JÜLYEN JÜLYEN AŞK!

Sana alıştım Miray Daner

Ozan bey kendini kanıtlamıştı. Ezgi hanım zaten eşinin kendisini aldatma ihtimalini düşünmemişti ama arada böyle kıskançlıkları tuttuğu oluyordu.
Hep beraber bahçede oturuyordular.
Ezgi: Melodi?
Miray: Ya anne ne melodisi? Adım miray benim
Ezgi: Banane sen hep benim için melodi kalıcaksın ben hep dedim babana melodi koyalım diye ama nerdee gitmiş miray koymuş.
Ozan: Yahu kadın hep suçlu ozan zaten
Ezgi: Sensin tabi!
Ozan: Ne alakası var sen doğumdan çıktıktan sonra sana sordum ne olsun dedim narkozluydun miray dedin
Ezgi: Sen yanlış anlamışsındır be adam ben kesin melodi dedim ama senin işime gelmedi
Miray: Annecim senin melodi takıntın yüzünden adımı 6 yaşına kadar melodi sandım ben
Boran: Ama çok komiktin o zaman miray diye seslendiğimizde bakmıyodun çok zor alıştın miraya ismine
Miray: Hep annemin yüzünden
Ezgi: Ay hep suçlu benim tabi! Gitte yaptığın poğaçalardan koy çayda yap ay  bunları hep ben mi söylicem koskoca aşçısın evin kızısın!
Miray şok gözlerle annesine bakarken boran gülmemek için kendini sıkıyodu.
Ezgi: Ay ozan bak hala oturuyo kızın! Babasının kızı tabi!
Miray: Anne aşçı değil şefim şef bi alışamadınız
Ezgi: Yemek yapmıyo musun kızım
Miray: Evet
Ezgi: Tamam işte aşçısın
Miray: Off!
Miray mutfağa doğru gittiğinde Boranda tuvalete gitmek için oradan ayrıldı.
Miray fırından mis gibi kokan poğaçaları çıkarmaya başlamıştı.
Boran: Çok tatlılar değil mi?
Miray: Ay! Sen beni korkutmaya iyi alıştın Boran Kuzum
Boran: Ben direkt sana alıştım Miray Daner
Mirayın yanakları kızarmaya başlamıştı.
Boran: Ben düşündüm miray
Miray: Neyi?
Boran: Şu restoran işini
Miray: Ee? Hayır deyip kestirip atmıycak mısın yine?
Boran: Hayır öyle yapmıycam
Miray: Na-nasıl?
Boran: Bana yakın bi yerlerde açın madem bu kadar istiyosun
Miray: Ciddi misin?
Boran: Maalesef ciddiyim
Miray hızla borana sarıldı. Onun bu anlayışlı halleri genç kadını daha da aşık ediyordu kendine... Boran o an keşke daha önce izin verseydim diye düşündü. Sevdiğini böyle mutlu görmek bile yeterliydi onun için... Nasılsa güveni tamdı sevgilisine!
Miray borandan ayrıldıktan sonra hemen tolgayı aradı.
Tolga: Sonunda bee! Açıyo muyuz restoranı ciddi ciddi?
Miray: Açıyoruz! Hemen gel istanbula
Tolga: Tamam yarım saate sendeyim o zaman
Miray: Oha ta ordan nasıl geliceksin
Tolga: İstanbuldayım ben
Miray: Evde değilim ki ben babamlardayız
Tolga: Oo damat bey ozan amcanın sınavına mı giriyo?
Miray: Yok be hem ne sınavı allah aşkına?
Tolga: Ozan amcanın seni hemen şak diye vericeğini mi düşünüyosun bence kesin bi sınav filan yapar
Miray: Abartma sadece bana düşkün biraz
Tolga: Tabi tabi beni arkadaşın olarak görmesi için bile ne badireler geçirdi bu insan
Miray kıkırdadı. O anı asla unutmayacaktı. Babası tolgayı sevgilisi sanmıştı ve tolganın hoteline ünlü modelleri yollamıştı. Bakalım tolga yan gözle bakacak mı diye de bir müddet izlemişti. Tolga hiç birine bakmayınca ozan bey miraya aferim kızım sevgilin yan gözle bile bakmadı deyince miray şoka girmişti. Ama benim sevgilim yok ki dediğindeyse şaşırma sırası babasındaydı. Babası durumu anlattığında epey gülmüştü ve tolganın yakın arkadaşı olduğunu izah etmişti. Yani ozan amca tamamen durumu yanlış anlamıştı. Bu yüzden ozan bey tolgayı ne zaman görse o günü hatırladığı için utanırdı. Ama biricik kızının arkadaşıda olsa yan gözle bile bakmaması ozan bey açısından yinede güven oluşturmuştu. Evet rezil olmuştu ama iyi olmuştu!

