YASAK

17-

2 hafta sonra..

----------

Bir adam var,kalbimin tamamını  tutsak edip,çalan,onu sahiplenen..

Bir ben var, ne yapacağını bilemeyen,eli kolu aşktan hepten titreyen.

Koltukta bacaklarımı boylu boyunca uzatmış, elimde telefonumla Selinle yazışırken bir yandan da  salakça yazıp gönderdiği cümlelere gülüp duruyordum. Zamanım boşsa ve canım sıkılıyorsa,geçirecek en iyi vakit onunla konuşmaktı kesinlikle.

''Şu an karşımda Birkan'a yılışan kızıl saçlı bir kız var ve bizim onun kim olduğu hakkında hiç bir fikrimiz  yok Eslem. '' diye yolladığında kaşlarım havaya kalktı.Ciddi anlamda kıskanıyordu ve seviyordu da.Oysaki ben sadece bu zamana kadar  laf kalabalığı yaptığını sanıyordum.

''Iyy,şuna bak mavileri de giymiş,damacana!'' yazdığına sesli bir kahkaha atarken cevap olarak parmaklarım anında klavyeye gitti.

''Bebeğim direkt dal bence o kıza sen.''

''Ay Eslem! Buse de yanımda habire seviyorsan git konuş bence diyor.Kızım bana bencelerle gelmeyin Allah aşkına.Zaten sinirliyim.'' ,

''Selin..''

''He?''

''Ergensin.''

''Tşk.''

Yazışmalarımız salakça devam ederken,kapının zilini  duymamla oflayarak ayağa kalktım.Bir pazar dinlenmem vardı,tam da rahatımı bulmuşum oysaki..

Telefonumu kapatıp kapıyı direkt açarken, karşımdaki kuryeci kılıklı bir adamın,elinde tuttuğu geniş koli kutusuyla bir ona bir de elindekine bakıp dururken''Eslem Kılınç?'' diye adımı sormasıyla başımı sallayıp ''Evet benim..'' diye cevap verdim. ''Bir emanet vardı da.Şuraya bir imza alabilir miyim?'' uzattığı kalemi duygusuzca elinden alıp gösterdiği yere imzamı atarken,kutuyu bana devretmesiyle teşekkür edip kapıyı kapattım.

Bunu  kim gönderdi veya ne amaçla olduğunu anlayamasam da salona geçip yere oturdum ve kutunun kapaklarını meraklı bir şekilde açtım.

Gördüğüm manzara karşısında şaşkınlıktan küçük bir kahkaha atarken,kömür karası yavru kediyi dikkatlice kutudan çıkararak kucağıma aldım. Öyle tatlı ve şirin gözüküyordu ki,  parmaklarımı nazikçe yumuşak zeytin karası tüylerinde gezdirip ''Sen nereden çıktın böyle?'' diye salakça bir cümle çıktı ağzımdan.Çene altını yavaşça kaşırken,yavaşça kapanıp açılan yeşil gözleriyle kusursuz bir güzellikteydi sanki..

Yavru kediyi tek kolumla kucağımda tutmaya devam ederken boşta bıraktığım elimi kutunun içine daldırdım.Elime bir kağıt  parçasının gelmesiyle onu tutup aldım ve küçük zarftan çıkararak okumaya başladım.

Ona bakacak iyi bir sahip olman dileğiyle,Umarım bir gün gerçek gökkuşağınızı bulursunuz..Tertemiz kalbine yolladığım aşk ile kal güzelim.. Haberini bekliyorum ;)

Koray...

Kartı hayranlıkla okumayı bitirdiğimde,gülmekten neredeyse yüz kaslarım ağrımaya başlamıştı.Öyle mutlu olmuştum ki, bana kendisinden sonra en güzel hediyenin bahşettiğini farkında mıydı acaba?

Ayağa kalkıp koltuğa oturdum ve kömürü bacaklarımın üzerine yatırdım. Adı bundan sonra kömürdü,çünkü onu ilk gördüğüm an kömüre benzetmem hayli kanıtlamıştı zaten her şeyi..