O günden sonra tam bir hafta geçmişti ve doktor Edmir de bir haftadır Ankarada seminerdeydi .
Ben daha paçamı kurtardığı için bir teşekkür bile edememiştim , bir haftadır yaptığım tek şey dosyalarla ilgilenmekti , bizim polyanaya biraz yalvarsam beni bir vakaya verebilirdi ama polyanayla konuşunca nevrim dönüyordu 2 saat kendime gelemiyordum.
Kadın yer yarılıp içine girse " Ay ! Burası sıcakmış bi brozlanıp çıkayım ben " diyebilecek kafadaydı.
Bu kadar pozitif düşünceler benim bünyeme baya zarar verebilirdi , hem Edmir hoca gelene kadar sakinliğin tadını çıkarmak en iyisi bence.
Ne olucak yani güzel bir ameliyatı girmesem , ameliyat bitimindeki dikiş kısmı bana bırakılmasa .
Yalan söylüyordum ! Her şey olabilirdi . Keşke bir ameliyat bulabilseydim.
Kalk bari dosyaları polyanaya verelim diyen içimdeki sesi dinleyip oturduğum sedyeden kalkıp , polyanayı aramaya başladım tam yoğun bakımın tekli odalarının önünden geçiyordum ki , odalardan birinin alarmı çalmaya başladı .
Hemen odaya girdim , makineye bağlı sarışın genç bir kadın vardı ve saturasyonları giderek düşüyordu , makineye yaklaştım oksijeni açtım, mavi kod ziline bastım tansiyonları 7/4 ' dü makineleri kontrol ederken monitörde kırmızı ışıklar yanıp sönmeye başlamıştı ve tek çizgi olmuştu , kalbi durmuştu başının altındaki yastığı çekip, yataktaki CPR kolunu çektim göğüsüne iki c yapıp kalp masajı yapmaya başladım .
O sırada yoğun bakıma Sevil ve Selim hoca giriş yaptı , hemşirelerden biri acil müdahale arabasına geçerken bir diğeri ilaçları kırmaya başladı.
" Defiyi hazırlayın hemen , 1 AMP adrenalin yapalım kan gazı istiyorum acil hemşire hanım siz hemen kanları alın Sevil monitörize et Merve'yi hadi hızlı " diyen Selim hoca emirler veriyordu herkese
Sevil hoca" ultrason cihazınıda istiyorum bebekte birşey var mı bakalım . Diye ekledi odanın içi bir an da kalabalıklaşmaya başladı.
Selim hoca defiyi 150 yapıp şokladı , hastayı hastanın göğüsü kalkıp inerken ekranda normal ritme döndü.
Kan gazını getirdi hemşire Selim hocaya uzattı ," hemen 10 ampul bikarbonat puşe istiyorum Sevil bebeğin durumu nasıl ?"
Sevil hoca hastanın belirgin olan karnına jeli sıkıp bakmaya başladı.
" İyi ama biraz zayıf nabızı tam olarak birşey söyleyemem detaylı bakmam lazım bu kaçıncı atak artık bebeğinde kalbi dayanmıyacak bir yerde , 32. Haftada celestona başlayıp bir an önce sezeryan doğum yapmamız gerek yoksa Edmir her ikisinide kaybedecek. Bu zamana kadar yaşaması bile bir mucize bu güzel bebeğin beni dinlemiyor en azından seni dinleyecektir Selim ! " Selim hoca birşey söylemek için dudaklarını aralamıştı ki .
Yoğun bakımın kapısı açıldı ve telaşla Edmir hoca içeri girdi , kadının yanına gidip yüzünü ellerinin arasına aldı Selim hocaya dönüp
" İyi mi şu an durumu nasıl ? Neden bana ilk anda haber verilmiyor ? Nasıl oldu ? Herşey yolundaydı bir saat öncesine kadar , Sevil bebek nasıl birşeyi var mı ?" Konuşuyordu.
" Şu an için bu atağı da atlattı diyebiliriz ama detaylı tarama yapmam gerek sende biliyorsun Edmir , bebek ne zamana kadar böyle yaşamaya dayanabilecek ? " Sitem edercesine sordu.
Edmir hoca ellerini Sevil hocaya doğru kaldırarak " Lütfen sus bunları tekrar tekrar dinlemek istemiyorum diye " kükredi adeta.
Ben donmuş bir şekilde aralarınaki konuşmaya bakıyordum, Merve ? Edmir hocanın bebeğinin annesi bu kadın mıydı ?
Makinelere bağlı olan kadına baktım yüzü kireç kadar beyaz ufak minyon bir çehresi vardı saçları uzun sarıydı sol tarafa örülüp bırakılmıştı güzel kadındı adeta bir heykeltıraşın elinden çıkmış bir heykel' de diyebilirdim.
Edmir hocanın sorusuyla bakışlarımı Merve'nin yüzünden çektim.
" Kim bulmuş alarmı kim duydu?"dedi.
" Be.. ben hocam buradan geçiyordum , alarmı duydum ve içeri girdim . " Diye yanıtladım .
Edmir hocanın bakışları bana sabitlendi simsiyah gözleri ateşten bir demir gibi değdi tenime , yavaşça Merve'nin yüzünü elleri arasından bırakıp dikleştirdi sırtını ve bana tam olarak döndü.
" Senin burada ne işin var Asude! Bu odayı daha önce gördün mü ? Girdin mi daha önce ? Hemşirelerden önce nasıl buraya gelebiliyorsun ? " Her bir sorusuyla yanıma bir adım daha yaklaştı , eli sol kolumu sımsıkı kavradı, gözlerim ellerine kaydı .
"Sana soruyorum Asude ! "
" Saçmalama istersen Edmir kızı ne ile itham ediyorsun!" Diyerek Selim hoca öne atıldı.
" Sen sus Selim ! Asude' ye soruyorum."
Ben ise soru karşısında hem şaşırmış hemde sinirlenmiştim.
" Tabiki de bilmiyordum hocam bu hastanedeki kimsenin özel hayatıyla ilgilendiğim yok Merve olduğunu bile şu an öğreniyorum ! Aklınızdan ne geçiyor bilmiyorum ama sadece gördüm ve müdahale ettim bu kadar daha fazlası yok." Sinirli bir şekilde yüzüne bakarak söyledim
" Hiç inandırıcı gelmiyor bana söylediklerin doğruyu söyle bana ! " Beni cansız birşey obje gibi savurdu , kolumdan .
Ayağım ultrason cihazına takıldı , dengemi kaybettim ve kafamın arkasını sert birşeye çarptım .
İnsanların uğuldaşarak bana doğru geldiğini anımsıyordum en son , elimi saçlarıma götürdüğümde parmaklarımda kendi kanımı görmem ile gözlerimin kapanması bir olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudun Öteki Yüzü
ChickLitKolumda bir sıcaklık hissettim . Beni kendi ile birlikte biri kolumdan tutup yere çekti ve üstüme kapaklandı bir şeyler söyleniyordu ,ama ben duymuyordum . Kulaklarım çınlıyordu , vurulmuştum .. acı hissetmiyordum şoka girmiştim . Birisi elleriyle...