BROKENHEARTED PLAYGIRL (KathNiel) [Finished]

Nineteen||BP

Brokenhearted Playgirl

Written by InnocentPen

Chapter Nineteen

**

The next morning, he went to our house and drove me to school without saying a single word. We were so quiet and I kept it that way. I didn't dare open my  .

When we reached the parking lot of our school. I did not wait for him to open the car's door since I knew he's not willing to do so.

I was about to leave him when I heard a voice. It was Raiza's voice. I watched them and listened.

"Thank you so much for yesterday, Ge,"she said.

Ngumiti naman si Gelo, "Wala 'yun. Basta para sa'yo." Medyo humina ang boses niya sa last part na sinabi niya pero hindi pa rin iyon nakaligtas sa pandinig ko.

I don't know if I can do this anymore...I don't know how can I convince myself more that it was nothing...that everything's okay. This is just so fast.

Tumalikod na ako sakanila at mabagal na naglakad papunta sa clasaroom ko. I was just hoping that he will remember me and he will call me...but it did not happen.

I sat on my seat while ignoring the confused looks of my classmates. I sat there and again...I did not say anything when Gelo came in. I felt his eyes landed on me for a second then he sat on his chair. I heard someone gasp.

Our classroom is usually noisy but that time it was filled with an awkward silence.

Hindi ako nakapagconcentrate sa mga discussions kaya hindi ko na namalayan na lunch time na. Ni hindi ko napansin ang recess kanina. Paalis na yung teacher namin nang may biglang kumatok. Binuksan iyon ng teacher and I saw Raiza.

"Yes, Rai?" nakangiting tanong ng teacher.

"Ma'am, can I talk to Gelo for a while?" narinig kong sabi niya.

Naramdaman ko 'yung mga nagtatakang tingin ng mga kaklasi ko sa akin, even our teacher.

"I guess you should ask someone else," sabi ng teacher namin na ikinabigla ko.

Magsasalita na sana ako kaso biglang tumayo si Gelo at nagsalita, "Oo naman." And that breaks my heart.

Napatingin ang teacher namin sa akin. She's obviously pertaining to me.

Pagkaalis nina Gelo ay nilapitan ako ni Neri. Mukhang nahihiya pa itong lumapit sa akin. Siguro dahil sa mga ginagawa ng kanyang pinsan.

"Hmm, 'Zel...I mean H-Ha--"

"No, it's okay...w-wala na naman siya dito," sabi ko.

"Hmm, yeah." Ngumiti ito sa akin pagkatapos ay ibinigay nito sa akin 'yung bag ko.

"Naiwan mo 'yan sa kotse. Sorry kung ngayon ko lang naibigay."

Ngumiti na lang ako kay Neri tapos nagpasalamat. Tumayo ako para lumabas na.

"Saan ka pupunta?" tanong nito sa akin.

"Bibili ng lunch," tipid kong sabi.

"Wala ka bang dalang lunch ngayon?" tanong ni Neri.

"Nakalimutan ko kasi kanina." That's true. Dumating kasi si Gelo kanina habang nagbibihis ako kaya nagmadali na ako, ni hindi nga ako nakakain.

"Ako na lang kaya ang bibili?" tanong nito sa akin. Tiningnan ko ito sa mata. Ayaw ko sanang pansinin pero kitang kita ko ang awa sa mga mata niya. For sure she knows something.

"Kaya ko naman..."

"I insist. Alam kong hindi ka sanay na bumili. Marami pa namang tao sa canteen kaya ako na lang ang bibili ha?" pamimilt nito sa akin.

"Kaya ko na talaga."

"Mabuti pa samahan na lang kita." Hindi na hinintay ni Neri yung sagot ko kasi hinila na niya ako.

Nung nasa canteen na kami, pinaupo niya ako sa pinakadulo ng mga upuan doon.

"Nasaan ang pera mo?" Binigay ko naman ang pera ko sa kanya.

"Ako na lang ang bibili. Dyan ka lang." Hindi na ako nakatutol dahil mabilis na itong umalis.

Feel ko matatagalan pa ito kasi marami pang nakapilang mga estudyante. Kaya talagang nagtaka ako ng ilang sandali lang ay nakita ko na siyang naglalakad patungo sa akin habang dala yung tray na may dalawang styro.

"Ang bilis mo naman, Neri."

"Ay ano ka ba! Ganyan talaga kapag maganda ka," sabi nito tapoa bahagyang natawa. Ngumiti na lang ako sa kanya. Maganda naman kasi talaga siya.

Binigay nito sa akin 'yung isang styro. Nung pagkabukas ko ay nakita kong palabok ang binili niya.

"Hmm, Neri, pasensya na ha? Pero allergic talaga ako sa hipon." May hipon kasi yung palabok na iyon.

"Konti lang naman yung mga hipon dyan," reklamo nito.

"Kahit na ganon. Talagang allergic ako," sabi ko sakanya.

Huminto ito sa pagkain at tumingin sa akin ng diretso.

"Hazel, please, ubusin mo 'yan."

"Pero--"

"Nagmamakaawa ako. Please. Maniwala ka sa akin." Seryosong seryoso ito habang sinasabi iyon.

"O-sige."

Kahit pilit lang, sinubukan kong ubusin iyon.

Naunang natapos si Neri kaya hinintay niya pa akong matapos. Isang kutsara na lang ang palabok ko, isusubo ko na sana kaso biglang may tumabig sa kutsarang hawak ko kaya natapon iyon sa uniform ko.

Nanlaki naman yung mata ko habang tinitingnan yung palabol sa puti kong blouse.

"Ano ba, Hazel. Gusto mo bang magka-allergy ulit?!" pagalit na sigaw ni Gelo sa akin.

Kahit hindi ko ito tinitingnan alam kong siya iyon.

"At ikaw naman Neri, hindi mo ba alam na allergic siya sa hipon?" galit pa rin ang tono nito kahit na pinsam na nito ang kausap niya.

"Sorry." Iyon lang ang sinabi ni Neri. Pero halatang hindi iyon sincere.

"Hazel, ano bang inisip mo at kumain ka ng ganon?" tanong nito. This time medyo mahinahon na.

Bago pa ako makasagot ay padabog na tumayo si Neri.

"Ano bang pakialam mo?" masungit na tanong ni Neri.

"For Pete's sake, Neri. I care because I am her boyfriend!" pasigaw na sagot ni Gelo. Hindi ko ito tiningnan. Nanatili lang akong nakayuko sa kinauupuan ko at tinitingnan yung nadumihan kong blouse.

"Really, Angelo?" ramdam

ko ang sarcasm sa tono ni Neri.

May humawak sa kamay ko hinila ako patayo. Si Neri.

"If you are her boyfriend, Angelo." Tiningnan ni Neri ang pinsan nito from head to toe.

"Then act like one," sabi nito at hinila na niya ako paalis.

**

A/N: Bumabawi na ho. Haha. Thank you! ♡ -Joycei