Boran anlamsız gözlerle baktığında miray gözlerindeki yaşları sildi. Belli ki boran kıskanmıştı.
Boran: Hayatım hadi kapat şu telefonu
Tolga: Enişte mi orda?
Miray: Hı hı enişten burda
Boran ordaki enişte kelimesini üstüne alınmadı.
Tolga: Selam söylersin ben kapatıyorum
Miray: Tamam canım görüşürüz
Miray telefonu kapatıp tekrar borana sarıldı. O kadar mutluydu ki içi içine sığmıyordu.
Boran: Canım mı dedin sen o herife?
Miray: Ne var ki?
Boran: Ne mi var? Ulan herifle kakır kakır güldün bide canım dedin!
Miray: Boşuna kıskanıyosun hem tolganın eniştesine selamı varmış.
Boran: Ee yani?
Miray: Ahahaha yani mi? Sevgilim burdaki enişte sen oluyosun farkında mısın?
Boran: Banane bana enişte demesi onu sevmem için yeterli bi sebep değil
Boran kollarını mirayın beline daha sıkı sardı. Sanki kaçacak bir kuş gibiydi. Fazla sıkarsa boğulacak ama gevşek bırakırsa kaçacak... Dokunmaya kıyamadan sevdiği kadındı...
Onlar mutfakta hala bu şekilde devam ederken ezgi hanım onları kapının kenarından izliyordu. Aralarında bişey olduğu muhakkak bir gerçekti. İlk gördüğünde hissetmişti.
Ozansa giden gelmiyor diye düşünüp bahçeden içeri doğru giriyordu. Ezgi hanım ozan beyi fark ettiğinde eli ayağına dolandı. Evet ozan bey tatlı ton ton bi ihtiyardı ama söz konusu kızı olunca içinden başka biri çıkıyordu. Ezgi hanım ozan beyin koluna girip dışarı yönlendirdi.
Ozan: Neredesiniz siz ezgi? Giden gelmiyo!
Ezgi: AY GELİRLER ŞİMDİ OZANCIM!
Ozan: Ne bağrıyosun be kadın sağır mı edeceksin beni? Tamam yaşlandık ama kulaklarım hala işitiyo
Ezgi: Ne var hayatım sesimi ayarlayamadım bi an
Ozan: Var sende bi haller ama çıkar kokusu

Miraylarsa hala birbirlerine sarmaş dolaş sarılıyken ezgi hanımın sesini duyunca miray panikleyip tezgaha bıraktığı poğaça tabağını yere düşürdü.
Boran: Sevgilim bi sakin ol
Miray: Sakinim ben!
Boran: Evet sakinsin çok belli
Miray hızla yeni bi tabak hazırlayıp boranın eline tutuşturdu.
Miray: Hadi bunları götür sen bende çaylarla geliyorum
Boran: Tamaam

Boran bahçeye çıktığında yerine geçmeden tabağı masaya bıraktı.
Ozan: Sonunda gelebildin be oğlum! Bi an tuvalete düştün sanıcaktık!
Boran böyle bi tepki beklemediği için kal gelsede ezgi hanım durumu kurtarmak için kahkahalarla gülmeye başladı.
Ezgi: Ay ilahi ozan! Yine çok şakacısın kocacım

•Öncelikle herkesin bayramı mübarek olsun! Anca yazabildim bölümü kusura bakmayın 🙈 Bi sonraki bölümde kurban bayramını anlatıcam. Bakalım ozan bey borana neler yapacak kurban bayramında? 😄😄