JÜLYEN JÜLYEN AŞK!

Hüzünlü final...

Gizem: Seni öldürücem!
Emre: Hah! Öldürecekmiş!
Gizem: Sen... Sen nasıl bi şerefsizsin ulan duygularım vardı benim! Seni seven kalbim,sana inanan benliğim vardı benim emre... Peki şu an elimde ne var? Ha? Ne var? Söylesene!
Emre: Beni öldürünce eline ne geçecek? Ha gazetelere 3.sayfa haber olmak dışında!
Gizem: Eğer... eğer sen ölürsen kalbimde ölecek. Senin bedenin gibi onunda kanı belli bir zaman sonra duracak. İçimin ateşi gibi senin kalp ritmin duracak, beni anlıyosun değil mi?

Gizem elindeki bıçağı sallayarak konuşmaya devam etti.

Gizem: Hiç mi sevmedin be adam beni?
Emre: Hiç...
Gizem: Neden öptün o halde beni? Neden uyuttun kalp ritminle beni? Neden sana bağlanmama izin verdin!
Emre: Senin beni sevdiğin gibi seviyorum bende ama seni değil. Mirayı... Bu durumda olmam gereken kişide sen değil Borandın aslında! Senin beni değil benim Boranı yok etmem gerekirken planım bozuldu. Tek üzüldüğüm şey ne biliyo musun?
Gizem büyük umutlarla ne dedi. Belki onunla ilgili bişey derdi sevdiği adam? Körü körüne bunca zaman sevmiş olduğunu öğreneli çok olmamıştı. Bir özür dilese seni sevicem dese o bıçağı bırakır kalbini yeniden teslim ederdi. Büyük salaklıktı yaptığı ama... Yapıyordu işte yinede.
Emre: Eğer ölürsem mirayla olan hayallerimdeki anılar sadece birer hayal olarak yok olacak benimle işte buna üzülüyorum...
Gizem: Senin allah belanı versin! Seni cehenneme yolladıktan sonra beni orada bekle olur mu? Muhtemelen yanında ben olacağım! Öteki tarafta bile kurtulamayacaksın benden! Duydun mu beni?
Emre sırıttı,gizemin içi gitti. Elleri titreye titreye bıçağı emreye daha da yakınlaştırdı. Aralarındaki mesafe kısalırken gizem nolur allahım nolur bu bir şaka olsun diye geçirsede acı gerçek eline kan olarak dönmeye başlamıştı çoktan... Elinde sevdiği adamın kanı... Sevdiği adamdan bedenine geçen son sıcaklığın kan olacağını söyleseler asla inanmazdı oysaki.
Emreyse gülümsemesi silinmeden yere çökmüştü. Kanı boşalırcasına akarken tek bir kelime çıkmıştı ağzından o da gizemin içinin daha da acımasına sebep olmuştu.
Emre: Miray...

Gizem sevdiği adamın cansız bedenine baktı saatlerce. Odadan fotoğraflarını aldı,sigarasını yaktı. Göz yaşları akarken bir yandan mirayla çekildiği fotoğrafa bakıyordu bir yandan da sevdiği adamla çekildiği fotoğrafa...  Gizem büyük bir fedakarlık yapmıştı az önce. En yakın arkadaşını bir pislikten kurtarmak uğruna hem sevdiği adamdan vazgeçmişti hemde kendinden. Değmiş miydi peki buna? Emre gerçekten hiç sevmemiş miydi onu? İnanmak istemediği bu duruma karşısındaki cansız bedene bakarak gerçeği iliklerine kadar hissetti.
Miraya okkalı bir mesaj atıp herşeyi anlatmak istedi aslında ama ne diyebilirdi ki? Mirayın suçu var mıydı sanki bu durumda? Tüm aptallık kendisinindi. Ha birde tüm şerefsizlikte karşısındaki adamın.

Oturduğu yerden kalktı gizem... Son bir müzik açtı telefonundan, son bir dans etti...
Ardından yerde yatan adamın yanına yattı bir süre... Başta gelen sıcaklık bi kaç saatte yerini soğukluğa bırakmıştı bile. Pembe dudakları mora dönüşmüştü, elleri eskisi gibi değildi, saçına dokundu genç kadın... Bak onlar hala eskisi gibiydi işte. Az önce emrenin bedeninde olan bıçağı eline aldı, biraz sonra sevdiği adamı ondan ayıran bu bıçak onları öteki tarafta buluşturacaktı bu yüzden gülümsedi tıpkı sevgilisinin öldüğü andaki gibi...
Gizem: Çok fazla seni bekletmeye niyetim yok sevgilim...
Ve işte o an... Bıçağın ilk giriş anı! Başta gelen acının tarifi imkansızdı belki ama kalbi kadar acımıyordu bedeni genç kadının. Zaten bir kaç dakikada da o acı yerini uyuşmaya bırakıp uyku haline geçirmişti kadını... Kanı emrenin kanıyla buluşurken burukça gülümsedi gizem. Burda değil ama belki orada sever beni diye düşündü son kez... Zaten sonrasında da gözlerini kapattı kadın ona ait olmayan bir adamın koynunda...

•BİR KAÇ SAAT ÖNCE...

Miray: Söylesene eylem! Neden benden uzaklaştın? Sana ne kadar ihtiyacım vardı benim! Şimdi hiç bişey olmamış gibi gelip eskisi gibi olacağımızı nasıl düşündün?
Eylem: Miray bak haklı sebeplerim vardı.
Miray: Açıkla o halde. Açıkla ki bende diyebileyim, kuzenim beni sevdiği için uzaklaşmış diyebileyim.