UNDERCOVER

**cry**

Yerde uzanan yaklaşık on adam ve elinde uzun namlulu silahı ile siyah deri ceketlere bürünmüş adam serie ye doğru bir adım attı

Yüzündeki kaskı çıkarttı ve o naçishane gözlerindeki ışıltıyı sundu

Bu yoongi idi...

"burda olduğumu nasıl öğrendin?"

"benim her şeyden haberim var serie!"

"cliick!"

Yan taraftan bizi fark eden bir adam silahını doğrultmuş ateş etmek üzereydi

Yoongi adamı fark eder etmez serie nin kolundan çekti ve iki el ateş savurdu boş odada

Adam kanlar eşliğinde yere yıkılırken etraf kırmızı ışıklara büründü ve alarmlar yükselmeye başladı...

Etrafta siren sesine eşlik eden adımlar, içeri doğru yaklaşıyordu...

Yoongi elindeki kaskı serienin yüzüne geçirdi...

Bu gelenlerin kim olduğundan emindi...onun yüzü görünmemeliydi...

Zaten kendisi yeterince pisliğe bulaşmışken onu korumak göreviydi

"yanında getirdiklerinin hepsini bana ver serie"

Serie ellerindekileri yoongiye verdi

Oda kurşun yağmuruna tutulurken
Yoongi serie yi hızlıca asansöre bindirdi

Ordan oraya koşarken şimdiden omzundan ve bacağından yaralanmıştı bile

Duvarları süsleyen sanat eserleri paramparça olmuş etrafa dağılırken görkemli şamdanların süsleri yerde saçılıyordu...

Camlarla kaplı duvarlar kırıklarla dolmuştu

Ve tabiki kan lekeleri saçılıyordu heryere...

Yoongi silahının şarjörünü el çabukluğuyla yanına davranan adamın suratına fırlattı..

Arka cebindeki mermi dolu şarjörü yerine yerleştirdi

Çok az kalmıştı etraftaki adamlar teker teker yere serildiğinde serie yi asansörden çıkarttı

Oda numarısını girdi ve duvarlar yerlerinden oynadı

Küp yükselip alçaldı

Genişledi ve uzadı...

Ardınsan çıkışa yakın bir kapı açıldı...

"yoongi yaralanmışsın!"

"sana bişey olmadığı sürece sıkıntı yok!"

Motoruna atlayıp son hız evlerine vardılar

Kapıda kanayan kolunu ve bacağını gören myung hae evde çığlığı kopartmıştı bile

"size ne oldu böyle!!"

Taehyung son hız geldiğinde yoongi elindeki küçük çipi diğerinin avucuna bıraktı...

Görevini tamamlayan bir asker misali yere yığıldı...

Diğerleri onu kucaklayıp jin in yanına götürdüler

Jin önce kurşunları çıkarttı ardından yaralarını dikti

"önemli bişi yok sakin olun!!"

Serie rahat bir nefes aldı ve yavaş yavaş kendine geldi...

Hiçbir şey olmamış gibi donuk kalması kendi sinirlerini bile bozuyordu ama...ağlayamıyordu işte...

O asansör odasında ne kadar korkmuştu oysaki...