Her Şey Seninle Güzel -ÖĞRETMENİM-

❄SİYAH ELBİSELİ KADIN❄

Medya "Eda baba & duyanlara duymayanlara"

Hastanenin önüne gelince, yine doruk kucağına aldı. Hızla hastaneye girdi. Arkamızdan da digerleri geliyordu. Doktor yanımıza geldiğinde ayak bileğimi inceleyip,kerem sürüp etrafını da sıkı bir şey ile sardı. En sonda "geçmiş olsun" diyerek çıktı.
Kızlar ayağıya kalkmama yardımcı olurken doruk yanıma gelince. Elimle dur işareti yaparak "ben hallederim"
Dedim. Kızların desteği ile yavaşca yürümeye başladım. Bilegimin ağrısını bastıkca hisssediyordum. Ama belli etmek istemiyordum. Ne zamandır bu gurupla konuşmaya başladım. Sürekli başlarına iş açıyordum. Kapının ğirişine gelince o çoçugu gördüm. Küpeli çoçuk Selim...
Ukala bir şekilde gülümseyerek yanımdan hızlıca geçti. Arabanın önüne gelince hepimiz bindik. Onlar kendi aralarında konuşurken ben başımı cama yaslamış yolları inceliyordum. Fazla geliyordu işte bu yaşam şekli bana göre hiç mi hiç iyi ğelmiyordu. Bizim evin önüne ğelince başımı kaldırıp,arabanın durması bekledim. Arabanın içerisindeki kıyafetlerimi ve çantamı alıp,yavaşca indim. Doruk hızlıca yanıma ğeldi.
"Gerek yok" diyerek yavaşca yürüdüm. Kapının önüne gelince çantamın içerisinden anahtarı çıkardım. Demir kapıyı yavaşca acıp,iceriye girdim. Bütün ışıklar kapalıydı herkes uyuyordu. Salonda ki saatin sesi beni odaya sürekledi ve saate baktım. 01:20 ğecenin bu saatinde eve gelirsem annemin izin verme olasılığı gittikçe düşmüş olacaktı. Odama ğeçip,üzrimdeki siyah elbiseyi omuzlarındaki ipleri düşürerek üzrimde yavaşca akmasına izin verdim. Suyumu dahi ayarlayamadığım banyoya girip,el mağduru soğuk suyla banyo yaptım.

Korkut'dan...

"Abi annem rahatsızlandı hastaneye ğel!"
Kız kardeşim nilayın sesi ile oturdugum koltuktan hızla kalkıp,oldugum odada bir oyana bir buyana volta atmaya başladım.
"Tamam hemen geliyorum." Gözümdeki siyah gözlüğü çıkarıp,koltugun üzerine fırlattım. Odama ğecip,üzerimi el cabukluğu ile hemen çıkartım. Hastanenin kenarındaki kaldırama arabayı park edip,koşarak hastaneye girdim. Danişmanın önüne ğelip, korku dolu ses tonumla konuştum.

"Firuze karanlı nerde?"
Kadın bilgisayara yaklaştı.
"Bir saniye beyfendi bakıyorum hemen"
Endişeden elimdeki araba anahtarını ritmik şekilde masaya vuruyordum.
Yan tarafımda hissetigim telaşlı adum sesleri ile kafamı oraya çevirmemle neye uğradığımı bilmez şekilde şaşkınlıkla, öfkeyle, koca bir gercek ile
Karşıya karşıya kaldığım durumu birazda olsun idrak etmeye çalışıyordum.

Ne de yakışmış siyah ona içerisinde siyah bir kuğuyu andırıyordu. Bir resamın kağıdına çizilebilecek kadar zarif bir müzisyenin diline dolanan şarkı kadar büyüleyici...

"Abi?"
Omzumda hissetiğim el ile kendime geldim. Arkamı dönüp,boş ğözlerle selime baktım.
"Yarım saatir sesleniyorum annem nerdeymiş?"
Danışmandaki kıza dödüm. O da ona bakmamı bekliyormuşcasına konuştu
"Beşinçi kat yirmişbeş numaralı oda"
Selim yanımdan hızlıca ğeçip,asönsörün oraya doğru yürüdü.
Son kez onun ğirdiği odaya bakıp,selimin arkasından yürüdüm.
Beşinçi kata ğelince inip,annemin odasına girdik. Herkes annemin yanında oturuyordu. Bizi ğörünçe gülümsedi. Selim hemen annemin yanına gidip,sarıldı. Bende diğer yanına ğecip,ellini tuttum.
Gülümlesidim....
"İyi misin anne?"
Selim korku dolu sesi ile konuştu.
"İyim oğlum" diyerek yorğun yüzü ile
Gülümsedi... Sonra dönüp,bana baktı.
"Her ğün hasta numarası yapayım da bari böylece hep beraber toplanmış oluruz"
Hiç bitmeyecek şeylerden birisi de bu sanırım. Annemin de babamın da kabullenmek istemediği ğerçeklerden biriside bu! Ben diğer çocuklarına ğöre farklı olmam onların hep kabullenmeyeçeği bir ğerçek oldu...

Elini sıkaca kavrayıp,üzerine küçük bir buse kondurdum. Tam da o srada doktor içeriye ğirdi.

"Korkulacak bir şeyi yok firuze hanımın sadece tansiyonu düşmüş. O yüzden böyle bir bayılma ğeçirmiş. Yarım saat içerisin de de taburçu olabilirsiniz. Geçmiş olsun! "