonunda bi elbise giydi. Bronz tonlarında topuklu ayakkabılarıyla harika duruyodu. Aslında bu ayakkabıları giymeyecekti de olurda dans ederse diye bi ihtimal giymeyi seçti. Babasının almış olduğu yüzüğüde parmağına taktığında tek problem makyajdaydı. Miray makyajdan anlamazdı ki! Bu iş için en profesyonel kişiye başvurdu! Yani gizeme...
Gizem gölgeli bi göz makyajı ve kırmızı bi ruj sürdü her ne kadar miray kırmızı ruju abartılı bulsada gizemin cimciklerinden kaçamadı. Pes edip ruju sürmesine izin verdi.
Gizem saçınada el atmaya karar verdi. Örgülerden taç gibi yapıp ensede gayet modern dağınık topladı. Zaten miraya kalsa o halde giderdi!